All Chapters of The Billionaire's Substitute Bride: Chapter 331 - Chapter 340

Brielle’s POVNanatili akong tahimik habang tinatahak namin ang daan pabalik sa kwarto namin. Hindi rin ako makatingin ng maayos sa kaniya kasi ang bilis-bilis ng tibok ng puso ko. Maingat niya akong pinaupo sa kama. “Kukuha lang ako ng gamot. Huwag kang lalabas,” bilin niya bago lumabas. Hindi rin nagtagal ay nakabalik na siya. May bitbit siyang first aid kit. “It’s just a scratch,” saad ko.“You are so clumsy.” Pinunasan niya ang tuhod ko. “Be careful next time. Kung gusto mong gumala o libutin ang beach, sasamahan kita.” Tiningnan ko ang tuhod ko nang matapos niyang gamutin ang sugat ko. “Thanks.” Napalunok ako nang tumingin siya sa akin. “Wala na bang ibang masakit sa ‘yo?” Mabilis akong umiling. “Wala. Ayos lang ako. At isa pa, galos lang naman ‘yan.” “Magpahinga ka muna. Lalabas lang ako saglit, may aasikasuhin lang ako.” Tumayo siya at ngumiti bago lumabas ng kwarto. Nang makalabas na siya ay humiga ako sa kama at tumingin sa kisame. Tiningnan ko ulit ang tuhod ko. Hind

Mark’s POV Tulog na si Brielle nang matapos akong maligo. Tinawagan ko ang staff at inutosan silang ihatid sa kwarto namin ang mga pagkain. Hindi rin nagtagal ay dumating na sila. Inayos ko ang mga pagkain habang si Brielle ay mahimbing na natutulog. Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwing sumasagi sa isipan ko ang reaksiyon niya kapag inaasar ko siya o pinagtitripan. I find it cute every time na nagagalit o naiinis siya sa akin. Para siyang dragon kapag nagagalit. Binuksan ko ang wine at sinalinan ang mga baso namin. Umupo ako sa kama ko at pinagmasdan si Brielle habang mahimbing na natutulog. Napalingon ako sa phone niya nang mapansing may tumatawag. Hinanap ko ang phone niya at nakita ko sa kama, malapit sa kaniyang ulo. Tito Raheel is calling her. Nagdadalawang-isip ako kung sasagutin ko ba ang tawag o hindi kasi wala silang alam na magkasama kami ngayon. Nawala sa isipan ko kanina na tawagan ang mga magulang niya matapos kong tawagan ang kaniyang kapatid na si TJ. “Hello

Mark’s POV Katatapos ko lang gamutin ang mga natamong sugat ni Brielle sa kaniyang katawan. Hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya matapos kong mapaamin sa nararamdaman ko para sa kaniya. Panay naman titig si Brielle sa akin kaya mas lalo lang akong hindi mapakali. Baka mas lalo lang siyang iiwas sa akin. Nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin sa loob ng kwarto. Nanuyo ang lalamunan ko at hindi mapakali. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana, pinapanuod ang mga taong dumadaan. “Do you really like me?” Napalunok ako nang basagin ni Brielle ang nakakabinging katahimikan na bumalot sa amin. Hindi ako sumagot, sa halip ay ipinikit ko ang aking nga mata. Nahihiya akong makipag-usap sa kaniya. “Old man, may gusto ka ba sa akin?” ulit niya, pero nanatili pa rin akong tahimik. Nagdilat ako ng mga mata. Mas lalong bumilis ang pagtibok ng puso ko nang lumapit siya sa akin. Nakatayo na si Brielle sa harapan ko, salubong ang kilay at nakakrus mga braso. “Tinatanong kita ng maay

Brielle’s POV Napalunok ako nang buhatin niya ako nang umahon kami sa tubig. Gusto kong bumaba, pero sobrang higpit ng paghawak niya sa beywang ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa kaniya kasi hiyang-hiya ako sa ginawa ko. Hinalikan ko lang naman siya pabalik, pero na lang siyang nag-propose ng kasal sa akin. Maingat niya akong binaba sa buhangin. Nagtataka ako kung bakit may mga pagkain at telang nakalapag na roon. “Ikaw ba ang naghanda ng mga ‘to?” nagtatakang tanong ko sa kaniya. “Yes, Little Dragon.” “May pangalan ako,” pagtataray ko. “May pangalan din naman ako, pero palagi mo akong tinatawag na old man. Ganoon na ba talaga ako katanda sa paningin mo? Sampung taon ang agwat natin, pero baby face pa naman ako.” “Baby face?” Bahagya akong natawa. “Matanda ka naman talaga.” Umupo siya sa tabi ko pagkatapos niyang buksan ang wine at ayosin ang mga pagkain. Hiniwa niya ang isang buong watermelon at sinuboan ako. “Anong oras ka pala nagising kanina? Kumain ka ba ng b

Brielle’s POV Nanigas ako nang bigla niya akong samahan sa bathtub. Para akong naging estatwa ng ilang minuto. “Sasamahan na lang kita para masanay ka na next time,” pilyong sabi ni Mark. Hindi ako makapagsalita. Niyakap ko ang aking sarili at pinikit ang aking mga mata. Ang init ng tubig ay umaagos sa aking balat, isang malambot na yakap na nagpapaalis ng pagod sa aking katawan. Nakapikit ang aking mga mata, dinadama ang bawat patak na dumadampi sa akin. Sa tabi ko, naririnig ko ang mahinang pagbuntong-hininga ni Mark. Pareho kaming tahimik, ang tanging ingay ay ang pag-agos ng tubig at ang paminsan-minsang pag-splash. Ang amoy ng lavender essential oil ay nagpapakalma sa aking isipan. Pakiramdam ko ay nasa isang pribadong sanctuary kami, malayo sa ingay at gulo ng mundo. Ibinuka ko ang aking mga mata at tinignan si Mark. Nakapikit na rin ang mga mata niya, ang kanyang mukha ay payapa. Ang tubig ay umaabot hanggang sa kanyang dibdib, pinapatingkad ang kanyang mga muscle. H