All Chapters of ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน: Chapter 231 - Chapter 240

ท่านผู้เฒ่าเสิ่นโทรมาในเวลานี้ ทำให้เขารู้สึกไม่ดีบางอย่าง"คุณปู่ครับ"น้ำเสียงของท่านผู้เฒ่าเสิ่นเต็มไปด้วยความโกรธ "อย่าเรียกผมว่าคุณปู่ ผมไม่มีหลานชายที่โง่อย่างเจ้า! เรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นตั้งครรภ์ได้ลุกลามใหญ่โตแล้ว มันส่งผลกระทบต่อหุ้นของเสิ่นซื่อกรุ๊ปแล้ว เจ้าต้องลาออกจากเสิ่นซื่อกรุ๊ปทันที!"สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือแย่ลงถึงขีดสุด "คุณปู่ครับ... แล้วเรื่องที่ผมจะไปบริษัทสาขา...""เรื่องนี้เจ้าก็ไม่ต้องคิดแล้ว ตอนนี้กรรมการของเสิ่นซื่อกรุ๊ปไม่พอใจเจ้ามาก เจ้าจัดการเรื่องที่เจ้านอกใจให้เรียบร้อยก่อน ถ้าจัดการไม่ดี เจ้าก็ไม่ต้องกลับมาที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปอีก"คำพูดนี้เหมือนฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ใบหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก รีบพูดว่า "คุณปู่ครับ เรื่องนี้ผมจะจัดการให้เรียบร้อยโดยเร็วที่สุด รับรองว่าจะไม่มีครั้งหน้าอีก ถ้าผู้ถือหุ้นมีความเห็น ผมสามารถเริ่มต้นจากระดับล่างของบริษัทสาขาได้"ถ้าเขาถูกไล่ออกจากเสิ่นซื่อกรุ๊ปจริงๆ แม้แต่บริษัทสาขาก็ไม่สามารถไปได้ ในอนาคตการที่จะกลับมาที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปก็จะยากแล้วปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง เสียงเย็นชาของท่านผู้เฒ่าเสิ่นจึงดัง

มองเห็น 'หลักฐาน' บนหน้าจอมือถือของเสิ่นเยี่ยนจือ จี้อี่หนิงมีประกายเยาะเย้ยวูบผ่านดวงตา"แค่สกรีนช็อตแชทนี้ คุณก็ตัดสินว่าฉันเป็นคนทำเรื่องนี้?""แน่นอนว่าไม่ใช่แค่นี้ ยังมีเสียงบันทึกด้วย"เสิ่นเยี่ยนจือเปิดเสียงบันทึกต่อหน้าจี้อี่หนิง หลังจากฟังจบจี้อี่หนิงก็เข้าใจในที่สุดว่านี่คือกับดักที่วางแผนมาเพื่อจัดการเธอโดยเฉพาะแต่เธอไม่เข้าใจว่าการทำแบบนี้อีกฝ่ายได้ประโยชน์อะไร?"เสียงในบันทึกนี้ฟังคล้ายเสียงฉันมาก แต่แค่ส่งไปให้หน่วยงานตรวจสอบก็จะรู้ว่ามันถูกปลอมแปลง"เสิ่นเยี่ยนจือมองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความผิดหวัง "คุณต้องการหลักฐาน ผมก็ให้แล้ว ตอนนี้คุณยังจะดื้อรั้นอีก อี่หนิงคุณเปลี่ยนไปเป็นคนอำมหิตตั้งแต่เมื่อไหร่?""สรุปว่าฉันอำมหิต หรือคุณหวังให้ฉันอำมหิตกันแน่? เสียงบันทึกกับประวัติแชทพวกนี้คุณไม่เคยไปตรวจสอบเลยสักครั้ง แต่กลับตัดสินว่าฉันเป็นคนทำ ถ้าฉันอยากเปิดเผยเรื่องที่ฉินจืออี้ตั้งครรภ์จริงๆ ฉันจะทิ้งหลักฐานแบบนี้ไว้ให้คุณมาเอาผิดฉันหรือ?"เรื่องนี้แค่คิดนิดเดียวก็รู้ว่ามีคนใส่ร้ายเธอ แต่เสิ่นเยี่ยนจือกลับเชื่อมั่นว่าเธอเป็นตัวการอยู่เบื้องหลังเสิ่นเยี่ยนจือเงียบไ

"จัดการกับคุณ ไม่จำเป็นต้องยกเสิ่นซื่อกรุ๊ปขึ้นมา"สีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือยิ่งดูแย่ลง เขาหัวเราะเย็นชา "ผมกับอี่หนิงเป็นสามีภรรยากัน เรื่องระหว่างผมกับเธอ ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมายุ่ง""ถึงจะเป็นสามีภรรยา คุณก็ไม่มีสิทธิ์บังคับเธอให้ทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ"ยิ่งไปกว่านั้น เขากับจี้อี่หนิงอีกไม่นานก็จะหย่ากันเสิ่นเยี่ยนจือมองเขาอย่างเย็นชา สายตาของทั้งสองคนบรรจบกันในอากาศ ทันใดนั้นอุณหภูมิโดยรอบก็ลดลงอย่างรวดเร็ว"เสิ่นเยี่ยนจือ คุณอย่ามาตามรบกวนฉันอีกเลย ไม่ว่าอย่างไรฉันก็จะไม่ยอมรับเรื่องที่คุณเพิ่งพูดเมื่อกี้"เมื่อเห็นสีหน้าเย็นชาของจี้อี่หนิง เสิ่นเยี่ยนจือรู้สึกว่าหัวใจเย็นชาเธอรู้ดีว่าเสิ่นซื่อกรุ๊ปสำคัญกับเขาแค่ไหน แต่เธอกลับไม่ยอมช่วยเขาแต่เขาก็รู้ดีว่า ตอนนี้เสิ่นซื่ออยู่ที่นี่ เขาไม่มีทางจะคุยกับจี้อี่หนิงได้อย่างเป็นเรื่องเป็นราว"อี่หนิง ผมจะมาหาคุณใหม่วันหลังครับ"จี้อี่หนิงขมวดคิ้ว ไม่ว่าเขาจะมากี่ครั้ง เธอก็จะไม่ยอมรับอย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้พูด เขาก็หันหลังเดินจากไปแล้ว"ถ้าเขามาหาคุณอีก คุณเรียกรปภ.ไล่เขาไปได้เลย"จี้อี่หนิงหันไปมองเสิ่นซื่อพยักหน

สีหน้าของเสิ่นซื่อเยี่ยนดูแย่มาก "เธอกล้ามาโทษฉันเหรอ? ลูกชายแสนดีที่เธอเลี้ยงมา จัดการกับชู้รักคนเดียวยังทำไม่ได้ ช่างไร้ประโยชน์จริงๆ!""หุบปาก!"เฉินเสวี่ยหรงโกรธจนหน้าอกกระเพื่อมขึ้นลง "ถ้าไม่ใช่เพราะนายไม่เคยกลับบ้าน ไปเลี้ยงผู้หญิงมากมายข้างนอก เยี่ยนจือก็คงไม่เป็นแบบนี้ เขาเรียนรู้มาจากนายทั้งนั้น!"เสิ่นซื่อเยี่ยนหัวเราะเยาะ "ผมไม่อยากทะเลาะกับเธอเรื่องเก่าๆ พวกนี้ ยังไงผมก็ช่วยอะไรไม่ได้ เธอไม่ควรไปสร้างปัญหาเพิ่ม ไม่อย่างนั้นถ้าทำให้คุณปู่โกรธจริงๆ เยี่ยนจือก็อย่าหวังว่าจะได้กลับไปที่เสิ่นซื่อกรุ๊ปอีก"อย่างไรก็ตาม เสิ่นซื่อกรุ๊ปไม่ได้มีทายาทแค่เสิ่นเยี่ยนจือคนเดียวเห็นเสิ่นซื่อเยี่ยนจะเดินจากไป เฉินเสวี่ยหรงพยายามจะขวางเขาไว้ แต่กลับถูกผลักไป เซถลาเกือบจะล้มพอเธอยืนมั่นแล้วมองดูอีกครั้ง ก็ไม่เห็นใครอยู่ตรงหน้าแล้วเสิ่นเยี่ยนจือคุกเข่าอยู่หน้าบ้านเดิมทั้งคืน กลางดึกฝนตกหนัก เขาก็ไม่ได้ไปไหน ทนตากฝนทั้งคืน เช้ามาคนรับใช้พบว่าเขาหมดสติอยู่หน้าประตูท่านแม่เฒ่าเสิ่นรีบให้คนโทรหาหมอประจำบ้าน และสั่งให้คนพาเสิ่นเยี่ยนจือกลับห้องนอนหลังจากวุ่นวายทั้งช่วงเช้า เสิ่นเยี่ย

เสิ่นซื่อหรี่ตาอย่างอันตราย ดูเหมือนว่าเสิ่นเยี่ยนจือจริงๆแล้วไม่ต้องการกลับไปที่เสิ่นซื่อกรุ๊ป"ตอนนี้ผมกำลังประชุมอยู่ เรื่องนี้ผมจะอธิบายให้คุณฟังตอนเย็น"ตอนนี้จี้อี่หนิงกับเสิ่นเยี่ยนจือยังไม่ได้หย่ากัน เขาไม่ต้องการให้ตระกูลเสิ่นรู้ว่าเขาชอบจี้อี่หนิงถึงแม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายหลงรักก่อน แต่ตระกูลเสิ่นจะต้องเชื่อว่าจี้อี่หนิงเป็นคนยั่วยวนเขาอีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรอีก แค่วางสายไปเสิ่นซื่อเรียกซุนสิงมาตรงหน้า แล้วพูดเบาๆว่า: "ไปตรวจสอบดูว่าเสิ่นเยี่ยนจืออยู่ที่ไหน เมื่อประชุมเสร็จให้พาเขามาพบผม"การประชุมครั้งนี้ใช้เวลาเต็มสองชั่วโมงกว่าจึงเสร็จสิ้น เมื่อเสิ่นซื่อประกาศปิดการประชุม ผู้จัดการแผนกต่างๆที่กำลังหวาดกลัวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกอย่างเห็นได้ชัดกลับมาที่ห้องทำงาน เห็นเสิ่นเยี่ยนจือนั่งอยู่บนโซฟา เสิ่นซื่อสายตาเย็นชา รอบตัวเต็มไปด้วยความกดดันเขาเดินไปนั่งตรงข้ามเสิ่นเยี่ยนจือพูดเย็นชาว่า: "ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรกับปู่ของเธอ ผมจะไม่ยอมเลิกกับจี้อี่หนิง"เสิ่นเยี่ยนจือมีรอยยิ้มบนใบหน้า "อาเล็ก คุณจะเลิกหรือไม่เลิกก็ไม่สำคัญสำหรับผม ยังไงผมกับเธอก็จะไม่หย่ากัน คุณไม่มีทางได้