Silas povPabalik-balik ako sa aking opisina, naghihintay ng anumang balita. Ilang oras na ang nakalipas mula nang mag-check si Damien sa Leeds sa mail, hindi ako makapag-focus sa trabaho ko na dapat ay ginawa ko ngayon. Bumabalik ang isip ko sa kanya sa lahat ng oras! This is the first real lead we have had since she left, for years I have been looking for her. Halos mawala sa isip ko sa prosses. All these years grasping for any hope she is out there somewhere, I have a lot of things I want to say to her that I never did!Alam kong siya ang nagpapadala ng mga itim na rosas, wala nang iba. Alam ko noong araw na sinabi niya sa akin kung sakaling magtaksil ako sa kanya ay padadalhan niya ako ng walong itim na rosas. Sa lahat ng nagawa kong mali sa kanya, mas marami pa siyang dapat gawin kaysa padalhan ako ng mga rosas. Ang hindi ko makuha ay kung bakit niya ipinadala sa akin ang mga ito ngayon pagkatapos ng lahat ng mga taon na ito? Hindi siya umimik sa akin nang mag-impake siya ng mga
Isabella povMakakaalis na ako ng tahimik sa airport. Ang tanging bagahe ko ay nasa aking cabin bag. Walang nang-iistorbo sa akin makakaalis ako agad, so far so good. Sa labas ng airport, may nakatayong taxi driver na may karatula. Winter sabi nito! Lumapit ako at binuksan ang pinto, pumasok ang driver. "Kumusta natanggap ko na ang address, may mga pagbabago ba?" sabi niya sa akin."No everything is according to plan" sagot ko sa kanya at dumungaw sa bintana inalala ang huling pagpunta ko dito.“Sige! Nandito ka ba sa negosyo o may binibisita ka?" nagsisimula na siyang makipag-usap.”Purong business trip ito. Aalis ulit ako kinabukasan.”"Iyon ay isang napakaikling paglalakbay sa negosyo," sabi niya at nakita ko siyang ngumiti sa rear mirror."Well, sapat na ang oras na iyon para gawin ko ang pagpunta ko rito! I haven’t been here for many years, the city has developed” sabi ko at patuloy na luminga-linga sa paligid, ang daming nagbago and at the same time, everything is so fami
Silas PovSa pagtapak ng gas ay nakarating ako sa ospital sa loob ng walong minuto. Paglabas ng kotse wala akong pakialam na pumarada ako sa drop of zone. Kailangan ko lang pumasok ngayon! Nang makarating ako sa pasukan at bumukas ang mga sliding door ay nakita ko sa gilid ng aking mga mata ang isang babaeng pulang pula ang buhok at isang sumbrero na nakatutok ang mga mata sa lupa palabas ng gusali, sa mga sliding door sa tabi ko. Pakiramdam ko kilala ko ang babaeng iyon, ngunit hindi ko matandaan na may kakilala akong babaeng may ganoong pulang buhok! Mabilis na nawala ang babae sa kaliwa, napailing ako at naglakad papasok. Sa isang minuto lang ay nahanap ko na ang tamang kwarto kung nasaan si Arthur. Itutulak ko na sana ang pinto nang may lumapit sa akin na nurse na may dalang bouquet of red roses. Pito para maging eksakto."Nandito ka ba para makita si Arthur?" tanong niya habang ang mga mata ko ay nakatutok sa mga rosas na nasa kamay niya."Sino ang nagpadala ng mga rosas na i
Isabell PovHabang naglalakad ako palabas ng ospital ay nararamdaman kong may nakatingin sa akin. Wala akong lakas ng loob na lumingon at alamin kung sino iyon. Baka may makakilala sa akin. Mabilis akong umalis sa kaliwa, ang bilis ng tibok ng puso ko. Pero hindi ko naramdaman na may sumusunod sa akin. Makalipas ang dalawampung minuto ay bumagal na rin ako, baka paranoid lang ako! Marami akong dapat makita ngayon bago ako makabalik sa ospital. Pumara ako ng taksi! "Dalhin mo ako sa kanlurang bahagi, bahay 318 sa pangunahing kalye." Sabi ko sa driver ng taksi."Ang ibig mong sabihin ay ang mga bagong gawang bahay sa tabi ng dagat?""Oo tama na" Dumungaw ako sa bintana nang magmaneho kami papunta sa bahay, ang dati kong bayan! Magiging home na ba ulit ito pagkatapos ng lahat ng nangyari? Magugustuhan kaya ng mga anak ko dito? Marami akong alaala dito, mabuti at masama. Pwede ba akong maging masaya dito? Ako at si Silas sa parehong bayan muli, na may ganap na magkakahiwalay na buhay.
Silas povNakatanggap ako ng tawag nang katatapos lang naming maghapunan ni Dad sa seafood restaurant. Si Damien iyon, may gustong ipakita sa akin! Sa labas ng restaurant, sumandal ako sa limousine at hinihintay si Damien. Hindi nagtagal ay dumating na si Damien at ang ilan sa kanyang mga tauhan. ”Nakita namin ang security footage ng babae at ang mga record mula sa airport. Ang pangalan niya ay Bella Winter at dumating siya Kahapon. Eto yung passport photo niya” Nang iabot sa akin ni Damien ang Ipad bumilis ang tibok ng puso ko! Nasa Ipad ang babaeng pulang-pula. Walang duda. Siya ito! Makikilala ko ang mga berdeng mata sa lahat ng dako. Seryoso ang tingin niya at mas mature ang mukha. Lumaki na ang maganda kong Belle! Hindi na siya ang inosenteng batang babae. Siya ay napakaganda, mas maganda kaysa dati. Kung pwede lang? “Siya nga! Nagpalit siya ng kulay ng buhok, pero si Isabell Johnsson iyon." Sabi ko kay Damien."Hayaan mo akong makita ang kanyang anak!" Kinuha ng tatay k
Isabell pov”Mrs. Winter” “Mrs. Winter, ayos ka lang ba?" May naririnig akong nagsasalita. Nawala ako sa ulirat ko at bumalik sa realidad. "Hey, Mrs. Winter, ayos ka lang ba?" patuloy na sabi ng driver."Oo, oo ayos lang ako! Basta tandaan mo kailangan kong pumunta agad sa kumpanya. Maaari ka bang lumiko ngayon?""Oo, Mrs. Winter," sabi ng driver. Pababa sa upuan ko para walang makakita sa akin at mabilis na nag-U-turn ang taxi driver. Masyadong malapit iyon, hindi pa ako handang makaharap sa kanya... Kailangan ko ng mas maraming oras para ihanda ang sarili ko kung magiging sapat na ang paghahanda ko para makilala siyang muli.Hindi pa tumira ang puso ko nang marating namin ang Taglamig. Co building. Pagkatapos kong magbayad sa taxi driver ay lumabas na ako. Pagpasok ko sa building may nakita akong sofa at lumapit ako at umupo. Kailangan kong mahawakan! Hindi ko hahayaang maapektuhan niya ako ng ganito. Mas malakas ako dun! Kung ganito ang epekto niya sa akin sa pamamagitan l
Isabell pov“Sinong nandyan?” Tawag ni Arthur. With the word stuck in my throat all, I manage to say is "lolo" Binuksan ni Lolo ang kanyang mga mata at tumingin sa akin! Nakatitig lang siya sa akin, and I'm frozen to the spot... Hindi ako makapagsalita o makagalaw ngayon.“B-Belle” narinig kong bulong niya."Oo, lolo, ako ‘to." Ang sabi ko at dahan-dahang naglakad papunta sa kama niya.“Belle!! ikaw ba ‘yan?" Nakikita kong nangingilid ang luha sa mga mata niya at ganoon din ang ginagawa ko! Hinawakan ko ang kamay ni lolo para maramdaman niyang totoo ako.“Hindi ka nananaginip lolo! I am so sorry kung natagalan ako bago makarating dito, I have missed you all so much” basag ang boses ko sa dulo.“Belle! Give me a hug” Tumagilid ako at niyakap ng mahigpit si lolo, Ang sarap sa pakiramdam."I am so sorry for leaving you all without even a goodbye, I'm so sorry. Nami-miss kita lahat araw at gabi." Nakatayo lang ako at niyakap siya, ayoko nang bumitaw! Sa oras na ito ay pareho na
Silas povNakaupo ako sa opisina ko at umiinom ng kape. Higit isang oras pa bago ako pumunta sa ospital, at hindi ako makapagpokus sa kahit anong bagay ngayon. Paulit-ulit na bumabalik sa kanya ang isipan ko, umiikot sa isip ko ang tanong ni Dad. Ano ang sasabihin ko sa kanya? Napakarami kong gustong sabihin sa kanya ngunit paano ko ipapaliwanag ang lahat at paano ko ito ipapaintindi sa kanya? Lumilipad ang isip ko noong dumating si Damien.”Silas may bagong mail sa security mail mula kay Theo. Kailangan mong makita ito! ” sabi niya."Let me see then," sabi ko sa kanya at tumingin sa iPad na binigay niya sa akin. Pagbasa ng maikling sulat:”Rose 6 pm " pagtingin ko sa relo ko labinlimang minuto na lang ang natitira. ”What the hell Damien” Mabilis akong bumangon sa upuan sa opisina."Alam mo ba ang ibig sabihin nito," tanong niya sa akin. "Si Rose ang nurse na nakilala ko sa kwarto ni Arthur. Nalaman siguro ni Theo na hinahanap ko siya. Kailangan kong pumunta sa ospital ngayon d