All Chapters of Kabit sa Phone ng Asawa Ko: Chapter 71 - Chapter 80

“Excuse me!” Sinubukan kong makalusot sa gitna ng karamihan ng mga babae at kabataan na abala sa pagkuha ng larawan kay Troy.Napakahirap makadaan sa mga babaeng ito. Ngunit sa wakas, nakarating ako sa harapan ni Troy.Nagulat ang lalaki nang makita ako, na luhang-luha na.“Sarah!”“Troy, nawawala pa rin si Gillian!” sigaw ko ng hindi ko namamalayan.“Mommy! Bakit ka umiiyak?” Agad akong lumingon sa boses na matagal ko nang hinahanap.Nakakagulat, si Gillian pala ay nasa tabi ni Troy. Hawak-hawak niya siya ng mahigpit sa kaliwang kamay. Samantalang ang kanan niyang kamay ay humahaplos kay Prince na nagsisimula nang makaramdam ng antok. Syempre, hindi ko nakita si Gillian kanina dahil natatakpan siya ng mga babaeng nakikipaglaban para makakuha ng larawan kasama si Troy.“Gillian, halika rito, sweetheart!” Hinawakan ko ang aking anak at inilayo siya sa karamihan na hindi alintana ang lahat ng mga mata na nakatingin sa amin. Hindi ko pinansin ang paulit-ulit na pagtawag ni Troy sa

“Anong oras ang meeting mo?” tanong ni Troy habang nagmamaneho. Hindi pa gaanong matao ang mga kalsada ngayong umaga. Umalis kami para sa lungsod agad pagkatapos ng bukang-liwayway.“Pagkatapos ng tanghalian. Ang meeting ay sa opisina ko,” sagot ko habang pinapaliguan si Prince ng gatas.“Sama ako sa’yo!”“Huwag na, Troy! Matagal ka nang wala sa kumpanya mo. Mula ngayon, ako ang bahala sa kumpanya ni Albert. Kung kailangan kita, tatawagin kita.”Hindi ko sinabi kay Troy na ang mga taong makikita ko mamaya ay sina Roy at Levin. Ayokong isali si Troy dito. Unti-unti, kailangan kong matutong pamahalaan nang wala ang kanyang tulong. Hindi siya palaging magiging nandiyan para sa akin at sa mga bata. Siguradong makakahanap si Lucy ng angkop na babae para sa isang gwapo at matagumpay na lalaki tulad niya.“Sarah, bakit ka naiisip? Natapos na ang gatas ni Prince.”Naku! Paano ko naisip na mabuti? Mula nang dumating si Lucy sa bungalow kahapon, madalas akong naaaligaga at nahihirapan sa p

“Magkaibigan lang kami ni Troy. Bago siya pumanaw, ipinagkatiwala ako ng aking yumaong asawa kay Troy kasama ang mga bata. Siguro kaya nararamdaman ni Troy ang responsibilidad sa amin,” sabi ko kay Levin matapos mag-isip ng sandali.Nagmumula ng ngiti ang lalaki na sinasabing kahawig ng bodybuilder.“Ang saya naman. Akala ko kayo na ni Troy. Napansin ko kasi na iba ang tingin niya sa iyo.”Tumulong ako sa pagtawa sa komentaryo ni Levin. Sa totoo lang, ganoon din ang pakiramdam ko sa tingin ni Troy. Ang mga pag-aalangan ko ay nagdudulot sa akin ng pagkalito sa sarili kong damdamin.“Hoy, Sarah, bumalik ka na sa realidad! Bilisan mo na at tapusin mo na yang pagkain mo!” tinawag ako ni Levin, na nagpagising sa akin mula sa aking pagmumuni-muni. Bakit ako nag-iisip tungkol kay Troy?“Si Lucy ay nagbabalak na ipairal si Troy kay Grace, pamangkin ko. Kung wala talagang espesyal na relasyon sa iyo si Troy, magiging mas madali para sa amin na mapalapit sila sa isa’t isa.”Sa mga salitang

“Troy, kontrolin mo ang sarili mo!” Sigaw ko nang biglang lapitan ni Troy si Bradley at hatakin ang kwelyo nito.“Maawa ka, Mr. Peterson! Pakiusap! Nandito lang ako para humingi ng tawad!” Nagpumiglas si Bradley para makawala sa malakas na hawak ni Troy. Namutla ang mukha ni Bradley at nanginig ang buong katawan niya.“Tama na, Troy!” Kinailangan kong lapitan si Troy, na kanina pa pulang-pula ang mukha. Nag-aalala akong baka hindi niya makontrol ang kanyang emosyon. Malaki ang katawan ni Troy kumpara kay Bradley.“Tama na, Troy! Wala naman siyang ginagawa. Gusto lang niyang humingi ng tawad sa akin.” Patuloy kong pinipilit si Troy habang nakahawak sa kanyang jacket.Dahan-dahan, binitiwan ni Troy si Bradley. Pero nanatili ang matalim na tingin niya sa payat na lalaki, na ngayon ay ibang-iba ang itsura kumpara noong ilang taon na ang nakalipas.Nakatungo si Bradley habang nanginginig pa rin.“Bradley, mas mabuti pang umalis ka na muna!” pakiusap ko.“Pero paano naman ang--”“Ipa

“Nandito ka pa?” tanong ko nang malamig. Hindi ko pa rin magawang maging normal ang pakikitungo sa kanya.“Mom, bakit galit ka kay Uncle Troy?” Nagulat ako sa tanong ni Gillian. Ano kaya ang sinabi ni Troy sa anak ko?“Gillian, huwag kang kumain ng masyadong maraming ice cream. Magkakasipon ka niyan!” Sinubukan kong palitan ang usapan kay Gillian.“Hindi, Mom. Sinabayan ko lang si Uncle Troy. Tama ‘di ba?” Yumakap si Gillian kay Troy nang mahigpit.Ngumiti si Troy sa anak ko.“Mag-aral ka na. Kailangan kong makipag-usap kay Mom mo!” Mabilis na sumang-ayon si Gillian sa hiling ni Troy. Ilang sandali pa, tumakbo na siya papunta sa kanyang kwarto.“Umuwi ka na. Ayos lang ako. Kung tungkol pa rin sa larawan na ‘yan ang itatanong mo, tanungin mo na lang si Levin direkta,” sabi ko habang palayo sa kanya.Naglakad ako papunta sa kusina. Siguro isang basong mainit na gatas ang makakapagpagaan ng pakiramdam ko.“Ako na ang gagawa niyan para sa’yo!” Biglang sumulpot si Troy sa likod ko a