Kabanata 22

Silas pov

Pagkatapos niyang mawala sa ospital ay tumingin kami kung saan-saan. Lahat ng hotel sa lungsod, istasyon ng bus, at mga tren. Kahit saan pero wala na siya. Nakaupo ako sa aking sopa sa aking apartment sa lungsod. Nandito si Dad at Damien sa tabi ko naghihintay ng anumang report mula sa mga security men.

“Anak! Ano ang sasabihin mo sa kanya kapag natagpuan na siya? Paano mo ipapaliwanag ang nangyari noong gabing iyon at ang iyong asawa at huwag kalimutan ang iyong maybahay." tanong sa akin ng tatay ko.

"Dad hindi ko alam" sabi ko sa kanya.

"Sa tingin mo ba makikinig siya sa'yo ng ganoon lang pagkatapos ng lahat ng nangyari? Kailangan mo ng plano."

“Tama ang tatay mo, Silas! Marami siyang dapat malaman"

"Sa tingin mo ba hindi ko alam yun? Wala akong ideya kung paano siya pakikinggan. Pero hindi na siya mawawala sa akin!" Pinikit ko ang mga mata ko at umupo ulit sa sofa.

"Ang dami kong nagawang mali sa kanya, wala ako noong pinakakailangan niya ako. Alam kong nasaktan ko