Isabell povAng natitira sa katapusan ng linggo pagkatapos na makilala ng mga lalaki si Silas sa dalampasigan ay hindi ako makapagpahinga, Patuloy na nag-aalala na siya ay darating at sumakay sa aking pintuan at kunin ang mga bata. Alam kong hindi iyon mangyayari dahil hindi niya malalaman na ang mga lalaki ay aking mga anak ngunit ang aking mga alalahanin ay patuloy na bumabalot sa aking isipan at hindi ako makapag-isip ng mga makatuwirang pag-iisip. Sinabi sa akin ni Kian na hindi niya sinabi kay Silas ang kanyang pangalan o kung saan kami nakatira, sinabi niya na wala siyang sinabi sa kanya at ipinagmamalaki kong tinupad niya ang kanyang pangako sa akin na hindi kailanman magbunyag ng anumang bagay sa isang estranghero. Sinabi ni Kian na naglaro lang sila ng football kasama ang batang si Max. Si Anna ay takot na takot tulad ko at buong gabi ay paulit-ulit niyang sinasabi na umalis kami ng bahay. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Silas nang malapitan at sinabi niyang
Isabell povNakatingin lang ako kay dad. Nalilito. Hindi ba nila gusto ang tulong ko o may kinalaman ito sa kumpanya ko?“Sis?” sabi ni Theo. Napatingin ako sa kanya at hindi ko alam kung saan ako magsisimula. I drag a hand down my face and wonder if I should feel hurt na hindi man lang nila pinakinggan ang mga bagay na sinabi ko sa kanila dati o masyado na itong maraming impormasyon para sa kanila. Umupo ako sa upuan ko at tumingin sa pagitan ng aking ama at kapatid."Hindi niyo alam ang ginagawa ko, 'di ba?" sabi ko. Nakatingin lang silang dalawa sa akin."Gusto naming sabihin mo sa amin kung kailan mo gusto," sabi ni papa.Huminga ako ng malalim at sinimulang sabihin sa kanila ang lahat, bawat pabrika na pagmamay-ari ko, kumpanya, mga tindahan, at lahat ng mayroon akong pinakamalaking shareholding. Kapag tapos na ako ay may maririnig kang nahulog na pin sa sahig, walang nagsasalita at titigan mo lang ako na bahagyang nakabuka ang bibig. Parang may gusto silang sabihin pero hi
Isabell povAng pangatlong tindahang pinasok namin ay maraming damit na angkop sa okasyon. Dumaan kami sa shop at naghanap ng mga damit, pumunta ako sa dressing room at nagpalit. Ang unang dalawang damit ay okay ngunit wala nang iba, Hindi ito ang damit na hinahanap ko. Binigyan ako ni Mia ng dalawa pang damit na hindi ko gusto sa hitsura lang nila, lumapit ang manager at pinag-uusapan namin ang hinahanap ko. Si Mia at ang manager ay pumunta at tumingin sa kanilang imbakan, mayroon silang ilang mga bagong damit sa likod, pumunta ako sa dressing room at tatanggalin ko na ang aking damit. Hinubad ko ang damit sa balikat ko nang bumukas ang pinto ng kwarto ko. I guess it is Mia pero napatingin ang mga mata ko kay Silas . Mabilis kong hinawakan ang damit sa dibdib ko at pilit na hindi ito madulas.“Anong ginagawa mo dito? Umalis ka na, Silas!" sigaw ko sa kanya. Pumasok siya sa kwarto at nagsabit ng napakagandang damit sa hanger. He doesn’t give a damn how angry I am at him for walki
Isabell povMabilis na lumipas ang mga araw, maraming trabaho at araw-araw na binibisita ng mga magulang ko ang mga lalaki nitong linggo. Darating lang sana sila isang gabi ngunit pareho ang mga lalaki at ang aking mga magulang ay hindi makakuha ng sapat sa isa't isa at bumili pa sila ng isang bangka para makapunta sila anumang oras. Napakasaya ko para sa aking pamilya at gusto kong gumugol sila ng maraming oras na magkasama hangga't maaari.May kumatok sa pinto ng opisina ko at pumasok si Nelly sa kwarto."May bisita ka," sabi niya."Papasukin mo sila," pumasok si Daniel sa kwarto."Wow, Belle! Anong opisina! Heto dinalhan kita nito, alam kong gusto mo sila noong bata pa tayo." Inabot niya sa akin ang isang box ng cupcake mula sa paborito kong panaderya noong bata pa kami.“Pinagtatawanan mo ba ako? Naaalala mo ba, at ang panaderya ay tumatakbo pa rin?" Nabulunan kong sabi.”Yes I remember and it is still the same owner, But she is starting to get old” I can’t wait to open the
Isabell povPagpasok namin sa building, ang gaganda ng mga dekorasyon. Lahat ay marangya at maliwanag na puti. Ang silid ay may ilaw na may malalaking chandelier na nakasabit sa kisame. Napakaganda ng tanawin at hindi ko maiwasang mapatingin dito. Alam ni Daniel kung saan kami pupunta at pinangungunahan niya ang buong silid. Ipinakilala niya ako sa ilang mga tao na hindi ko kilala at pagkatapos ay ang aking kapatid na lalaki at ang kanyang kasintahan ay lumakad at nagdakila sa amin."Bella, ang ganda mo." Sabi ni Johanna sa akin.“Ikaw din! Masaya akong makita ka!” sabi ko sa kanya."Tiningnan namin ang kontrata at kailangan namin ng pag-uusap," sabi sa akin ng kapatid kong si Theo."Ano ang problema?" tanong ko."Well, for starters the deal is way too good for us and you will earn too little."”Kung pwede lang pag-usapan sa Monday! Mag-set up ka lang ng meeting and I will be there.”"Gagawin ko! Nakita mo ba na nandito si Silas?" sabi ni Theo."Hindi pa at panatilihin natin
Silas pov Sinasabi ko na nga ba nandito siya! Hindi ko siya kailangang hanapin. Ngunit walang makakapaghanda sa’kin sa masasaksihan ko.Nakita ko siyang nakaluhod sa tapat ng puntod ng aming anak habang tumutulo ang mga luha pababa sa kanyang mga pisngi. Nakalugay pababa sa kanyang likod ang kanyang mahaba at blonde na buhok.Nagkapira-piraso ang sugatang puso ko, halos hindi ako makahinga! Hinawakan ko ang aking dibdib at sinubukang ibsan ang sakit. Para bang may pumipiga sa mga baga ko. Ang Belle ko… mahal ko! Anong ginawa ko?Nagsimula akong maglakad ng dahan-dahan palapit sa kanya. Noong narinig ko ang mahina niyang boses, napahinto ako sa paglalakad.“Please, please kung sakaling magkaroon ako ulit ng pagkakataon na maging isang ina, please bumalik ka sa’kin Elina. Hindi ko alam kung paano ako mabubuhay ng wala ka. Lola Elise kung naririnig mo ako, please alagaan mo ang anak ko, yakapin mo siya sa mga bisig mo para sa’kin. Mahal na mahal ko kayong dalawa.“Balang araw mag
Silas povIsang buwan na ang nakalipas simula nang maglaho si Isabella ng parang bula. Nakaupo ako sa aking opisina sa kumpanya ng aming pamilya na Andersson Co, nakikinig kay Damien, na aking head ng security. Ang report niya as usual walang balita kay Isabella.”Gaano ba kahirap ang pinapagawa ko?! Hindi siya pwedeng basta na lang maglaho, Damien!” Hindi ko mapigilan ang galit ko. Alam kong ginagawa ni Damien ang lahat para mahanap siya."Silas, ginagawa namin ang lahat para mahanap kung nasaan siya, pero wala siyang bakas na iniwan pagkatapos niyang umalis sa sementeryo.""Paano ang kotse?" Tanong ko, pero sigurado akong sasabihin niya sa akin kung may nakita sila."Walang surveillance film sa car dealership kung saan namin nakita ang kotse, sabi lang nila ay isang lalaki ang nagbebenta ng sasakyan sa kanila." Bumuntong hininga ako at pinadaan ko ang mga daliri ko sa buhok ko, isa nanamang dead end."Ang account sa kanyang maintenance ay hindi pa rin nagagalaw Damien, ano an
Isabella povSana hindi na lang ako nagising. Gusto kong iwasan itong sakit na pumupuno sa buong puso ko. Araw-araw kailangan kong lumaban para lang makahinga sa loob at labas. Na-stuck pa rin ako sa examination room na iyon nang sabihin ng doktor na wala silang mahanap na heartbeats. Tumigil ang pag-ikot ng lupa sa araw na iyon, tumigil ako sa buhay. Ang lahat ng nangyayari pagkatapos ay parang karanasan sa labas ng katawan. Parang wala ako, may nangyari sa iba at tumabi ako at nanonood lang. Pero at the same time, kailangan kong pagdaanan lahat!Tumulo ang mga luha ko sa alaala. Sa puntong ito, hindi ko mapigilan ang mga alaalang sumunod. Sa tuwing kailangan kong dumaan sa kanila. Silas golden brown eyes kapag nakatingin siya sa akin. Bakas sa mukha niya ang sakit na nararamdaman niya. Nakita kong gumagalaw ang labi niya pero hindi ko marinig ang sinasabi niya. Wala akong marinig na tao, tahimik ang lahat. Ang aking utak ay nasa isang tahimik na buhawi, ang lahat ay umiikot at