May malumanay na ekspresyon si James sa mukha niya habang iniunat niya ang dalawang braso niya sa pagsalubong. “Sana'y biyayaan ka ng Diyos ng mas magandang bagay, iho.”Hindi pinangarap ni Rudd na makapasok siya sa mga pintuan ng Reid residence. Pagkatapos ng lahat, ang mga Reids ay mayaman na hindi pinaniniwalaan-hanggang sa punto kung saan ang isang tulad ni Rudd ay hindi karapat-dapat na banggitin ang kanilang pangalan. Ngayon, kasabay ng pagpasok sa tirahan, naranasan pa ni Rudd ang gayong mapagbigay na pagkamapagpatuloy.Dahil sa excitement ay sumikip ang kanyang dibdib na muli siyang nawalan ng hininga.Nang makita iyon, ibinaba ni James ang kanyang mga braso at tumawa. "Sa palagay ko ang aking presensya ay maaaring gumawa ng mga bagay na bahagyang awkward, kaya pupunta na ako ngayon.”Agad siyang tumalikod para umalis na may hawak na tungkod.Nanatiling nakanganga ang panga ni Rudd sa loob ng mahabang panahon. Sa loob ng isang milyong taon, hindi niya naisip ang mga tycoon
Hindi ito inasahang nangyari ni Erin. Nag-alok si Darius na suportahan si Lewis, na walang dudang magpapalago sa karera niya. Magpapatuloy ang mga benepisyong iyon kung nagpasya si Lewis na iwan ang Serene Hospital balang araw. Dumating si Darius sa opisina na inihanda ni Erin para sa kanya. Napansin niya ang gintong plaka sa pintuan na kumikinang nang maliwanag at naglalabas ng aura ng walang katapusang kayamanan. Inabot niya ang doorknob, ngunit nang makontak niya, nahulog ang plaka. Ang malutong na kalampag na sumunod ay nagpa-freeze sa kanya.Pagtingin sa ibaba, agad na napansin ni Darius ang isang kulay-pilak, metal na kulay sa likod ng plake. Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mukha habang nagkomento, "Mukhang may magnanakaw sa ospital."Noon lang nagtama ang tingin niya kay Erin.Napabuntong hininga ang huli mula nang mahulog ang plaka. Hindi niya akalain na mangyayari ito.Ibinaba ni Erin ang kanyang ulo at pinagsalikop ang kanyang mga daliri sa kanyang tiyan habang po
“Darius. Ang tagal nating di nagkita. Narinig kong yumaman ka kamakailan,” ngumisi si George. Nagsalubong ang mga kilay ni Darius, na bumubuo ng kulubot sa kanyang dating walang bahid na mukha.“George Jennings? I never thought I’d see you here,” sagot niya habang nasa bulsa pa rin ang mga kamay. Hindi nataranta si Darius, na parang walang nangyari.Sa kabaligtaran, ang matinding poot ay lumabas mula sa isang nakasimangot na si George."Akala ko palagi kang nagtatrabaho para sa dati mong amo. Mukhang hindi ka gaanong asset sa kanya gaya ng inaakala ko," patuloy ni Darius, hindi nababahala sa masamang ekspresyon ni George.Isang panunuya ang nanggaling kay George noon. “Iniwan ko ang trabahong iyon. Tama ang desisyon ng boss ko sa pagkuha sa akin."“Oo, oo. Aalis na ako ngayon." Wala pa ring pakialam si Darius. Ayaw niyang makipagtalo sa kanya.Gusto niyang umalis ngunit hindi niya magawa nang humarang si George na may hawak na tray na puno ng pagkain.Isang bagyo ang dumaan sa
Inabot ni Alvin ang papel na nakaipit sa belt niya. "Kung tumawag ka para sa seguridad ngayon, sisiguraduhin kong mawawalan ka ng trabaho, Mr. Kenyon," kaswal na sabi ni Darius, na hindi siniseryoso ang bagay kahit ngayon.Iyon ay lubos na hindi katanggap-tanggap sa mga mata ni Alvin.Nag-init ang pisngi niya sa galit nang sumigaw siya, "Darius, pwede ka nang ma-prosecut kung hindi kita binitawan! Ang lakas ng loob mong kalimutan kung gaano ako kabuti sa'yo noon? Hindi lang iyon, pero tinatakot mo pa ako ngayon? Oh, nagsisisi akong pinakitaan kita ng awa noon!”Ngumuso si Darius bago binalingan ng tingin si Alvin. "Mukhang hindi mo alam kung gaano ka katanga ngayon."Iyon lamang ang nagpasiklab sa apoy na naglalagablab sa dibdib ni Alvin. Habang nanlilisik ang mga dagger kay Darius, sumimangot siya, "Makukuha mo kung ano ang darating sa pagkilos sa ganitong paraan!""Mukhang lumala ang iyong paningin pagkatapos sumali sa lugar na ito." Napakunot ng noo si Darius, nanunuya haban
Pumayag siya sa pahayag na iyon kaya tumango siya habang nakatitig kay Erin. “Tama ka. Mukhang magaling ang Jeremiah Locke na'to sa pagbabantay sa usapin ng hotel niya. Kahit ako ay iniisip na nararapat siyang bigyan ng bonus sa mabilis niyang pagkilos.”Napangiti si Erin pero nanatiling tahimik.Samantala, si Jeremiah na kanina pa sumigaw ay papalapit kay Darius.Ginamit ng huli ang kaniyang advanced na pagdinig upang subaybayan ang mga yapak ni Jeremias. Nang matukoy niyang nasa saklaw na ng kanyang pag-atake si Jeremiah, sumugod siya sa unahan at sinipa si Alvin.Hindi inaasahan ni Alvin na gagawin iyon ni Darius. At muli, hindi maipagtanggol ni Alvin ang kanyang sarili kahit na inaasahan niya ang sipa. Sa gayon, lumipad siya sa malayo, na nakadapa sa lupa sa tabi ni Jeremias na may suntok.Napaungol si Jeremiah, naalarma sa biglang paglitaw ng isang bagay malapit sa kanyang paanan. Pagkatapos ay sinipa niya si Alvin out of instinct.Wala ni isang tili ang nanggaling kay Alvin
Gustong mamatay ni Jeremiah sa sandaling iyon. Alam niyang balak siyang pagbayarin ni Darius hanggang sa wala na ang lahat ng kayamanan niya. “Kailangan mo bang maging ganito kalupit? Nagdala ka ng gulo sa hotel na'to! Kahit na hindi kumilos ang Dream Investment Group laban sa'yo, gagawin nilang impyerno ang buhay niyo.”"Narinig ko na ang mga katulad na banta tulad nito nang maraming beses ngayon. Gayunpaman, walang gumawa ng mabuti sa kanilang mga salita hanggang ngayon, "sagot ng isang buntong -hininga na si Darius gamit ang kanyang mga kamay sa kanyang bulsa.Nagdilim ang mukha ni Jeremias.Alam niya na ang isip ni Darius ay ginawa, kaya walang pagbabalik. Kaya, bumaba siya sa lupa, nag -glower kay Darius, at nagsalita sa pamamagitan ng mga gritted na ngipin. "Tatapusin ko ang aking buhay kung mawala ang lahat ng aking kayamanan. Dapat mangyari iyon, sisiguraduhin kong alam ng lahat na pinilit mo ako sa aking kamatayan! Iyon ay magpapalabas ng walang katapusang poot sa publiko s
“Paanong nangyari to? Nananaginip siguro ako!”Napatigil si Darius sa kanyang paglalakad nang marinig iyon. Pagkatapos ay tumingin siya kay Adulayev, na natatakot magsalita, bago sinabing, "Naniniwala ako na alam mo ang nangyari."Umikot ang takot sa mga mata ni Adulayev.Hindi niya akalain na ang kanyang bagong amo ay isang nakakatakot na tao. Pakiramdam niya'y nanginginig, patuloy siyang lumunok, hindi nangahas na gumawa ng anuman.Hindi kailanman naniwala si Adulayev na maaaring umiral ang isang taong may napakaraming pera. Gayunpaman, hindi mahalaga kung ano ang iniisip niya, dahil ang katotohanan ay lumitaw ngayon sa kanyang harapan. Higit pa rito, siya lang ang miyembrong nakaligtas sa galit ng naturang elite tycoon.Maingat niyang sinundan si Darius habang nakatingin sa lupa, takot na takot na ituwid ang likod.Naramdaman ni Darius ang pagkabalisa at takot ni Adulayev, sa kabila ng pagtingin sa unahan. Pagkatapos ay bumaling siya para sabihin sa huli, “Huwag kang mag-alala
“Ang mga tumawa ay ipapadala sa kulungan, kung saan pagbabayaran nila ang lahat ng dating pagkakamali nila. Para naman sa mga hindi tumawa, pakakawalan ko kayo sa pamamagitan lang ng pagkuha sa mga asset niya,” Ang lahat ng anim na miyembro sa tapat niya ay napakamot.Ang kanilang mga binti ay kumalas tulad ng halaya habang nawala ang lahat ng kanilang lakas. Desperado, nais nilang mag -grovel sa mga paa ni Darius at humingi ng tawad sa kanyang kapatawaran, ngunit hindi nila ito ginawa.Ang kanilang pagmamataas ay tumayo sa daan. Kumapit sila sa pag -asa na malamang na gumawa si Darius ng maraming mga kaaway. Nadama nila ang isa sa mga kaaway na susubukan na ibagsak si Darius. Ang isang halimbawa ay ang backer ng Murray Hotel, Dream Investment Group, na kanilang naisip na maaaring mapupuksa si Darius. Kaya, nagpasya silang maghintay na mangyari iyon.Hindi nila alam kung gaano sila kamalian.Ang Dream Investment Group ay hindi na gagawa muli kay Darius dahil alam nila na wala sil