บททั้งหมดของ คุณภรรยาเทพนักรบของผม: บทที่ 741 - บทที่ 750

หลิวตงไป๋ได้แสดงพลังการต่อสู้ที่น่ากลัวที่สุดของเขาออกมา พวกเขามองเขาไม่ออก และไม่รู้ว่าพลังบำเพ็ญของเขาอยู่ในระดับขั้นไหนหากหลิวตงไป๋ต้องการจะสังหารพวกเขาเกรงว่าคงใช้ไม่เกินสิบฝ่ามือแน่เมื่อหลิวตงไป๋เห็นว่าไม่มีใครขยับ ก็พูดขึ้นอีกว่า "ข้าหลิวตงไป๋พูดคำไหนเป็นคำนั้น พวกเจ้าทุกคนไม่เว้นแม้แต่คนเดี

แต่พวกเขาไม่อยากที่จะยอมแพ้เรื่องดาบซิวหลัว!ดังนั้นจึงมีผู้แข็งแกร่งจากขั้วอำนาจหนึ่งพูดเสนอขึ้นว่า "อาวุโสหลิว เช่นนี้ดูไม่ยุติธรรมกับพวกข้าหรือไม่""หากพวกข้าทายไม่ผิด ดาบซิวหลัวคงจะยอมรับเจ้าเด็กฉินเป่ยเป็นนายไปแล้วใช่หรือไม่?""ให้ดาบซิวหลัวกลายเป็นสถานะไร้นายก่อนสิ จากนั้นพวกข้าค่อยดึงดาบอีกคร

คนผู้นี้เพิ่งจะพูดจบก็ถูกหลิวตงไป๋ซัดฝ่ามือใส่จนกระเด็นออกไปไกล"ไสหัวไปไกลๆ เลย พวกเจ้ามันคนระดับไหนกันถึงกล้ามาข่มขู่ข้า?""เป็นศัตรูกับทั้งทวีปชิงโจวแล้วจะทำไม?""เป็นศัตรูกับทั้งโลกใบนี้ก็ได้จะทำไม?""ถ้าหากพวกเจ้าไม่ยอมแพ้ เช่นนั้นข้าก็จะฆ่าไปจนกว่าพวกเจ้าจะยอม"หลิวตงไป๋ไม่ได้ใช้ดาบซิวหลัว แต่

จิตสังหารเข้าปกคลุมหลิวตงไป๋นักพรตซานหยางที่สัมผัสถึงจิตสังหารรุนแรงที่แผ่มาจากหลิวตงไป๋ ก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวเขาตาสว่างทันที แม้จะไม่อยากยอมรับความจริงที่ว่าตัวเองพ่ายแพ้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้ดีแก่ใจว่าหากยังทำเช่นนี้ต่อไปหลิวตงไป๋จะต้องฆ่าเขาอย่างแน่นอน และไม่ยากเย็นด้วยเขาทรุดตัวลงกับพื้นร

อวี่เจียวหรงหันหลังจากไป หลายนาทีต่อมา เธอก็เรียกจ้าวหลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ทั้งหมดออกมาจากหอซิวหลัวโดยทุกคนได้แผ่ไออันทรงพลังออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน เพราะช่วงนี้พวกเธอฝึกฝนอยู่ในหอซิวหลัวตลอด ทำให้พลังยุทธ์ของทุกคนมีการพัฒนาขึ้นมากรวมถึงอวี่เจียงเสวี่ยและสองพี่น้องเหมิงเหมิงด้วยแน่นอนว่าในพวกเธอ ค