All Chapters of A Woman's Unparalleled Love: Chapter 41 - Chapter 50

"Airith!" tawag sa kanya ni Stephen.Hindi niya ito nilingon. Nagtuloy-tuloy lang siya sa paglakad sa naglalakihang mga hakbang habang nakatakip ang kanyang mga kamay sa kanyang mukha.Pagkasakay niya sa kotse ni Stephen ay ni-lock niya ang pinto upang hindi ito makapasok. Kumatok ito nang kumatok sa salamin ng bintana."Airith, talk to me."Tinakpan niya ang kanyang mga tainga upang hindi niya ito marinig.Hiyang-hiya siya sa nangyari sa kanila. O baka siya lang ang nakakaramdam niyon.Bakit ba kasi hindi niya tinulak kaagad si Stephen papalayo sa kanya? Hindi ba dapat unang reaksyon niya agad doon ay idistansya ito sa kanya? Pero bakit hinayaan niya pa ito sa ganoong estado nang mahigit limang segundo?Baka naman hinayaan niya ang sarili niya?Mahina siyang tumili upang ilabas ang hiyang iyon habang pinagpapadyak ang mga paa. Ramdam niya na ang espiritu ng alak sa kanyang katawan. Nag-iiniit siya nang puntong iyon.Napansin ng gilid niyang paningin si Stephen na muling lumabas ng re

Nagtungo si Arthur sa labas ng bahay upang masinsinan siyang makausap. Magkasalubong ang mga kilay nito nang itapat nito ang cellphone sa mukha nito."Anong pumasok sa matigas mong ulo, Airith? Hindi ka pa ba nadala sa nangyari sa'yo noon?" panimula nito sa galit na boses.Napabuntong hininga siya pagkatapos ay isinandal nang husto ang sarili sa sandalan ng couch. Sinasabi niya na nga ba."Tinutulungan ko lang si Stephen, 'pa. And if it wasn't because of you ay hindi ko naman gagawin 'to." sumbat niya.Naiinis siya sa ginawa ng kanyang ama. Ang buong akala niya ay maayos silang nag-usap noon na wala itong gagawin sa pamilya Vergara."Of course I'm your dad, Airith. I only care about you. Wala sa bokabularyo ko ang hayaan ang sinumang nang-api sa anak ko. I'm just giving them what they wanted in the first place. What they deserve."Napasinghap siya sa inis dahil sa sinabi nito. Kung gayon ay balewala rin pala ang naging pakiusap nila rito ni Clara noon. Na sa buong oras na iyon ay may

Kinabukasan, bumalik na sila sa bahay na tinitirhan ni Stephen. Tahimik lang ito sa buong biyahe habang nagmamaneho ng kotse, bagay na ikinataka ni Airith.'Anong problema nito? Bakit hindi ito nagsasalita?'Dahil ba iyon sa nanghabol sa kanila kahapon? O baka dahil iyon sa video call niya kahapon kay Alicia? Alam na kaya nito ang tungkol sa kanyang anak?'Anong gagawin ko? Dapat ko bang aminin sa kanyang anak namin 'yon ni Sebastian?' tanong nito sa isip habang kagat-kagat ang gilid ng ilalim niyang labi.Samantala, ang nasa isip naman ngayon ni Stephen ay kung paano nito kokomprontahin si Airith patungkol sa tinatawag nitong baby. Umaasa ito na sana ay tama nga ang hinuha ni Wilbert na may kaibigan lang si Airith na Baby ang pangalan.'What a weird name to begin with? ha ha, Baby? Kapag pala tumanda na 'yon lola Baby ang tawag?'Hindi maiwasan ni Stephen na matawa sa sarili habang iniisip iyon."Akala ko may pinoproblema ka? Bakit pangiti-ngiti ka d'yan?" puna ni Airith dito."Ah...

Kumabog ang dibdib ni Airith dahil sa sinabi ni Stephen. Isipin niya palang ay naiimahina na niya kung anong klaseng titig ang ipinupukol sa kanya ni Sebastian. Pagkadismya iyon, panigurado."Oh, Airith. Nandito ka rin pala," Tumabi si Geraldine kay Stephen. "Nice meeting you, again. Sorry about sa nangyari the other day. Hindi ko inaakalang... well, alam mo na." wika nito sa kanya sa tila nanunudyong tono na ikinukubli lang nito sa pilit nitong pagngiti."Geraldine, please." sita ni Stephen rito sa seryosong mukha habang makahulugan itong tinititigan."No, no, I didn't mean it that way," Mahinang natawa si Geraldine. "Na-curious lang ako. Airith was such a wonderful, kind... generous girl back then noong nasa college kami, but I don't know why they hate her so much. I mean... she's very lovely woman!" Mahina nitong siniko si Stephen sa tiyan. "Kaya nga nahulog ka sa kanya, hindi ba?""That's true," sang-ayon ni Stephen kasabay ng pagtaas-baba ng balikat, "But please, 'wag na nating

"Awe, ang sweet naman nila, aren't they?" wika ni Geraldine sa mapaglarong tono habang nakayakap sa braso ni Sebastian.Kasalukuyang nakaupo ang mga ito sa gilid ng bulwagan habang nanonood sa mga sumasayaw. Pero inagaw nina Airith ang atensyon ng mga ito maging na ang ibang bisita roon."Ooh, they're wild!" komento ng isa habang sinisiko ang katabi nito. "They should get a room, right?""What a lovely couple. Nakakainggit naman sila." wika rin ng isa."Ang swerte naman ni Mr. Stephen. Ang ganda-ganda ng mapapangasawa niya." puri naman ng isa pa. "Bagay sila sa isa't-isa."Naikuyom nalang ni Sebastian ang kamao nito matapos marinig ang mga iyon. Hindi nito kayang makita ang ginagawa ni Airith at Stephen kaya sa ibang direksyon ito ng bulwagan nakatingin.Para sa kanya ay mas lalo lang pinatunayan ni Airith kung gaano ito kadesperadang makapangasawa ng mayaman.Ang mas ikinaiinis pa nito ay pinuntirya ni Airith ang kanyang kapatid.Tumayo ito at naglakad papaalis."Sa'n ka pupunta? Are