"Ang intense makatingin!"Muntik na ako mapatalon sa aking upuan nang biglang sumigaw si Manny pagkapasok ng ward namin. Paniguradong tapos na rin ang shift niya dahil nililigpit niya na ang mga gamit niya. "Bet mo ba 'yan si Dr. De Zarijas? Kanina pa masama ang tingin mo sa kanila nung bagong nurse, ah?" Nakangisi na si Manny nang lingunin ko ulit siya. Nanlaki ang mata ko. I scoffed. "Ha! A-Ako? May gusto sa doctor na 'yan? Baka ikaw? Atsaka may anak na ako! Wala akong panahon para magkagusto pa sa kahit sino at mas gugustuhin ko nalang–""Ay, ang daming sinabi? Tunog defensive 'yarn?" Mas lumawak ang ngisi sa labi ni Manny habang ang mga mata ay nanunuksong nakatingin na sa akin. What the... Mas lalo ko lang ata siyang napasaya dahil sa naging reaksyon ko. Tunog defensive ba talaga ako? Hindi naman, ah! I'm just telling the truth! O... truth nga ba? "Ikaw, ha... Nakakahalata na ako!" Nanlalaki ang mata niya habang nakaturong lumapit sa mesa ko habang sukbit na ang mga gamit niy

"Oh, wala ka atang pasok ngayon?" Bungad ni Eli sa akin nang maabutan niya akong naghahanda ng breakfast. I gave her a small smile before placing the plates on the table. "Day off ko ngayon. Ipapasyal ko si Anya at napapansin ko lately parang malungkot yung bata, eh," ani ko. Totoo iyon dahil lately napapansin ko na nabawasan ang pagiging jolly ni Anya. Ngumingiti at tumatawa pa rin naman siya sa tuwing ihahatid ko siya sa school niya hanggang sa makauwi ako sa bahay ngunit may mga oras na bigla nalang siyang tatahimik, natutulala, at nagiging pilit ang ngiti sa tuwing tinatanong ko kung ano ang problema. Inisip ko... dahil ba sa sobrang busy ko sa trabaho? Nawawalan na ba ako ng time sa anak ko? Nagkakaroon na ba siya ng tampo sa akin? Jusko, four years old palang si Anya. Sa murang edad ay ayokong pati ang kawalan ng presensya ng ina ay maramdaman niya. "Pansin ko nga rin. Buti naman at naisipan mong mag day off," ani Eli bago naupo na sa mesa. "Oo naman. Medyo pagod na rin sa