All Chapters of ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห: Chapter 621 - Chapter 630

ถังจิ้งจือกวาดมองฉู่เฉินอย่างดูถูก เขายิ้มเยาะ “เสียแรงที่เป็นถึงแพทย์แผนจีน ไม่รู้จักแม้กระทั่งฉันได้ยังไง ถังจิ้งจือ หนึ่งในแพทย์จีนหัตถ์เทวดาระดับประเทศ เคยได้ยินหรือเปล่า”ถังจิ้งจือใบหน้าหยิ่งทะนง เขาเม้มปาก ยื่นมือออกไปหมายจะคว้ายาบำรุงปราณในมือของท่านเฉียวเขาเป็นแพทย์ประจำตัวของท่านหลง เดิมทีที่เขาติดตามท่านหลงมาในครั้งนี้ เพียงเพื่อมาเยี่ยมเยือนท่านเฉียวเท่านั้นแต่ทว่า ตั้งแต่สองผู้อาวุโสพบหน้ากัน นายท่านใหญ่เฉียวกลับเอ่ยชมความสามารถด้านการแพทย์ของฉู่เฉินไม่ขาดปากแม้แต่เฉียวเทียนฉี่ยังเรียกฉู่เฉินว่าหมอเทวดาฉู่ทุกคำ นี่ทำให้ถังจิ้งจือที่เป็นหมอรู้สึกเสียหน้าอย่างมากเขาเป็นถึงหมอหัตถ์เทวดาระดับประเทศเชียวนะ แม้จะไร้หนทางรักษาอาการป่วยของนายท่านใหญ่เฉียวก็แล้วไปตอนนี้นายท่านใหญ่ดีขึ้นมากแล้ว แต่เขากลับไม่สามารถจัดการกับปัญหาที่เหลือได้ นี่ไม่เท่ากับโดนตบหน้าตรงๆ เหรอเป็นถึงหมอหัตถ์เทวดาระดับประเทศ หมอประจำตัวของท่านหลง แต่กลับพ่ายแพ้เรื่องความสามารถด้านการแพทย์ให้กับเด็กรุ่นหลังคนหนึ่ง ถังจิ้งจือมีหรือจะยอมจบง่ายๆ?เขาข่มกลั้นความโกรธไว้เต็มอกก่อนที่ฉู่เฉินจะมาอยู่แ

“ท่านหลง… ผม…”ท่านหลงเอามือไพล่หลัง เอ่ยเสียงเย็นว่า “ทักษะการแพทย์ไม่ได้เรื่องยังเรียนเพิ่มได้ แต่จิตใจไร้คุณธรรมนั้นไม่เหมือนกัน อาวุโสถัง รักษาตัวด้วยก็แล้วกัน!”“ผม…”ถังจิ้งจือยังคิดจะแก้ตัวต่อ แต่ถานเฟยไม่เปิดโอกาสให้เขา เดินเข้าไปกระชากคอเสื้อของถังจิ้งจือและโยนเขาออกจากห้องผู้ป่วย ราวกับเขาเป็นเพียงขยะชิ้นหนึ่งเท่านั้นท่านหลงจ้องแผ่นหลังของเฉียวเทียนฉี่และฉู่เฉิน ก่อนจะหันไปบุ้ยปากสั่งถานเฟยนว่า “ไป ขอช่องทางติดต่อคุณฉู่มา”“ครับ!”ถานเฟยรับคำ จากนั้นก็รีบวิ่งตามไปท่านเฉียวมองถานเฟยที่เดินห่างออกไป หันมาพูดกับท่านหลงว่า “หัวหน้า คุณไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้เลย เทียนฉี่มีเบอร์โทรของคุณฉู่อยู่แล้ว ผมให้เขาส่งให้คุณก็ได้นี่”ท่านหลงโบกมือยิ้มๆ “ไม่ได้ครับ! จะขอร้องยอดฝีมือ ก็ต้องแสดงท่าทีอ้อนวอนให้เขาเห็น ถ้าหากเสียวฉู่ยอมคบเพื่อนอย่างผมคนนี้ เขาย่อมให้ช่องทางติดต่อกลับมา ถ้าหากเขาไม่อยากเป็นเพื่อนกับผม ถึงผมจะโทรหาเขาเอง จะมีประโยชน์อะไรล่ะ”ถึงแม้จะรู้จักกันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ท่านหลงกลับดูออกว่าฉู่เฉินไม่ใช่คนที่จะสามารถใช้อำนาจกำราบได้ไม่อย่างนั้น เมื่อกี้เขาไม่มีท

หลังจากขึ้นเครื่องบินที่จะมุ่งหน้าสู่เมืองหมอตู ฉู่เฉินถึงเพิ่งรู้จากกู้รั่วเสวี่ย ว่าตระกูลหลี่และตระกูลกู้ได้ร่วมมือกันบุกเบิกพื้นที่ใหม่ที่อยู่ใกล้เคียงกับเมืองหมอตูแต่ตระกูลกู้เพิ่งควักทุนก้อนโต เพิ่งได้รับพื้นที่ผืนนั้นมา จู่ๆ ตระกูลหลี่ก็ถอนทุนคืนกลางคันเมื่อเป็นอย่างนั้น ตระกูลกู้จึงกลืนไม่เข้าคายไม่ออกถึงจะได้ที่ดินมาแล้ว แต่กลับไม่มีทุนสร้างตึก ถ้าหากไม่ส่งต่อในราคาต่ำ ก็ทำได้เพียงปล่อยว่างไว้อย่างนั้น ไม่อย่างนั้นทุนนับหมื่นล้านก็ต้องจมอยู่กับที่ดินผืนนั้นหากปล่อยไว้นาน ตระกูลกู้อาจเสี่ยงเจอสภาวะหมุนเงินทุนไม่ทันฟังกู้รั่วเสวี่ยเล่าจบ ฉู่เฉินขมวดคิ้วบอกว่า “ต้องใช้เงินทุนเท่าไรในการก่อสร้างบนที่ดินผืนนั้น”กู้รั่วเสวี่ยเท้าคางครุ่นคิดครู่หนึ่ง “อย่างน้อยก็หนึ่งหมื่นล้านบาท”“อีกอย่าง นี่ยังเป็นแค่ค่าใช้จ่ายช่วงแรก ถ้าหากสร้างเสร็จทั้งหมดยังต้องลงทุนต่ออีกห้าหมื่นล้านบาท”ฉู่เฉินพยักหัว “นั่นก็หมายความว่า ทั้งหมดต้องใช้เงินแค่หกหมื่นล้านบาท? ที่ดินผืนนั้นตระกูลกู้วางแผนไว้ยังไงล่ะ จะสร้างเป็นสถานบันเทิง หรือว่า…”“วางแผนไว้ว่าจะสร้างศูนย์รวมที่พัก เที่ยว และร้า

“คะ… คุณพูดจาเลอะเทอะอะไรน่ะ ฉัน… ฉันไปรับเงินใครมากัน”หญิงวัยกลางคนหน้าเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังคงกัดฟันไม่ยอมรับฉู่เฉินกวาดมองหญิงวัยกลางคนแวบหนึ่ง เธอน่าจะเป็นหญิงวัยกลางคนบ้านนอกที่ธรรมดาจนไม่รู้จะธรรมดายังไงแล้ว เดิมทีไม่น่าจะรู้จักข้อหาทำลายศพหรืออะไรทำนองนั้นยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะเอ่ยถึงความผิดทางข้อกฎหมายได้อย่างถูกต้องไร้ที่ติอย่างนี้ นั่นยิ่งเป็นเครื่องยืนยันว่าเรื่องนี้มีคนจงใจจัดฉากขึ้นมาฉู่เฉินแสยะยิ้มเย็นชา เขาหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้นมา พับเป็นนกกระดาษหนึ่งตัว จากนั้นก็วาดยันต์กลางอากาศ เสร็จแล้วก็ตวาดสั่งเสียงเบา “บิน!”สิ้นเสียงสั่งของฉู่เฉิน นกกระดาษตัวนั้นบินขึ้นจริงๆเห็นอย่างนั้น หญิงวัยกลางคนตกใจดวงตาเบิกโพลง ล้มนั่งก้นจ้ำเบ้าลงไปบนพื้นฉู่เฉินชำเลืองมองหญิงวัยกลางคน “เห็นหรือยังล่ะ ถ้าคุณไม่ยอมพูดความจริง ผมที่สามารถสั่งให้นกกระดาษบินได้ ก็สามารถสั่งให้ดวงวิญญาณอาฆาตที่ตายอย่างไม่เป็นธรรมไปคิดบัญชีกับคุณได้เหมือนกัน”หญิงวัยกลางคนได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจจนฉี่ราดกางเกงทันทีนี่เธอเจอกับยอดฝีมือในตำนานแล้วงั้นเหรอ!เพื่อผลประโยชน์เล็กน้อยแค่นั้น ถ้าต้

ฉู่เฉินแหงนหน้าหัวเราะ “ก็แค่มายากลอย่างหนึ่งเท่านั้น ศพกระตุกอะไรกัน”ขณะพูด ฉู่เฉินใช้นิ้วชี้ไปที่เสื่อผืนหนึ่งที่อยู่อีกด้าน เขาตะโกนเสียงเบา “ขึ้น”ภายใต้สายตาเหลือเชื่อของทุกคน เสื่อผืนนั้นกลับตั้งขึ้นเชี่ย!เสื่อมีชีวิตขึ้นมาแล้วเหรอ?!พอเห็นเหตุการณ์นั้น ดวงหน้าที่ซีดเผือดเพราะความตกใจของกู้รั่วเสวี่ยพลันมีสีเลือดขึ้นมาหลายส่วนฉู่เฉินหัวเราะเบาๆ “ถ้าคุณเป็นนักสู้ คุณก็จะทำได้เหมือนกัน ก็แค่ปล่อยปราณแท้ออกมา แล้วประคองมันขึ้นมาเท่านั้นเอง”ได้ยินอย่างนั้น ผู้จัดการสวีกับพวกหัวหน้าเฉินต่างก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเหตุการณ์เมื่อกี้น่าตกใจมากจริงๆ แต่ก็ได้ผลมากด้วย ไม่ใช่แค่หญิงวัยกลางคนที่ก่อความวุ่นวายที่สงบเสงี่ยม แม้แต่นักข่าวพวกนั้นก็หนีกระเจิงไปคนละทิศคนละทางพริบตาเดียว ทั่วทั้งไซต์งานเงียบสงบขึ้นไม่น้อย“ฉู่เฉิน งั้นก็หมายความว่า ตอนนี้ไม่มีเรื่องอะไรแล้วสินะ”กู้รั่วเสวี่ยเดินมาหยุดยืนต่อหน้าฉู่เฉิน ถามเขาด้วยเสียงอันแผ่วเบาฉู่เฉินส่ายหน้า เมื่อกี้เป็นแค่มายากล แต่ไม่ได้หมายความว่าที่ดินผืนนี้ไม่มีปัญหาอะไรไม่อย่างนั้น สมองและอวัยวะภายในของสวี่เอ้อร์โก่วค