All Chapters of ลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท: Chapter 351 - Chapter 360

เมื่อหนังแกะพองตัวขึ้นเรื่อย ๆ กระถางสำริดที่ไม่ขยับเขยื้อนก็เริ่มสั่นคลอน!ทุกคนเบิกตากว้างมองภาพตรงหน้า แทบไม่อยากจะเชื่อเยี่ยนเว่ยฉวยโอกาสก้าวไปข้างหน้า ยกหูกระถางสำริดข้างหนึ่งขึ้นเบา ๆ กระถางสำริดก็ลอยขึ้นจากพื้นทั้งสนามส่งเสียงฮือฮา!“ให้ตายสิ นี่มันอะไรกัน? พระชายามีกำลังเหนือมนุษย์งั้นหรือ?”“กำลังเหนือมนุษย์อะไรกัน ต้องเกี่ยวกับหนังแกะนั่นแน่ ๆ”“พวกเจ้าโง่หรือ นี่มันก็แค่โคมลอยขนาดใหญ่ไม่ใช่รึ?”“เอ๊ะ? เป็นอย่างที่เจ้ากล่าว นั่นมันโคมลอยขนาดใหญ่จริง ๆ ด้วย!”“โคมลอยมีแรงถึงขั้นยกกระถางสำริดได้เชียวหรือ?”…… ทุกคนถกเถียงกัน ไม่มีใครเข้าใจสถานการณ์ตอนนี้กระถางสำริดลอยขึ้นจากพื้นหนึ่งฉื่อแล้ว เยี่ยนเว่ยฉือเพียงแค่เข็นเบา ๆ มันก็เคลื่อนที่ได้อย่างง่ายดายฮ่องเต้คังอู่ที่ยืนดูอยู่ยินดีมาก “วิเศษ วิเศษ วิเศษจริง ๆ! วิธีนี้วิเศษมาก!”องค์ชายสามแห่งเป่ยอิ้น อวี้ฉืออวิ๋นจ้าวที่มาดูการประลองก็ประหลาดใจ “คนทั่วไปใช้โคมลอยเพียงเพื่อขอพรจากเทพเซียน พระชายากลับใช้โคมลอยยกของหนัก ช่างมีไหวพริบจริง ๆ”แม้แต่อันกั๋วกงผู้ไม่ชอบสิ่งที่เยี่ยนเว่ยฉือทำก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็ก

เยี่ยนเว่ยฉือชี้ไปที่ซ่างกวนหลี เชิดคางขึ้นเล็กน้อย กล่าวอย่างภาคภูมิใจ “ข้าต้องการฉลองพระองค์ของเขา”จากนั้นนางก็ชี้ไปที่ตัวเอง มองหานอวี่เฟยด้วยรอยยิ้ม “แล้วข้าก็ยอมแพ้!”ยังไม่ทันที่หานอวี่เฟยจะตอบโต้ ซ่างกวนหลีก็ร้องอุทานราวกับแมวที่โดนเหยียบหาง “เช่นนี้ได้อย่างไร? ตกลงกันว่าถ้าชนะถึงจะให้ ในเมื่อเจ้ายอมแพ้ ก็ไม่มีเหตุผลที่จะเอาฉลองพระองค์ของข้า!”เยี่ยนเว่ยฉือทำปากยื่น “ความจริงแล้วหม่อมฉันชนะ เพียงแต่มีบางคนไม่ยอมรับเท่านั้น”“เจ้าว่าใครไม่ยอมรับ? เห็นได้ชัดว่าเจ้าฉ้อฉล!” หานอวี่เฟยโต้กลับด้วยน้ำเสียงโกรธเคืองเยี่ยนเว่ยฉือส่ายหน้า ถอนหายใจ “ท่านหญิงอิ๋นตาง อย่างไรท่านก็เป็นถึงแม่ทัพ ไม่รู้จักคำว่า ‘การทำสงครามไม่ควรเกรงกลอุบาย’ หรือ? แพ้ก็คือแพ้ เดิมพันแล้วก็ต้องยอมรับ”ขณะที่หานอวี่เฟยกำลังจะโต้เถียงอีกครั้ง เยี่ยนเว่ยฉือก็เปลี่ยนเรื่อง “แต่ข้าเป็นคนใจดี ในเมื่อท่านหญิงอิ๋นตางไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ ถ้าเช่นนั้นก็เสมอกัน ถือว่ารอบนี้เป็นเสมอ พวกเราแข่งรอบที่สามต่อ หรือไม่ก็ให้เขามอบฉลองพระองค์ให้ข้าเสีย หากข้ายอมแพ้ พวกเราก็ยังแข่งรอบที่สามได้ หากอย่างไรเจ้าก็ไม่ยอม...”เยี่

อวี้ฉืออวิ๋นจ้าวเดินไปข้างหน้า ก้มศีรษะตอบอย่างนอบน้อม “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมคิดหัวข้อไว้แล้ว การประลองรอบแรกเป็นการประลองด้านบุ๋น รอบที่สองเป็นการประลองด้านบู๊ รอบที่สามต้องการทั้งบุ๋นและบู๊ เมื่อคิดดูแล้ว ทั้งบุ๋นและบู๊ก็คือ ‘ปัญญา’ ดังนั้นรอบที่สามนี้จึงเน้นที่ ‘ปัญญา’ เป็นหลัก”“โอ้? ประลองอะไรกันแน่ ลองกล่าวมา” ฮ่องเต้คังอู่แสดงความสนใจอวี้ฉืออวิ๋นจ้าวกล่าวต่อ “เมื่อหลายวันก่อน ในงานเลี้ยงที่พระตำหนักจิ่วหลง กระหม่อมเคยกราบทูลฝ่าบาท โจรขุดสุสานที่ชื่อฮวาอวี๋ ได้ขโมยตำราลับสวรรค์ไร้อักษรของเป่ยอิ้น และปิ่นหางหงส์ทองคำของต้าหลี่ ปิ่นหางหงส์เป็นเครื่องประดับที่ตระกูลแพทย์ศักดิ์สิทธิ์ปรุงด้วยกรรมวิธีพิเศษ ผู้ใดก็ตามที่สัมผัสกับมัน จะไม่สามารถสัมผัสกับเถาเหลยกงได้ มิฉะนั้นจะมีผื่นแดงขึ้นเต็มตัว ทรมานอย่างมาก”ฮ่องเต้คังอู่พยักหน้า ถามต่อ “หัวข้อที่เจ้ากำหนด เกี่ยวข้องกับปิ่นหางหงส์หรือ?”อวี้ฉืออวิ๋นจ้าวพยักหน้า “เป็นเช่นนั้น วันนั้นอ๋องจ่างซิ่นกล่าวว่า ‘ให้ผู้ต้องสงสัยทั้งหมดสัมผัสกับน้ำที่แช่เถาเหลยกง’ ในมุมมองของกระหม่อม วิธีนี้ใช้ได้ผลดีมาก แต่ประชาชนในหลีมีจำนวนมาก ในการปฏิบัติจ

เรือนซวงหานหลังจากกลับถึงห้องตัวเอง ซ่างกวนซีก็ไม่สนใจเยี่ยนเว่ยฉืออีก เดินตรงไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเยี่ยนเว่ยฉือคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็สั่งให้ไคจือซ่านเย่เตรียมน้ำร้อนที่ห้องข้างๆ และไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเช่นกันดังนั้นเมื่อซ่างกวนซีออกมา ก็เห็นเยี่ยนเว่ยฉืออยู่ในชุดชั้นในสีขาว กำลังเช็ดผมที่ยังหมาด ๆ อยู่แววตาของซ่างกวนซีหม่นลงเล็กน้อย หัวใจเต้นเร็วขึ้น“เอ๊ะ? ฝ่าบาทอาบเสร็จแล้วหรือ?” เยี่ยนเว่ยฉือหันไปมองเขาเมื่อเห็นดังนั้น ซ่างกวนซีพยักหน้าเล็กน้อย ถามอย่างใจเย็นว่า “เจ้าก็อาบเสร็จแล้วหรือ?”เยี่ยนเว่ยฉือตอบรับ “ใช่แล้ว ข้ากลัวจะรบกวนเวลาพักผ่อนของฝ่าบาท ก็เลยอาบพร้อมท่าน”ลมหายใจของซ่างกวนซีติดขัด เผลอแย้งออกไปว่า “เช่นนี้ไม่เรียกว่าอาบพร้อมกัน”“อ้อ หือ?” เยี่ยนเว่ยฉือกะพริบตา รู้สึกเหมือนตัวเองหูฝาด “ฝ่าบาท...ว่าอย่างไรนะ?”ซ่างกวนซีเดินเข้าไปก้าวหนึ่ง มองนางจากมุมสูงลงมา เอ่ยเสียงต่ำว่า “ข้าบอกว่า เช่นนี้ ไม่เรียกว่าอาบพร้อมกัน!”เยี่ยนเว่ยฉือมองสายตาที่ร้อนแรงของซ่างกวนซี พลันรู้สึกใจสั่นขึ้นมาผู้ชายคนนี้ บนร่างกายนั้นแผ่รังสีที่คนนอกไม่อาจเข้าใกล้ตลอดเวลาแต่

เยี่ยนเว่ยฉือกะพริบตากล่าว “นี่ก็เป็นความคิดที่ดี แต่จะหาเขาเจอได้อย่างไร? อีกอย่าง ถึงข้าจะหาเขาเจอ เขาก็คงไม่เต็มใจเข้าวังไปพร้อมกับข้า เขาเป็นโจรขุดสุสาน เข้าวังกับข้าก็เท่ากับพาตนเองไปติดกับมิใช่หรือ?”ซ่างกวนซีตอบกลับอย่างเฉยเมย “หากเขาเป็นโจรขุดสุสานจริง นั่นถึงจะเรียกว่าติดกับตนเอง แต่หากเขาไม่ใช่ นั่นเป็นโอกาสที่ดีที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ องครักษ์เงาของสำนักอิ้นเฉิงก็ไม่ใช่พวกอ่อนแอ ในสองแคว้นสี่นครเลื่องชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม เขาถูกคนสำนักอิ้นเฉิงตามล่ามาตลอด ไม่ช้าก็เร็วย่อมต้องตายอย่างแน่นอน หากครั้งนี้สามารถชี้แจงถึงสิ่งที่เขาทำต่อหน้าทั้งสองแคว้น ก็อาจจะหลุดพ้นจากการตามล่าของสำนักอิ้นเฉิงได้”เยี่ยนเว่ยฉือพยักหน้า “สิ่งที่ท่านกล่าวนับว่ามีเหตุผล พรุ่งนี้ข้าจะลองไปตามหาเขาดู!”“พรุ่งนี้ไม่ได้!” ซ่างกวนซีปฏิเสธเยี่ยนเว่ยฉือสงสัย “ทำไมไม่ได้?”ซ่างกวนซีเงียบไปครู่หนึ่ง ตอนที่เยี่ยนเว่ยฉือคิดว่าจะไม่ได้รับคำตอบเสียแล้ว ซ่างกวนซีก็พูดขึ้นว่า “พรุ่งนี้ตรงกับเทศกาลตวนอู่”ต้องอยู่ในจวนเพื่อฉลองเทศกาลงั้นหรือ?เขาก็ยึดถือพิธีรีตองในการใช้ชีวิตดีนี่!เมื่อคิดได้ดังนั้น เ