All Chapters of The Consortium's Heir: Chapter 151 - Chapter 160

May striktong ekspresyon si Darius nang tinitigan niya ang lalaking nakaupo sa tabi ng mesang puno ng masasarap na pagkain, at kahit na hindi niya makita ang ekspresyon ng lolo niya, nahuhulaan niyang ganun din ang ekspresyon nito. May kagwapuhan si Maxwell Finn, at kahit na matanda na siya ngayon, nakikita ni Darius na isa siyang playboy noong kabataan niya, at hindi mahirap matukoy kung saan nakuha ni Michael Finn ang nakakamanghang itsura niya. Ngunit kahit na may pagkakatulad ang mag-ama, tiyak na may ilang pagkakaiba sa pagitan nilang dalawa. Una, walang brutal at tusong impresyon si Maxwell na meron ang anak niya, at mukha siyang maamo; pero dahil dito ay nag-ingat si Darius. Lalo na't alam niyang isa sa pinakasimpleng patakaran sa isang pagkikitang kagaya nito ay ang huwag manghusga sa panlabas na itsura. Kahit na mukhang maamo si Maxwell ngayon, baka mas tuso at brutal pa siya kaysa sa anak niya. Lalo na't iisa lang ang dugong nananalaytay sa kanila. Tumayo si Maxwell

Naputol ang iniisip niya sa biglaang pagtunog ng phone. Kumunot ang noo niya. May masamang kutob siya. Nang sinagot niya ang phone, narinig niya ang boses ni Rudd. Halos maiyak na siya. “Alam kong di ako dapat magsalita tungkol dito, lalo na sa'yo. May kaunting kayamanan ka lang para mabuhay nang normal, pero ang totoo, kailangan ko talaga ng tulong.”Iilan lang ang kaibigan ni Darius, at isa roon si Rudd. Tinulungan siya ng lalaking ito nang kinailangan niyang magpiyansa ng $5000 sa presinto. Nang wala siya, baka hindi niya nakilala ang lolo niya. “Nasaan ka, Rudd? Magkano ang kailangan mo?””Para kang tanga ng kaibigan mo, mayaman ka ba talaga gaya ng sinasabi ng kaibigan mo? Kailangan mong magbayad ng maraming pera para mapaalis ang iyong kaibigan o marahil ay maaari ko siyang ibenta sa ibang bansa upang kumita ng pera para sa akin. Natatawang sabi ng isang lalaki sa phoneAgad na nagalit si Darius sa narinig, naramdaman niya ang Adrenaline na gumagalaw sa kanyang mga uga

Hindi alam ni Darius kung anong iniisip ng mga tao sa likuran niya. Ang alam lang niya ay matagal na siyang naantala, at naghihintay si Rudd ng kanyang tulong.Sinasabing sa mga casino ng Slokus State, nanlaki ang kanilang mga mata kapag pumatay sila ng mga tao, kahit ang dugong umaagos sa kanilang mga bibig ay hindi magbabago ang kanilang mga mukha sa anumang paraan.Binilisan ni Darius ang kanyang lakad nang bumagsak siya sa lupa at halos tumalbog palabas.Sinundan siya ng dalawang piloto, isang lalaki at isang babae.Naiwan ang kawawang security guard sa lupa, nakaluhod lamang sa lupa, habang namamangha habang naglalaho ang likod ni Darius sa di kalayuan.Matindi ang panginginig ng kanyang bibig habang siya ay tumayo at gumagapang pabalik sa kanyang pwesto.Sa kabilang banda, lumabas si Darius sa paliparan sa Estado ng Slokus.Hindi tulad ng ibang mga lugar, Ito ay isang casino sa labas, hindi mga tindahan o restaurant.Wala siyang nakitang taxi gayundin ang dalawang pilot

Maingat na ngumisi ang manager May Darius bago yumuko. “Pasensya na, pero hindi ko makilala ang brand ng damit niya dahil parang hindi ito kilala. Gayunpaman, mukha ngang mamahalin ang damit niya.”Naririnig ni Darius na puno ng pangmamata ang tono ng taong ito. Noon ay sinabi ng isang may kumpiyansang boses sa kabilang dulo ng tawag, “Kung ang isang bagay ng damit ay walang tatak, dapat itong isang custom na piraso. Duda ako sa isang taong may kakayahan na lalabas sa aming casino. Gayundin, walang paraan na ang kawawang batang ito ay makikilala ang isang taong napakayaman.”Ang sitwasyon ay tila isang biro kay Darius, na nanatiling tahimik sa buong oras at itinatago ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa. Magkagayunman, ang kanyang malamig na mga mata ay nagdulot ng panginginig sa mga gulugod ng lahat. Kalaunan ay lumapit si Darius para kumatok sa mesa ng dalawang beses bago sumagot, "Hindi ba dapat kong bigyan ang iyong negosyo ng higit na kayamanan sa pamamagitan ng aking pag

Nagtagpo sandali ang mga mata nila bago kumampi si Bridget kay Darius kagaya ng kadalasan habang nagpunta si Edward sa casino. Nagtiwala si Darius sa mga kakayahan ni Edward, kaya umalis siya papuntang airport.Sumunod si Bridget na may bahagyang pag-aalangan na ekspresyon. “Sir, pwede na kayong maglakad-lakad mamaya. Maaari mong gamitin ang sariling sasakyan ng aming pamilya.”Huminto si Darius, saka tumingin sa gulat na kaibigan, na nalaglag ang panga sa kabila ng bahagyang nakabukas na namagang mata. Alam ni Darius na ang labis na ekspresyon ni Rudd ay dahil lamang sa pagkagulat ng huli. Gayunpaman, nasiyahan si Darius nang makita iyon. Inabot niya ang balikat ni Rudd ng mapanatag na pagpisil. “Wag ka kasing magtaka. Nakasama ko lang ulit ang pamilya ko. Super yaman pala ng lolo ko, at gayundin ang mga lolo’t lola ko.”Ang mga salitang iyon ay hindi nagpapahina sa pagkabigla ni Rudd. Sa halip, nagbitaw siya ng mga masasamang sumpa upang ipakita kung gaano siya nabigla.Pagkata