All Chapters of Destined to be Mr. CEO’s Wife: Chapter 81 - Chapter 90

“Mam nagmessage na po si Sir Vincent, maya maya po ay tatawag na to siya.” Sabi ni Macky kay Amanda ng lutang ang utak.“Sige Macky pakibilisan na lang pagmamaneho. Gusto kong umuwi na din sa bahay ay magpahinga.” Sagot ni Amanda sa kaniyang bodyguard.“Ok Mam sige po” tugon nito sa amo.Saktong pagdating nila sa bahay at pagpasok ni Amanda sa loob ay ang pagtawag ni Vincent sa kaniyang bodyguard .Dahil sa lutang ang kaniyang isipan ay nagtungo siya diretso sa kaniyang silid at nagkulong sa loob ng kaniyang banyo. Pasalamapak siyang naupo sa sahig at inilabas ang gamo na binili niya . Parehas niyang binuksan ang gamot na kaniyang binili. Nilagay niya ang pampalaglag sa kaniyang kaliwang palad at ang bitamina naman para kumapit ang bata at para makatulong sa development ng sanggol ay nasa kanan. Nagtagal siya ng halos isang oras sa ganuong posisyon. Binuksan niya ang isang botelya ng tubig na kaniyang kapit kapit. P

Kagaya ng aming inaasahan dumating si Vincent sa kanilang tahanan sa pagputok ng araw. Agad itong nagtungo sa aming bahay. Hindi man niya sabihin ay nakikita ko ang matinding galit sa kaniyang mukha. Hindi maitatago ng mata ang totoo niyang nararamdaman. Halos kakamot kamot ng ulo ang kaniyang tauhan na may pasa ang mukha. Sa kakamadali nila Vincent na mahanap si Amanda ay hindi na din siguro napansin niya na halatang halata ang naging pasa nito sa mukha. Paniguradong sinaktan nito ang nagbabantay kay Amanda gusto man naming tanungin ang kaniyang tauhan ay hindi naman maari dahil makakahalata ito na alam namin kung nasaan talaga si Amanda. Mabuti na lang talaga at mabilis mag-isip si Logan. Kung hindi dahil dito ay paniguaradong matataranta kami. “Good Morning Chloe, pasensya na nakaabala ako sa inyo ng ganitong oras. Nandiyan ba si Amanda ngayon?” Tanong ni Vincent na akala mo ay maamong tupa. Gusto ko siyang sumbatan pero pinisil ni Riley ang aking braso kaya't nagbalik ako sa

“Dito ka Love!. “ sandali kaming nagpahinga sa matinding bakbakan. Dahan dahan ang ginawa niyang pag bayo mula sa aking pagkakatigil sa kaniyang ibabaw. “I Love You Chloe! Sakin ka lang! Nakakagigil ka, walang ibang papasok diyan kundi ako lang” napapakagat labing sabi ng aking asawa sa akin. Gigil na gigil ito. Kitang kita ko ang kaniyang mukhang pulang pula“I love you too Riley! Ako lang ang pwedeng pasukan nito” malandi kong sabi sa kaniya habang haplos haplos ko ang kaniyang sandata. Gigil niya akong niyakap “you’re in trouble again!”. Napasigaw ako ng yahapin niya ako ng mahigpit. "ahhhh hihihi," malalakas na tili ang aking pinakawalan. Para kaming bumalik sa pagka-bata sa aming paglalandian sa kama. Nang hapuin kami ay napatitig siya sa akin. Hinaplos niya ng malambing ang aking ulo. Hinawi niya ang buhok na humaharang sa aking mukha. Hinalikan niya ako sa aking noo, tumitig siya ng

Isa na lang ang dapat kong isipin. Ang pamilya ni Logan. Ito ang unang beses na makikilala ko sila , hindi ko pa sila nakikita sa buong buhay ko kaya medyo napaparanoid ako. Hindi ko alam kung matatanggap ba nila kami ni Matteo o hindi . Natatakot akong ma-discrimate ako ng kaniyang pamilya lalo na at bata pa si Logan, matalino, mayaman at may magandang estado sa buhay. “Hay Amanda nababaliw ka na naman” sigaw ng aking utak. Ayoko na munang mag overthink sa mga bagay bagay ang mahalaga ngayon ay pwede na kaming umuwi ng Pilipinas. Panay ang paghalik ko sa aking anak sa sobrang galak. "What happen Mommy?! bakit po ang saya saya niyo? Ano po bang sabi ni Daddy Logan?" nagtatakang tanong ng aking anak sakin. Napaka weirdo ko nga naman kasi. Nasunog na ang aking niluluto dahil sa sobrang saya ko. Pinupog ko ng halik ang mukha at ulo ni Matteo. Mabuti na lamang at matalino ang aking anak, hindi siya nagdamdam ng sabihin namin ang katotohanan sa kaniya, mabuti na lang din at kamukhang kam

Para kaming batang naglalaro ng bahay bahayan. Game na game din siya sa lahat ng kalokohan ko. “A, gusto mo talagang mapa trouble ka. Sige Gusto ko yan. Grrr, kahit ilang rounds pa kayang kaya , humanda ka na Mahal.” Pang aasar niyang sabi sa akin. Parang bata naman akong nagtago sa ilalim ng aming comforter. Agad niyang ipinasok ang kaniyang ulo mula sa ilalim ng aking paanan. Ang kanina ay parang mga batang naglalaro ng tagu taguan ngayon ay biglang naging seryoso ang aming mga mukha. Tumitig siya sa aking mga mata. Kitang kita ko ang matinding pagnanasa at pagmamahal sa mga mata ni Logan. Hinawi niya ang aking buhok, malambing niya itong hinahaplos . “I Love You Amanda, hindi man naging madali ang lahat para satin tandaan mong kayong dalawa ni Noah ang aking buhay. Hinding hindi ko kayo ipagpapalit ” Naantig ang aking puso sa naging paninindigang iyon ni Logan para sa amin. Hindi na niya ako hinayaang makasagot sa kaniya. Muling inangkin ni Logan ng maalab na halik ang akin