ซ่างกวนอวิ๋นซียื่นนิ้วเรียวสวยแตะตัวกู้เสวี่ยเจี้ยนสองสามครั้งกู้เสวี่ยเจี้ยนก็กลับมาเคลื่อนไหวได้ แต่กำลังภายในทั้งหมดของนางยังคงถูกซ่างกวนอวิ๋นซีสะกดไว้นางขึ้นควบม้า พลางพูดประชดประชัน "เจ้าสำนักหอดารารักษ์ ยังต้องกักขังผู้ฝึกยุทธ์ระดับปฐพีขั้นกลางเช่นข้า หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไปคงถูกคนหัวเราะเยาะน่าดู""หึ หากมิใช่เพราะอาจารย์ของเจ้ากดพลังของข้าไว้ ข้าจะใช้วิธีงุ่มง่ามเช่นนี้บีบบังคับฉินซูเพื่อการใด เจ้าอย่าพูดมาก หากกล้ายั่วโมโหข้า ข้าก็มิรังเกียจที่จะให้เจ้าได้รับความทุกข์ทรมานสักหน่อย""เจ้ากล้าหรือ? หากข้าเป็นกระไรไป ก็คอยดูเถิดว่าอาจารย์ข้าจะทำลายหอดารารักษ์ของพวกเจ้าหรือไม่""เจ้าก็ลองดูสิ!"เมื่อได้ยินเช่นนั้น กู้เสวี่ยเจี้ยนก็ส่งเสียงหึเบา ๆ มิพูดอะไรซ่างกวนอวิ๋นซีกล่าวอย่างเย็นชา "เมื่อถึงหอดารารักษ์ ข้าจะรับรองเจ้าอย่างดี ขอเพียงฉินซูมาตามนัด ข้าก็จะปล่อยเจ้าไป!"กู้เสวี่ยเจี้ยนเลิกคิ้วถาม "แล้วหากฉินซูมิมาเล่า?""เช่นนั้นเจ้าก็ตายไปเสีย!""เขาเป็นองค์รัชทายาท หากมิได้รับอนุญาตจากฝ่าบาท เขาจะออกจากต้าเหยียนได้อย่างไร ยิ่งมิต้องพูดถึงการไปเป่ยเยี่ยน!""ข้าให
Read more