Lahat ng Kabanata ng The Runaway Bride's Keeper: Kabanata 21 - Kabanata 30

Pagkatapos ng batian ng mga magpipinsan at kumustahan nila ay dun lamang nakakain ng handang pagkain sina Enrico at Girly. "Hindi ko pa nakikita ang ex mo at ang pinsan mong si Kelvin. Akala ko ba ay naririto sila." mahinang saad ni Girly ng sila lang dalawa sa isang lamesa. Saglit silang iniwan ni Shiela para kumuha ng makakain pa nilang tatlo. "Nandito sila kanina pero bigla ngang nawala. Nakita ko silang nag uusap sa gilid, baka umiiwas." sagot ni Enrico. "Palagay mo nakita kaya nila tayong magkasama?" mahinang tanong ng dalaga. "Oo, kinawayan pa nga ako ni Kelvin ng makita niyang napasulyap ako sa kanilang dalawa ni Caroline." sagot ni Enrico at huminga ng malalim. "Ang lalim ng pagkakabuntong hininga mo ah! Tingin mo ba nag away silang dalawa, kaya biglang naglaho?" usisa pa ni Girly. "I don't know." matamlay na sagot sa kanya ni Enrico. "Bakit hindi mo alam, eh nakita mo naman pala sila kanina?" pangungulit ni Girly. "Hindi ko nga alam," seryosong saad ni Enrico na hala

"Bakit ka pa bumalik dito sa probinsya, Enrico?" tanong ng babae. "What do you think, Caroline? Bakit pa nga ba ako nagbalik dito?" balik tanong na sagot ni Enrico na kay Girly pa rin nakatuon ang paningin. "Ayoko mag assume, Enrico. Pero gusto kong malaman ang dahilan mo kung bakit, kung kailan malapit na akong ikasal tsaka ka nagpasyang muling magpakita sa akin." saad na sagot ni Caroline na tumabi na sa pwesto ng binata. "Mahal mo ba si Kelvin, Caroline?" ang tanong ni Enrico na humarap na sa dating nobya. "Matagal kang nawala, hindi ka nagparamdam ng mahabang panahon. Kahit sulat hindi mo man lang ako pinadalhan para tanungin kung kumusta na ako. Hindi ka rin gumawa ng paraan upang matawagan ako o magkaroon muli ng komunikasyon sa iyo. Tingin mo maghihintay ako sa iyo ng napakaraming taon? Nangako ka sa akin na babalikan mo ako pagnakatapos ka na ng pag-aaral sa abroad. Ilang taon na ang nakalipas ng makagraduate ka, bumalik ka ba? hindi naman di ba! Nabalitaan kong mayroon ng

Mag aalas diyes na ng gabi nag mag uwian na ang ibang mga kamag anak ni Enrico. "Uuwi na rin ba tayo?" tanong ni Girly. "Gusto mo pa bang magtagal dito?" tanong ni Enrico. "Kung may pamalit lang akong damit ngayong gabi kahit pantulog sana ay dito muna ako." saad ni Girly. "Di ba, Ate Ging, may mga binili tayo kanina sa mall. Nakalimutan mo na agad." wkia naman ni Shiela ng marinig ang sinabi ng dalaga. "Ay oo nga pala! Ang bata ko pa nag-uulyanin na agad ako." sambit ni Girly at tumingin kay Enrico. "Okay lang ba na dito na muna ako sa resort?" "Gusto mong dito tayo matulog?" balik tanong ni Enrico. "Ako lang, kung papayag ka dito na rin si Shiela para may kasama ako." "Si Shiela gusto mo na makasama, ako hindi?" "Ate, hindi ako pwede. Hindi sanay si Inay na walang katabing matulog sa gabi." pag singit ni Shiela sa usapan. "Tayo na lang dalawa ang mag over night dito kung papayag ka." saad ni Enrico kay Girly. "Sasamahan mo ko?" tanong ni Girly na nahihiya sa binata. "Ih

Hinalìkan ni Enrico si Girly sa labi. Tinugunan naman ng dalaga ang paglapat ng labi ng binata sa kanyang labi. Iniyapos pa nga ni Girly ang dalawang kamay niya sa batok ni Enrico. Banayad ang bawat paggalaw ng kanilang mga labi na parang ninanamnam pa ang tamis ng kanilang pinagsasaluhan. Nagawang palalimin pa ni Enrico ang paghahalìkan nilang iyon ni Girly ng bahagyang umawang ang bibig ng dalaga at kinuha iyong pagkakataon ni Enrico upang magalugad ng dila niya ang loob ng bibig ni Girly. Naging malikot ang isang kamay niya sa parte ng dibdib ni Girly, habang ang isang kamay naman ay nakahawak sa likod ng ulo ng dalaga. Nang ipadausdos ni Enrico pababa ang labi niya sa leeg ni Girly ay bigla na lang siyang tumigil sa kanyang ginagawa. Tumingin siya sa mukha ni Girly at natawa na lang siya sa kanyang sarili nang masigurado niyang nakatulog na ang dalaga. Napasandal na lang si Enrico sa pader ng banyo na katabi si Girly. Sa sobrang antok na rin siguro ay nakatulog na nga ang

"Hello, who's this?" dinig ni Girly sa pagsagot ni Marina sa tawag niya. "Your pretty friend," aniya naman na bumungisngis pa. "Sa wakas tumawag ka na rin. Kumusta ka?" Natutuwang sambit ni Marina. Halata rin sa boses nito na na-relieved na ang pag aalala para sa kaibigan. "Alam kong nag aalala ka sa akin kaya nagparamdam na ko." "'Buti at naisip mo yan!" "Hindi pa sana ako tatawag sa iyo at ang balak ko ay palipasin ko pa ang ilang araw kaya lang kailangan ko ng makakausap na alam kong makakaintindi sa akin. Ikaw lang yun, Marina." wika niya. "Ako lang naman ang best friend mong nakakaunawa sa mga trip mo sa buhay. Hindi kita tatanungin kung nasaan ka ngayon, ang gusto kong malaman ay kung nasa maayos ka ba?" tanong ni Marina. "Nasa maayos akong lugar, Marina. May nakilala akong tao na nahingian ko ng tulong at isinama niya ako sa bahay niya." pagkukwento na niya sa kaibigan. "Sasabihin mo ba sa akin kung sino ang tumulong sa iyo o hindi na rin muna?" tanong ni Marina. "Hi