All Chapters of Ang Ganti Ni Winter: Chapter 11 - Chapter 20

Silas povPabalik-balik ako sa aking opisina, naghihintay ng anumang balita. Ilang oras na ang nakalipas mula nang mag-check si Damien sa Leeds sa mail, hindi ako makapag-focus sa trabaho ko na dapat ay ginawa ko ngayon. Bumabalik ang isip ko sa kanya sa lahat ng oras! This is the first real lead we have had since she left, for years I have been looking for her. Halos mawala sa isip ko sa prosses. All these years grasping for any hope she is out there somewhere, I have a lot of things I want to say to her that I never did!Alam kong siya ang nagpapadala ng mga itim na rosas, wala nang iba. Alam ko noong araw na sinabi niya sa akin kung sakaling magtaksil ako sa kanya ay padadalhan niya ako ng walong itim na rosas. Sa lahat ng nagawa kong mali sa kanya, mas marami pa siyang dapat gawin kaysa padalhan ako ng mga rosas. Ang hindi ko makuha ay kung bakit niya ipinadala sa akin ang mga ito ngayon pagkatapos ng lahat ng mga taon na ito? Hindi siya umimik sa akin nang mag-impake siya ng mga

Silas PovSa pagtapak ng gas ay nakarating ako sa ospital sa loob ng walong minuto. Paglabas ng kotse wala akong pakialam na pumarada ako sa drop of zone. Kailangan ko lang pumasok ngayon! Nang makarating ako sa pasukan at bumukas ang mga sliding door ay nakita ko sa gilid ng aking mga mata ang isang babaeng pulang pula ang buhok at isang sumbrero na nakatutok ang mga mata sa lupa palabas ng gusali, sa mga sliding door sa tabi ko. Pakiramdam ko kilala ko ang babaeng iyon, ngunit hindi ko matandaan na may kakilala akong babaeng may ganoong pulang buhok! Mabilis na nawala ang babae sa kaliwa, napailing ako at naglakad papasok. Sa isang minuto lang ay nahanap ko na ang tamang kwarto kung nasaan si Arthur. Itutulak ko na sana ang pinto nang may lumapit sa akin na nurse na may dalang bouquet of red roses. Pito para maging eksakto."Nandito ka ba para makita si Arthur?" tanong niya habang ang mga mata ko ay nakatutok sa mga rosas na nasa kamay niya."Sino ang nagpadala ng mga rosas na i

Silas povNakatanggap ako ng tawag nang katatapos lang naming maghapunan ni Dad sa seafood restaurant. Si Damien iyon, may gustong ipakita sa akin! Sa labas ng restaurant, sumandal ako sa limousine at hinihintay si Damien. Hindi nagtagal ay dumating na si Damien at ang ilan sa kanyang mga tauhan. ”Nakita namin ang security footage ng babae at ang mga record mula sa airport. Ang pangalan niya ay Bella Winter at dumating siya Kahapon. Eto yung passport photo niya” Nang iabot sa akin ni Damien ang Ipad bumilis ang tibok ng puso ko! Nasa Ipad ang babaeng pulang-pula. Walang duda. Siya ito! Makikilala ko ang mga berdeng mata sa lahat ng dako. Seryoso ang tingin niya at mas mature ang mukha. Lumaki na ang maganda kong Belle! Hindi na siya ang inosenteng batang babae. Siya ay napakaganda, mas maganda kaysa dati. Kung pwede lang? “Siya nga! Nagpalit siya ng kulay ng buhok, pero si Isabell Johnsson iyon." Sabi ko kay Damien."Hayaan mo akong makita ang kanyang anak!" Kinuha ng tatay k

Isabell pov“Sinong nandyan?” Tawag ni Arthur. With the word stuck in my throat all, I manage to say is "lolo" Binuksan ni Lolo ang kanyang mga mata at tumingin sa akin! Nakatitig lang siya sa akin, and I'm frozen to the spot... Hindi ako makapagsalita o makagalaw ngayon.“B-Belle” narinig kong bulong niya."Oo, lolo, ako ‘to." Ang sabi ko at dahan-dahang naglakad papunta sa kama niya.“Belle!! ikaw ba ‘yan?" Nakikita kong nangingilid ang luha sa mga mata niya at ganoon din ang ginagawa ko! Hinawakan ko ang kamay ni lolo para maramdaman niyang totoo ako.“Hindi ka nananaginip lolo! I am so sorry kung natagalan ako bago makarating dito, I have missed you all so much” basag ang boses ko sa dulo.“Belle! Give me a hug” Tumagilid ako at niyakap ng mahigpit si lolo, Ang sarap sa pakiramdam."I am so sorry for leaving you all without even a goodbye, I'm so sorry. Nami-miss kita lahat araw at gabi." Nakatayo lang ako at niyakap siya, ayoko nang bumitaw! Sa oras na ito ay pareho na

Isabell povGrabe muntik na yun! Bwisit, kung wala si Theo. Hindi ko sana matakasan si Silas. Pagbaba ko ng hagdan ay sinamahan ako ni Rose at ilang kasamahan niya at tinulungan akong makalabas ng ospital. Sa labas ng pasukan, ibinigay ko kay Rose ang coat at nagpasalamat sa lahat ng tulong nila. At pagkatapos ay tumakbo na ako papunta sa taxi na inutusan kong tumira at hintayin ako. Gusto ko ng mabilisang paglaya Kung magkakaroon ng anumang problema sa ospital. At ngayon pakiramdam ko maswerte ako na umorder ako ng taxi."Pumunta ka na lang sa Inn," sabi ko sa driver. Huminga ako ng malalim at pumikit. Malapit na iyon! Wala akong pakialam kung makita niya ako. Ayaw ko lang na ma-trace niya ang mga lalaki sa akin at alamin bago kami ligtas. Hindi ako lumaban ng ganito kahirap para lang mabigo kapag malapit na tayong maging secure. Nakarating na kami sa Inn at binayaran ko ang driver. Sa loob ng Inn, naglakad ako papunta sa reception."Hi Mrs, may maitutulong ba ako sa iyo?" Tanong s