All Chapters of BEAUTIFUL BASTARD (EL FRIO QUADRO): Chapter 181 - Chapter 190

AUDREY PRISCILLA..."Hmmmmm!" ungol n'ya at dahan-dahan na nagmulat ng kan'yang mga mata. Nasilaw s'ya sa liwanag mula sa ilaw kaya naipikit n'ya ulit ang kan'yang mga mata at hinintay muna na masanay ang kan'yang mga mata sa liwanag bago binuksan ulit.Nagsalubong ang kan'yang mga kilay ng makita na hindi pamilyar sa kan'ya ang silid na kinaroroonan ngunit ng maalala ang nangyari sa parking lot ng mall na pinuntahan n'ya ay nagliwanag ang kan'yang isip sa lahat ng nangyari.Akmang tatayo s'ya mula sa pagkakaupo sa upoan ngunit hindi s'ya makatayo at doon n'ya lang napansin ang pagkakagapos ng kan'yang mga kamay."N-Nasaan ako?" nauutal na tanong n'ya sa sarili at pilit na hinahatak ang kamay na nakagapos sa upoan at nagbabasakali ma maalis ito ngunit mahigpit ang pagkakagapos sa kan'ya kaya hindi n'ya maalis ang tali sa mga kamay.Nang subukan n'yang tumayo ulit ay doon n'ya lang napansin na pati pala ang kan'yang paa ay nakagapos din."Tres!" mahina ang boses na tawag n'ya sa asawa

AUDREY PRISCILLA..."Hindi ba kayo mga ina? Wala ba kayong mga anak? Kailangan ako ng anak ko, maaawa kayo sa akin!" pakiusap n'ya sa mga ito ngunit tanging pag-iling lamang ang ginawa ng dalawang babae na nag-aasikaso sa kan'ya.Walang pumansin sa kan'ya at binalewala ang kan'yang mga sinabi. Tahimik at parehong walang imik na inalis ng dalawang babae nag tali sa kan'yang kamay at paa.Nakaramdam s'ya ng ginhawa ng maalis ang tali ngunit saglit lang iyon dahil pagkatapos ng mga ito na maalis ang tali sa kan'yang kamay ay hinatak s'ya ng dalawa patungo sa banyo."Bitawan n'yo ako!" pagpupumiglas n'ya ngunit mahigpit ang pagkakahawak ng dalawang babae sa January braso."Huwag na po kayong magpumilit na makatakas, senyorita at masasaktan lang po kayo. Kung ako sa inyo ay susunod na lang po ako sa gusto ni senyorito Anthony," sabi ng isang babae sa kan'ya.At dahil malakas ang mga ito kung kaya ay wala s'yang nagawa kundi ang magpaubaya na lamang sa dalawa.Pati sa pagpapaligo sa kan'ya

AUDREY PRISCILLA...."Mana ka sa ina mo, Preccy! Wala kayong ipinagkaiba. Kayang magpakatanga sa isang El Frio kahit ilang beses ng niloko!" nagimbal s'ya sa kan'yang narinig mula sa matanda lalo na ng banggitin nito ang tungkol sa kan'yang ina na hindi n'ya nakilala simula pa ng magkaisip s'ya."W-What did you say? M-Mana ako sa mama ko? D-Do you know my mom?" nanginginig ang labi na tanong n'ya sa matanda. Nag-iwas ito ng tingin sa kan'ya na parang ngayon lang nahimasmasan sa sinabi nito."Papa, answer me! Kilala mo ba ang nanay ko? All this time ay kilala mo ako kung ganon at hindi aksidente ang pagkikita natin? Kilala mo ang mga magulang ko? Sumagot ka!" naiiyak na tanong n'ya sa matanda ng hindi ito sumagot sa kan'ya. Nagbuga muna ito ng hangin bago humarap ulit sa kan'ya at sa pagkakataong ito ay malamig na ang emosyon na nasa mukha nito."You need to marry Anthony, right away and that's an order from me!" matigas ang boses na utos nito sa kan'ya. Nagulat s'ya sa kan'yang narin

AUDREY PRISCILLA..."You are not my father! Hindi tayo magkadugo at ginamit mo lang ako para sa paghihiganti mo. At ang tinatawag mo na mga mamamatay tao ay sila lang naman ang mga tao na may puso at busilak ang kalooban na kinupkop ako mula sa pagpalaboy-laboy sa kalye, pinatuloy sa bahay nila, pinakain at itinuring na parti ng pamilya nila kaya wala kang karapatan na tawagin silang mamamatay tao dahil kung mayroon man dito na mamamatay tao ay ikaw yon at hindi sila!" galit na sigaw n'ya pabalik sa matanda. Akmang sasaktan s'ya nito muli ngunit mabilis na pumagitna si Anthony para pigilan ito sa muling pagsampal sa kan'ya."Wala kang utang na loob! Kahit ano pa ang pagtutol na gawin mo ay susundin mo pa rin ako dahil iyon ang nararapat. Para sa ina mo ay gagawin mo ang iniutos ko sayo, Prescilla!" nangangalaiti sa galit na sigaw nito sa kan'ya. Kung wala lang si Anthony na umaawat sa galit ng kan'yang ama-amahan ay baka ilang beses na s'yang nasampal nito dahil sa sobrang galit.Ngun

AUDREY PRISCILLA...At nalaman n'ya na tao ang kan'yang nabangga dahil nakita n'ya ang sapatos nito sa kan'yang paanan at biglang kumalabog ang kan'yang puso ng makilala n'ya ang naturang sapatos na suot ng tao na nabangga.Nang malaman na tao iyon ay dali-dali s'yang umatras para lumayo ngunit mabilis na pumalibot sa kan'yang bewang ang mga braso nito."Stay still honey," paos ang boses na sabi nito sa kan'ya. "Tres!" tawag n'ya sa pangalan ng asawa at agad na tumingala para siguradohin na si Tres nga ang dumating.At para s'yang nabunotan ng tinik sa dibdib ng makita at masiguro na ang asawa ang nasa harapan n'ya."Yeah! I'm here! Huwag ka ng matakot at nandito na ako," sagot nito. Napahagulhol s'ya ng iyak at mabilis na niyakap ang asawa. Kanina pa s'ya takot na takot at akala n'ya ay mauulit na naman ang nangyari noon sa kanila ni Tres."I'm sorry, I'm a bit late. Masyadong tuso si Berkin at nagpadala pa ng mga taohan sa bahay para guluhin ang pamilya natin," paghingi ng paumanhi