บททั้งหมดของ ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน: บทที่ 31 - บทที่ 40

เมื่อเห็นสายตาผิดหวังของจี้อี่หนิง หัวใจเสิ่นเยี่ยนจือก็ราวกับถูกจับไว้แน่น เขาเจ็บจนหายใจไม่ออก"อี่หนิง ผมรู้ไม่ว่าตอนนี้ผมจะรับปากกับคุณยังไงคุณก็ไม่มีทางเชื่อ ต่อไปผมจะพิสูจน์ด้วยการกระทำ ผมจะต้องทำได้แน่นอน"จี้อี่หนิงไม่คิดจะฟังคำรับประกันของเขา เธอเดินผ่านเขาไปเลยเสิ่นเยี่ยนจือทำท่าจะตามไป แต่โทรศัพท์ในกระเป๋าดันดังขึ้นมาพอดีพอรับสายก็ได้ยินเสียงเคร่งขรึมของเลขาก็ดังลอดมา"ประธานเสิ่น บริษัทมีปัญหาด้านความร่วมมือครับ"เสิ่นเยี่ยนจือส่ายตาเคร่งขรึม "เดี๋ยวผมไป"เขาตามไปถึงทางเข้าหมู่บ้านเห็นจี้อี่หนิงนั่งแท็กซี่ออกไปเสิ่นเยี่ยนจือเม้มริมฝีปากแล้วหมุนตัวขึ้นรถมุ่งหน้าไปบริษัทหลังจากจัดการเรื่องที่บริษัทเสร็จแล้วถึงค่อยๆ จัดการปัญหาระหว่างเขากับจี้อี่หนิงตอนที่จี้อี่หนิงมาถึงร้านอาหาร สือเวยก็รออยู่ที่นั้นแล้ว"อี่หนิง เธอมาได้สักที เมื่อกี้ฉันได้ยินข่าวเม้าส์มาล่ะ รอเล่าให้เธอฟังเลยเนี่ย"จี้อี่หนิงนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับอีกฝ่าย เอากระเป๋าวางลงบนเก้าอี้ข้างๆ แล้วเลิกคิ้ว "ข่าวอะไร?""ได้ยินมาว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนไม่รู้หลิ่วอี๋หนิงไปทำอะไรให้เสิ่นเยี่ยนจือเลยโดนตบในห้อ

จี้อี่หนิงเดินเข้าไปกุมมือเย็นเฉียบของสือเวยแล้วพูดเบาๆ ว่า "เวยเวย มันอาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันก็ได้ อย่าเสียใจไปเลย"สือเวยพยักหน้า "อืม ฉันรู้"ก่อนที่โจวเส้าชิงจะมาเธอจะไม่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด นอกจากเขาจะมายอมรับด้วยตัวเองไม่นานนักอิงฟานเลขาของโจวเส้าชิงก็มาเขารีบเดินเข้ามาหาผู้หญิงคนนั้นโดยไม่สังเกตเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงที่อยู่ข้างๆ"คุณจู้ ประธานโจวกำลังประชุมอยู่เลยให้ผมมาแทนครับ"จู้อวี่เซวียนเชิดหน้ามองมาทางสือเวยกับจี้อี่หนิง "อ๋อ พวกเขาจะแย่งชุดนี้กับฉัน"อิงฟานหันหน้ามากำลังพูด แต่พอเห็นสือเวยกับจี้อี่หนิงชัดๆ สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป"คุณสือ..."ตอนนี้ในใจของอิงฟานมีแค่สองคำคือซวยแล้วสือเวยเป็นแฟนปัจจุบันของโจวเส้าชิง ส่วนจู้อวี่เซวียนเป็นคู่ขวัญที่โตมาด้วยกันกับโจวเส้าชิง ไม่คืดเลยว่าจู้อวี่เซวียนกลับประเทศมาวันแรกก็จะเจอกับสือเวย แถวยังมีปัญหากันอีกด้วยพอสังเกตุเห็นสีหน้าแปลกๆ ของอิงฟาน จู้อวี่เซวียนก็ขมวดคิ้ว "คุณรู้จักเธอเหรอ?"ตอนนี้อิงฟานไม่กะใจจะตอบคำถามของจู้อวี่เซวียน เพราะตอนนี้สือเวยกำลังมองมาที่เขาด้วยสีหน้าที่เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้ม

ม่านตาของจี้อี่หนิงหดตัวลงอย่างกะทันหัน เธอสะบัดมือออกแล้วก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง"เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย?""คืนนั้นคุณเข้าพักที่โรงแรมเดียวกับอาเล็กของผม จากนั้นหลังจากคุณออกไปได้ไม่นาน อาเล็กก็ออกมาเหมือนกัน ที่สำคัญคือภาพกล้องวงจรผิดที่โรงแรมวันนั้นถูกคนลบไป"หากไม่มีกล้องวงจรปิดที่ไฟถนนในแนวทแยงหน้าโรงแรม เขาคงไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้และบังเอิญว่าภาพกล้องวงจรปิดของโรงแรมถูกลบในช่วงที่เธอเข้าและออกพอดี ถ้าเธอไม่ได้พยายามปกปิดอะไรบางอย่าง จะลบภาพวงจรปิดทำไม?ยิ่งคิดตาของเสิ่นเยี่ยนจือก็ยิ่งแดงปรากฎว่าพฤติกรรมของเสิ่นซื่อที่เขารู้สึกว่าผิดปกติ ตอนนี้มีคำตอบแล้วเมื่อเห็นเขามองเธอด้วยความผิดหวัง จี้อี่หนิงก็หัวเราะเยาะ"เสิ่นเยี่ยนจือ คุณคิดว่าฉันนอกใจคุณเหมือนกัน แล้วมือที่สามก็อาเล็กของคุณเอง?"เสิ่นเยี่ยนจือไม่ตอบ เขามองเธอตาแดงก่ำ แสดงว่าเขายอมรับ"แล้วไงต่อ? คุณคิดว่าฉันนอกใจคุณ แล้วคุณจะทำยังไง?"มือของเสิ่นเยี่ยนจือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวค่อยๆ กำแน่นขึ้น คนหนึ่งคือภรรยาของเขาและอีกคนคืออาเล็กของเขา จะให้เขาบอกให้โลกรู้หรือไง?หากชายคนนั้นเป็นคนอื่น เขาจะทำให้ชีวิตของอีกฝ่า

จี้อี่หนิงพยักหน้า "อืม""ถ้าอย่างนั้นคนที่จีบเธอก็ต้องรวยมาก ฉันจำได้ว่าความหมายของสร้อยข้อมือนี้คือฉันจะรักคุณไปตลอดชีวิต คนคนนั้นจะต้องชอบคเธอมาก"ดวงตาของจี้อี่หนิงฉายแววเยาะหยันโดยไม่มีใครสังเกตเห็นได้ เธอเก็บสร้อยข้อมือกลับเข้าไปในกล่อง"คงงั้นมั้ง"เมื่อเห็นว่าเธอดูอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เซี่ยงอวี่ก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อหลังจากที่คลุกคลีกันมาสักพัก เธอรู้ว่าจี้อี่หนิงภายนอกนั้นดูอ่อนโยนและว่าง่าน แต่จริงๆ แล้วเรื่องที่เธอไม่อยากพูดเธอจะไม่พูดถึงเลยสักคำอีกอย่างพวกเขาก็ไม่ได้สนิทกันถึงขั้นที่จะคุยความในใจกันได้ตอนที่จี้อี่หนิงปิดกล่องสร้อยข้อมือ หลิ่วอี๋หนิงบังเอิญเดินผ่านไปและเหลือบมองสร้อยข้อมือเพชรในกล่อง สายตาของเธอเต็มไปด้วยความอิจฉาแต่หลังจากเจอถูกสั่งสอนที่บาร์เมื่อก่อนหน้านี้ เธอก็ไม่คิดจะเผชิญหน้ากับจี้อี่หนิงตรงๆ แล้ว เลยจากไปทันทีตอนเย็นพอจี้อี่หนิงเดินออกจากบริษัท เธอก็เห็นเสิ่นเยี่ยนจือยืนอยู่ไม่ไกลเธอเม้มริมฝีปากหยุดเดินแล้วมองไปที่เขาเสิ่นเยี่ยนจือเห็นเธอปุ๊บ เขาก็เดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว"อี่หนิง เย็นนี้ไปทานข้าวด้วยกันน

นายหน้าได้รับโทรศัพท์จากจี้อี่หนิง หลังจากได้ยินว่าเธอฝากให้เขาช่วยขายบ้าน เขาก็พูดด้วยน้ำเสียงตกใจ "คุณจี้ คุณแน่ใจนะว่าเป็นบ้านที่เทียนซี?"ในใจเขาเต้มไปด้วยคำถาม ถ้าจี้อี่หนิงมีบ้านที่เทียนซี แล้วจะมาให้ตัวเองหาบ้านหนึ่งห้องให้ทำไม?"อืม เดี๋ยวฉันบอกที่อยู่กับรหัสให้ คุณพาคนไปดู ถ้าขายได้ฉันจะให้คุณ 3% ของราคารวมทั้งหมดเป็นค่าคอมมิชชั่น"จี้อี่หนิงเคยศึกษามาก่อนว่าค่าคอมมิชชันที่นายหน้าได้รับหลังจากขายบ้านได้ โดยทั่วไปแล้วจะอยู่ระหว่าง 1% ถึง 3% ของราคาบ้าน และราคาตลาดของบ้านที่สร้างเสร็จในเทียนซีน่าอยู่ที่ประมาณ 8 ถึง 9 ล้านหากเขาสามารถช่วยเธอขายบ้านได้ เขาก็สามารถทำเงินได้ไม่น้อย"คุณจี้ ผมมีคำถาม ในเมื่อคุณมีบ้านเป็นของตัวเอง ทำไมคุณไม่อยู่บ้านที่เทียนซีล่ะ จะมาเช่าบ้านในหมู่บ้านเก่าที่ผมหาให้ทำไม"จี้อี่หนิงไม่อยากให้มากความ เธอจึงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า "ไม่ใช่ของฉันหรอก ของเพื่อนน่ะค่ะ""อ๋อ ผมเข้าใจแล้วครับ คุณส่งที่อยู่และรหัสผ่านมาให้ผม เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปถ่ายรูปภายในบ้านไปเผยแพร่""โอเค รบกวนด้วยนะคะ"หลังจากวางสาย จี้อี่หนิงเปิดโฉนดบ้านเพื่อค้นหาอาคารยูนิตแล