Isabell PovHabang naglalakad ako palabas ng ospital ay nararamdaman kong may nakatingin sa akin. Wala akong lakas ng loob na lumingon at alamin kung sino iyon. Baka may makakilala sa akin. Mabilis akong umalis sa kaliwa, ang bilis ng tibok ng puso ko. Pero hindi ko naramdaman na may sumusunod sa akin. Makalipas ang dalawampung minuto ay bumagal na rin ako, baka paranoid lang ako! Marami akong dapat makita ngayon bago ako makabalik sa ospital. Pumara ako ng taksi! "Dalhin mo ako sa kanlurang bahagi, bahay 318 sa pangunahing kalye." Sabi ko sa driver ng taksi."Ang ibig mong sabihin ay ang mga bagong gawang bahay sa tabi ng dagat?""Oo tama na" Dumungaw ako sa bintana nang magmaneho kami papunta sa bahay, ang dati kong bayan! Magiging home na ba ulit ito pagkatapos ng lahat ng nangyari? Magugustuhan kaya ng mga anak ko dito? Marami akong alaala dito, mabuti at masama. Pwede ba akong maging masaya dito? Ako at si Silas sa parehong bayan muli, na may ganap na magkakahiwalay na buhay.
Silas povNakatanggap ako ng tawag nang katatapos lang naming maghapunan ni Dad sa seafood restaurant. Si Damien iyon, may gustong ipakita sa akin! Sa labas ng restaurant, sumandal ako sa limousine at hinihintay si Damien. Hindi nagtagal ay dumating na si Damien at ang ilan sa kanyang mga tauhan. ”Nakita namin ang security footage ng babae at ang mga record mula sa airport. Ang pangalan niya ay Bella Winter at dumating siya Kahapon. Eto yung passport photo niya” Nang iabot sa akin ni Damien ang Ipad bumilis ang tibok ng puso ko! Nasa Ipad ang babaeng pulang-pula. Walang duda. Siya ito! Makikilala ko ang mga berdeng mata sa lahat ng dako. Seryoso ang tingin niya at mas mature ang mukha. Lumaki na ang maganda kong Belle! Hindi na siya ang inosenteng batang babae. Siya ay napakaganda, mas maganda kaysa dati. Kung pwede lang? “Siya nga! Nagpalit siya ng kulay ng buhok, pero si Isabell Johnsson iyon." Sabi ko kay Damien."Hayaan mo akong makita ang kanyang anak!" Kinuha ng tatay k
Isabell pov”Mrs. Winter” “Mrs. Winter, ayos ka lang ba?" May naririnig akong nagsasalita. Nawala ako sa ulirat ko at bumalik sa realidad. "Hey, Mrs. Winter, ayos ka lang ba?" patuloy na sabi ng driver."Oo, oo ayos lang ako! Basta tandaan mo kailangan kong pumunta agad sa kumpanya. Maaari ka bang lumiko ngayon?""Oo, Mrs. Winter," sabi ng driver. Pababa sa upuan ko para walang makakita sa akin at mabilis na nag-U-turn ang taxi driver. Masyadong malapit iyon, hindi pa ako handang makaharap sa kanya... Kailangan ko ng mas maraming oras para ihanda ang sarili ko kung magiging sapat na ang paghahanda ko para makilala siyang muli.Hindi pa tumira ang puso ko nang marating namin ang Taglamig. Co building. Pagkatapos kong magbayad sa taxi driver ay lumabas na ako. Pagpasok ko sa building may nakita akong sofa at lumapit ako at umupo. Kailangan kong mahawakan! Hindi ko hahayaang maapektuhan niya ako ng ganito. Mas malakas ako dun! Kung ganito ang epekto niya sa akin sa pamamagitan l
Isabell pov“Sinong nandyan?” Tawag ni Arthur. With the word stuck in my throat all, I manage to say is "lolo" Binuksan ni Lolo ang kanyang mga mata at tumingin sa akin! Nakatitig lang siya sa akin, and I'm frozen to the spot... Hindi ako makapagsalita o makagalaw ngayon.“B-Belle” narinig kong bulong niya."Oo, lolo, ako ‘to." Ang sabi ko at dahan-dahang naglakad papunta sa kama niya.“Belle!! ikaw ba ‘yan?" Nakikita kong nangingilid ang luha sa mga mata niya at ganoon din ang ginagawa ko! Hinawakan ko ang kamay ni lolo para maramdaman niyang totoo ako.“Hindi ka nananaginip lolo! I am so sorry kung natagalan ako bago makarating dito, I have missed you all so much” basag ang boses ko sa dulo.“Belle! Give me a hug” Tumagilid ako at niyakap ng mahigpit si lolo, Ang sarap sa pakiramdam."I am so sorry for leaving you all without even a goodbye, I'm so sorry. Nami-miss kita lahat araw at gabi." Nakatayo lang ako at niyakap siya, ayoko nang bumitaw! Sa oras na ito ay pareho na
Silas povNakaupo ako sa opisina ko at umiinom ng kape. Higit isang oras pa bago ako pumunta sa ospital, at hindi ako makapagpokus sa kahit anong bagay ngayon. Paulit-ulit na bumabalik sa kanya ang isipan ko, umiikot sa isip ko ang tanong ni Dad. Ano ang sasabihin ko sa kanya? Napakarami kong gustong sabihin sa kanya ngunit paano ko ipapaliwanag ang lahat at paano ko ito ipapaintindi sa kanya? Lumilipad ang isip ko noong dumating si Damien.”Silas may bagong mail sa security mail mula kay Theo. Kailangan mong makita ito! ” sabi niya."Let me see then," sabi ko sa kanya at tumingin sa iPad na binigay niya sa akin. Pagbasa ng maikling sulat:”Rose 6 pm " pagtingin ko sa relo ko labinlimang minuto na lang ang natitira. ”What the hell Damien” Mabilis akong bumangon sa upuan sa opisina."Alam mo ba ang ibig sabihin nito," tanong niya sa akin. "Si Rose ang nurse na nakilala ko sa kwarto ni Arthur. Nalaman siguro ni Theo na hinahanap ko siya. Kailangan kong pumunta sa ospital ngayon d
Isabell povGrabe muntik na yun! Bwisit, kung wala si Theo. Hindi ko sana matakasan si Silas. Pagbaba ko ng hagdan ay sinamahan ako ni Rose at ilang kasamahan niya at tinulungan akong makalabas ng ospital. Sa labas ng pasukan, ibinigay ko kay Rose ang coat at nagpasalamat sa lahat ng tulong nila. At pagkatapos ay tumakbo na ako papunta sa taxi na inutusan kong tumira at hintayin ako. Gusto ko ng mabilisang paglaya Kung magkakaroon ng anumang problema sa ospital. At ngayon pakiramdam ko maswerte ako na umorder ako ng taxi."Pumunta ka na lang sa Inn," sabi ko sa driver. Huminga ako ng malalim at pumikit. Malapit na iyon! Wala akong pakialam kung makita niya ako. Ayaw ko lang na ma-trace niya ang mga lalaki sa akin at alamin bago kami ligtas. Hindi ako lumaban ng ganito kahirap para lang mabigo kapag malapit na tayong maging secure. Nakarating na kami sa Inn at binayaran ko ang driver. Sa loob ng Inn, naglakad ako papunta sa reception."Hi Mrs, may maitutulong ba ako sa iyo?" Tanong s
Isabell povMaaga akong nagising kinaumagahan, bago tumunog ang alarm ko. Naghanda ako sa banyo at kinuha ang aking damit at wig. Lumabas ng kwarto bitbit ang bag ko at tumungo sa reception. Pagbaba ng hagdan ay nasa likod ng disk ang matandang babae.“Hi! I want to check out and it would be great if you could call a cab for me to” sabi ko sa babae."Hi, gagawin ko iyan at mag-aalmusal habang naghihintay ka."“Salamat! May naghanap ba sa akin kahapon?""Hindi" ngumiti siya sa akin at gumaan ang pakiramdam ko. Dumiretso ako at kumuha ng almusal. Nagpasya na tawagan si Danny at marinig kung may bago.“Hi Danny! Ayos na ang lahat?”“Hi Bella! Sa ngayon, ok na ang lahat ngunit panatilihing naka-on ang iyong telepono. Tawag ako kung may pagbabago""Okay I will, talk to you later" Ibinaba ko ang tawag nang makita kong dumating na ang taxi. Naglalakad ako papunta sa reception huminto ako sa harap."Salamat sa lahat ng tulong mo," sabi ko sa babae.”Natutuwa akong makatulong ako, san
Silas povPagkatapos niyang mawala sa ospital ay tumingin kami kung saan-saan. Lahat ng hotel sa lungsod, istasyon ng bus, at mga tren. Kahit saan pero wala na siya. Nakaupo ako sa aking sopa sa aking apartment sa lungsod. Nandito si Dad at Damien sa tabi ko naghihintay ng anumang report mula sa mga security men.“Anak! Ano ang sasabihin mo sa kanya kapag natagpuan na siya? Paano mo ipapaliwanag ang nangyari noong gabing iyon at ang iyong asawa at huwag kalimutan ang iyong maybahay." tanong sa akin ng tatay ko."Dad hindi ko alam" sabi ko sa kanya."Sa tingin mo ba makikinig siya sa'yo ng ganoon lang pagkatapos ng lahat ng nangyari? Kailangan mo ng plano."“Tama ang tatay mo, Silas! Marami siyang dapat malaman""Sa tingin mo ba hindi ko alam yun? Wala akong ideya kung paano siya pakikinggan. Pero hindi na siya mawawala sa akin!" Pinikit ko ang mga mata ko at umupo ulit sa sofa. "Ang dami kong nagawang mali sa kanya, wala ako noong pinakakailangan niya ako. Alam kong nasaktan ko