ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าฉินเฟิงกำลังตักเตือนพวกเขา ขณะเดียวกันก็กำลังให้โอกาสกับพวกเขาทุกคนด้วยเช่นกัน"ทุกท่าน ต่อจากนี้ไปเราควรจะทำอย่างไรดี?""ดาบซิวหลัวไม่มีวาสนากับพวกเราจริงๆ หรือ?"ทุกคนต่างก็รู้สึกไม่พอใจและไม่ชอบใจมาก แต่แล้วจะทำอะไรได้?ความยิ่งใหญ่ของหลิวตงไป๋เกินความรู้ความเข้าใจของพวกเขาไปมา
อวี่เจียวหรงหันหลังจากไป หลายนาทีต่อมา เธอก็เรียกจ้าวหลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ทั้งหมดออกมาจากหอซิวหลัวโดยทุกคนได้แผ่ไออันทรงพลังออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน เพราะช่วงนี้พวกเธอฝึกฝนอยู่ในหอซิวหลัวตลอด ทำให้พลังยุทธ์ของทุกคนมีการพัฒนาขึ้นมากรวมถึงอวี่เจียงเสวี่ยและสองพี่น้องเหมิงเหมิงด้วยแน่นอนว่าในพวกเธอ ค
อวี่เจียวหรงถือหอกมังกรเงิน และนำบุกโจมตีก่อน!เธอกับกลุ่มของจ้าวหลิงเอ๋อร์รับรู้ได้ว่าผู้แข็งแกร่งที่อยู่ตรงหน้าเหล่านี้ไม่ได้ยิ่งใหญ่จนขนาดที่จะเอาชนะไม่ได้ดังนั้นพวกเธอจึงไม่ได้คิดจะจนการต่อสู้โดยเร็ว เธอกับกลุ่มของจ้าวหลิงเอ๋อร์จะใช้กลุ่มผู้แข็งแกร่งตรงหน้าสร้างระดับพลังพื้นฐานของทุกให้แน่นหนา
จ้าวหลิงเอ๋อร์เมินเฉยทั้งหมดและฟันดาบใส่พระเฒ่าอีกครั้งพระเฒ่าตกใจอย่างมาก เขาพบจุดอ่อนและกำลังจะพังมันออกไป ทว่าหลินชิวเสียกลับมาขวางหน้าเขาไว้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ และเธอก็ฟันดาบใส่เขาด้วยพระเฒ่าหลบการโจมตีของหลินชิวเสียได้ แต่หลบหอกของลู่เว่ยยังไม่พ้นเปรี้ยง!หอกของลู่เว่ยยังกระแทกเข้าตรงกลาง
ใบหน้าทั้งสองมีเพียงหลุมเบ้าตาทั้งสองข้าง ดูแล้วน่ากลัวอย่างมากหนึ่งในนั้นย่อตัวลงราวกับกำลังสืบหาอะไรบางอย่าง?ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ลุกขึ้นพูดว่า "ยังมีกลิ่นไอของพวกนางหลงเหลืออยู่ แต่ข้าไม่กล้ารับประกันว่าพวกนางไปทางไหนกันแน่""คิดว่าพวกนางคงร่ายคาถาลับไว้ที่ตัว กลิ่นไอที่เหลืออยู่เหล่านี้จะรบก
ยายเฒ่ากำชับผู้อาวุโสชิวแล้วก็พวกอวี่เจียงเสวี่ยจากไป!เพียงครู่เดียว หญิงชรากับเด็กสาวก็ปรากฏตัวบนถนนเปล่าเปลี่ยว ซึ่งแสงจันทร์ยามค่ำคืนได้ฉายส่องให้เงาของทั้งคู่ยืดยาวออกไปไกลมากๆ"คุณย่ารู้หรือยังคะว่าสุนัขตัวนั้นอยู่ที่ไหน?""มันดุมากไหม? คุณย่าสู้มันไหวไหมคะ?"อวี่เจียงเสวี่ยคล้องแขนของยายเฒ่าไ
คนตาบอดรู้สึกเหมือนว่ามารร้ายที่หลับไหลอยู่ข้างในใจถูกปลุกให้ตื่น ลมปราณก่อนกำหนดที่คุล้มคลั่งกำลังสร้างเป็นเกราะลมปราณก่อนกำหนดรอบๆ ตัวเขา!ซึ่งในขณะเดียวกัน ค้อนทองแดงของยายเฒ่าก็ได้ทุบลงมาเช่นกันเสียงดังบึ้ม!สิ่งก่อสร้างบริเวณใกล้เคียงถูกพลังที่น่าสะพรึงกลัวพังราบเป็นหน้ากอง โชคดีที่อวี่เจียงเส
คนๆ นี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นู้อาวุโสชิว"มาแล้วหรือ"ผู้อาวุโสชิวถามทั้งที่ไม่ได้หันกลับหลัง ที่จริงแล้วเขากับยายเฒ่าต่างก็เป็นเพื่อนเก่าของสองพี่น้องคนตาบอดทั้งสี่คนเคยประชันฝีมือกันมาตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน!คนตาบอดเกินมาถึงตรงหน้าผู้อาวุโสชิว และถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "เจ้าเป็ฯคนฆ่าน้องชายข้า?"