“Paanong nangyari to? Nananaginip siguro ako!”Napatigil si Darius sa kanyang paglalakad nang marinig iyon. Pagkatapos ay tumingin siya kay Adulayev, na natatakot magsalita, bago sinabing, "Naniniwala ako na alam mo ang nangyari."Umikot ang takot sa mga mata ni Adulayev.Hindi niya akalain na ang kanyang bagong amo ay isang nakakatakot na tao. Pakiramdam niya'y nanginginig, patuloy siyang lumunok, hindi nangahas na gumawa ng anuman.Hindi kailanman naniwala si Adulayev na maaaring umiral ang isang taong may napakaraming pera. Gayunpaman, hindi mahalaga kung ano ang iniisip niya, dahil ang katotohanan ay lumitaw ngayon sa kanyang harapan. Higit pa rito, siya lang ang miyembrong nakaligtas sa galit ng naturang elite tycoon.Maingat niyang sinundan si Darius habang nakatingin sa lupa, takot na takot na ituwid ang likod.Naramdaman ni Darius ang pagkabalisa at takot ni Adulayev, sa kabila ng pagtingin sa unahan. Pagkatapos ay bumaling siya para sabihin sa huli, “Huwag kang mag-alala
“Ang mga tumawa ay ipapadala sa kulungan, kung saan pagbabayaran nila ang lahat ng dating pagkakamali nila. Para naman sa mga hindi tumawa, pakakawalan ko kayo sa pamamagitan lang ng pagkuha sa mga asset niya,” Ang lahat ng anim na miyembro sa tapat niya ay napakamot.Ang kanilang mga binti ay kumalas tulad ng halaya habang nawala ang lahat ng kanilang lakas. Desperado, nais nilang mag -grovel sa mga paa ni Darius at humingi ng tawad sa kanyang kapatawaran, ngunit hindi nila ito ginawa.Ang kanilang pagmamataas ay tumayo sa daan. Kumapit sila sa pag -asa na malamang na gumawa si Darius ng maraming mga kaaway. Nadama nila ang isa sa mga kaaway na susubukan na ibagsak si Darius. Ang isang halimbawa ay ang backer ng Murray Hotel, Dream Investment Group, na kanilang naisip na maaaring mapupuksa si Darius. Kaya, nagpasya silang maghintay na mangyari iyon.Hindi nila alam kung gaano sila kamalian.Ang Dream Investment Group ay hindi na gagawa muli kay Darius dahil alam nila na wala sil
Lumingon si Darius at binuksan ang bibig niya para magsalita. Bago niya ito nagawa, narinig niyang may tumawag sa pangalan niya mula sa likuran. Nagulat siya dito dahil wala sa kanila ang nakakakilala sa kanya.Gayunpaman, hindi maikakaila ang nangyari. Napukaw ang kanyang kuryosidad.Lumingon siya at nakita niya ang isang babaeng tumatakbo palapit sa kanya. Papalapit na siya.Inilagay ni Darius ang kanyang mga kamay sa kanyang bulsa. Wala siyang sinabi.Habang papalapit ito sa kanya, kitang-kita niya ang mukha nito. Gayunpaman, ang kanyang pigura ang nakatawag ng pansin sa kanya—lalo na ang kanyang mahahabang binti na nakabalot ng pantyhose.Kumakabog ang kanyang dibdib habang sinusubukang habulin ang kanyang hininga, at iyon lang ang nakikita ng lahat ng naroroon.Mukhang napagtanto niya ito at sinubukan niyang pabagalin ang kanyang paghinga. Unti-unti na siyang nakabawi. Noon lang lumipat ang tingin ni Darius mula sa kanyang dibdib patungo sa kanyang mukha.Kailangan niyang a
Hindi gustong tignan ni Darius si Frederica kahit isang beses. Nakikita niya ang sabik at intensyon niya, lalo na sa mga mata niyang nakatitig sa kanya. Gusto niyang umalis, kung kaya't ginawa niya. Hindi niya inaasahan na haharap ito sa kanya at pipigilan siya sa pag-alis. Napabuntong-hininga siya. "May kailangan ka pa ba sa akin, Miss Kuster?"Kinabahan ang mukha ni Frederica nang marinig niya itong magsalita nang pormal sa kanya. Nagsimula siyang manginig at parang kinakabahan habang sinasabi, “Mr. Reid, gusto kitang bilhan ng pagkain bilang salamat sa pagbabahagi ng ilan sa iyong kayamanan sa akin. Nagpapasalamat din ako na hindi mo ako hiniling na gantihan ka sa anumang paraan, kahit sa katawan ko." Iniyuko niya ang kanyang ulo.Hindi natinag si Darius. Alam niya kung ano ang ibig niyang sabihin, ngunit hindi siya interesado. Samakatuwid, malamig niyang sinabi, "Hindi ako kakain sa iyo, at mayroon akong mga dahilan. Una, kailangan kong gantihan mo ako—sa pamamagitan ng pagkami
Narinig ni Darwin na bumilis pa lalo ang paghinga ng babae, na nagpakita sa kaba niya. Mukha siyang nasisiyahan sa sarili, at tumayo siya ng tuwid. "I'm also guessing na medyo maganda siya at blond ang buhok. Malamang nakasuot din siya ng white lace mask."Narinig ito ng babae. Iniisip niya kung paano niya masasabi kung ano ang hitsura ng kanyang buhok mula sa anggulong ito at kung hindi sinasadyang naiwan niya ang isang hibla. Nakatutok siya sa tren ng pag-iisip na ito kaya hindi niya nairehistro ang sinabi nito tungkol sa maskara.Sa oras na ginawa niya, huli na ang lahat. Ang mga kurtina sa kanyang harapan ay biglang nahubad, at ang kanyang isipan ay nablangko.Buti na lang pinaghandaan ni Darius ang sitwasyong ito—binitawan ng babae ang bintana at nagsimulang mahulog mula sa ikadalawampu't walong palapag.Buti na lang at naabutan siya ni Darius at kinaladkad pabalik sa opisina. Ang biglaang pag-alon ng kanyang mga kalamnan ay napunit ang kanyang bagong sando.Nang bumagsak a
Higit ito sa inaasahan ni Darius. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat at interesado siyang malaman kung paano ito ginawa ni Doris. Sinulyapan niya ito, ngunit mukhang hindi siya masyadong masaya. Ayaw niyang malaman nito kung gaano siya ka-bisyo, ngunit hindi niya magawang ikulong si Erin. Kaya, iniyuko niya ang kanyang ulo upang itago ang kanyang mukha kay Darius.Nakita ito ni Erin, ngunit hindi ito mahalaga. Hindi niya gagawin ang gusto ni Doris, gayon pa man. Sinabi niya, "Mayroon siyang isang maliit na talim upang protektahan ang kanyang sarili, kaya pinalo niya ito at sinaksak ang lalaki sa singit bago tumakbo palayo.”Umawang ang labi ni Darius. May sasabihin sana siya para kutyain si Doris, ngunit hindi siya binigyan ni Erin ng pagkakataon. While trying to conceal her laughter, she said, “Sir, if I were you, I wouldn’t be too happy. Kung ano ang susunod kong sasabihin sa iyo tungkol sa dati niyang ginagawa ay mabigla ka at magagalit sa iyo."Ito ang unang beses niyang makit
Binunot niya ang phone niya mula sa bulsa niya nang nagsalita siya. Itinakip niya ang kamay niya sa nakangangang bibig niya sa loob ng sampung minuto. Pagkatapos ng mahabang sandali, lumingon siya kay Darius, “Pasensya na talaga tungkol dito. Hindi ko alam na napakahirap mo pala.”Naging malamig ang ekspresyon ni Darius. Walang sinuman ang naglarawan sa kanya bilang kapus-palad noon. Hindi mapigilan ang pagkibot ng kanyang mga labi. Ni hindi niya maisip ang mga tamang salita para ilarawan ang kanyang nararamdaman. Sa huli, pinili niyang manahimik. Hindi ito nangangahulugan na ang kanyang opisina ay tahimik din. Palakas ng palakas ang boses ni Doris.Pinagpatong ni Darius ang mga braso niya at sumandal sa dingding habang pinagmamasdan siya. Siya ay maganda at may sapat na silid upang lumaki, ngunit kung paano siya nabubuhay ay limitado ang kanyang potensyal. Iyon ay hindi maganda, at hindi siya maaaring tumabi at manood habang nangyayari ito. Kaya, lumabas siya ng silid habang siya
Bahagyang ngumisi si Darius sa itsura ng mukha niya. Ito ang gusto niyang makita. Si Doris ay hindi pa nakakita ng ganoon kalaking pera sa kanyang buhay, kahit sa vault ng lalaking nagsasabing siya ang pinakamayaman sa mundo. Natuwa pa nga siya sa sarili at iniisip kung ano ang nangyari sa pera.Ngayon, alam na niya. Ang lalaking nakatayo sa harapan niya ay ang tunay na mayaman! Kung maaari niyang dalhin ang pera, hindi masasabi kung gaano karaming mga bibig ang maaari niyang pakainin. Napangiti siya sa isiping ito. Ito ay walang kapararakan, siyempre.Sa sandaling ito, sinabi ni Darius ang isang bagay na nagparamdam kay Doris na siya ay nananaginip. “Inihanda ko ang perang ito sa layuning makatulong sa mahihirap. Kung makakapagtapos ka sa kolehiyo, ikaw na ang bahala dito."Pakiramdam ni Doris ay bigla siyang nadala sa ibang mundo. Walang paraan na ang isang normal na tao ay magbibigay sa isang magnanakaw ng ganoon kalaking pera—lalo na sa taong kasing yaman ni Darius. At muli, n
Tumawa si Darius, nagulat sa sinabi ni Edward. "Hindi iyon mahalaga dahil mapapatunayan mo ang iyong mga kakayahan sa pamamagitan ng mabilis na pagkatalo sa kanila."Tumango si Edward.Ng matapos ang kanilang pag uusap, may dumating na dalawang lalaki sa tabi ni Edward.Iniakbay ng isa sa kanila ang mga balikat ni Edward at sinabing, “Edward Elliott, nahirapan kaming subaybayan ka nitong mga taon. Hindi namin akalain na makikita ka namin dito."Nagulat sina Edward, Bridget, Erin at Darius na hindi agad kumilos ang kabilang partido.Gayunpaman, sasabihin ni Edward na ang lalaki ay gumawa ng maraming pwersa sa kanyang balikat, na nagpasalubong sa kanyang mga kilay.Nanatili siyang hindi kumikibo ngunit nagsalita na may iritadong tono. "Hindi ba dapat masaya ka na nahanap mo ako?"Bakas sa galit ang mukha ng lalaki. “Lagi ka namin tinatrato ng mabuti noong nakaraan, Edward. Bakit mo gagawin ito sa amin ngayon? Tsaka kailangan kong malaman kung saan nagpunta ang mama namin. Sinabi n
Ng matagpuan ni Darius si Erin, nawala na ang babae. Ang natitira na lang ay ang mahinang amoy ng dugo sa hangin.Hindi naramdaman ni Erin na kailangan niyang itago ang anumang bagay kay Darius."Nabalian ko ang kanyang pulso at pinaamin ko siya kung bakit niya ginawa ang lahat ng iyon." Habang sinasabi iyon, tumingin siya kay Darius, naghihintay ng sagot nito.Pumirma si Darius.Inabot ni Erin ang kanyang relo. "Kung nalaman namin ang tungkol dito pagkalipas ng 30 minuto kaysa sa ngayon, nasa eroplano na kami, nahaharap sa isang matinding banta."Si Darius at ang dalawang bodyguard ay nagbahagi ng nalilitong tingin bago sila nagtanong, "Ano ba talaga ang nangyari?"Hindi maisip ng tatlo ang tindi ng nangyayari.Pagkaraan ng ilang sandali ng pag iisip, nagpasiya siyang ihayag ang katotohanan. “Noong una, hindi ko akalain na ganoon kaseryoso ang mga bagay, kaya binalak kong bigyan ng babala ang sinumang may kinalaman sa naunang insidente. Alam mo—bigyan mo sila ng sakit. Gayunpam
Tumakbo si Bridget sa gilid ni Darius, hinimok siya,“Mr. Reid, sa tingin ko dapat mong bigyan si Edward ng isa pang pagkakataon dahil ang bagay na ito ay bumabagabag sa kanya ng matagal na panahon na ngayon. Posible para sa isang batang babae na umibig kay Edward sa unang tingin at nahuhumaling na gawin siyang kasintahan. Gayunpaman, hindi rin natatandaan ni Edward na nakilala niya ang anak ng babaeng ito. Ni hindi niya alam kung kailan sila nagkrus ang landas! Kung tungkol sa iba pang mga akusasyon ng babaeng ito tungkol sa relasyon namin sa lugar ng trabaho, mali rin iyon!"Nakalock ang kanyang tingin sa mukha ni Darius, naghahanap ng anumang pahiwatig na nagbago ang isip ng huli tungkol sa pagpapaputok kay Edward. Nakalulungkot, wala.Maging si Erin ay hindi alam kung ano ang binabalak ni Darius. Pakiramdam niya ay iba ang mga kinikilos nito ngayon kumpara sa naisip niya noon.Napuno ng katahimikan ang espasyo.Gayunpaman, ang mga nakapaligid na nanonood ngayon ay nakatingin k
Napatigil si Darius nang marinig ang mga salitang iyon. Tinanong niya, "Gaano katagal bago ang oras ng boarding ng flight natin?"Napatingin si Erin sa kanyang relo bago bahagyang lumambot ang kanyang features. "Mayroon pa kaming tatlong oras para kunin ang aming mga boarding pass."“Mukhang marami tayong panahon para lutasin ang isyung ito,” Sagot ng isang buntong hininga na si Darius. Hindi na niya sinubukang makialam sa puntong iyon. Sa halip, nakita ni Darius ang isang tahimik na sulok sa paliparan na may malinaw na tanawin ng kaguluhan. Doon, umupo siya at kumuha ng isang tasa ng kape.Umupo si Erin sa tabi niya na may pagtataka. “Mr. Reid, bakit hindi natin sila tulungan?"Bumubula ang nakakatuwang tawa mula kay Darius. "Naniniwala ako na ito ay isang bagay na dapat nilang malaman, bilang mga bodyguard, upang malutas."Hindi naiintindihan ang intensyon ni Darius, tumahimik si Erin. Nanatili ito sa tabi niya at pinapanood ang pag inom nito ng kape.…Samantala, tumindi ang
Dumating si Darius sa gate ng unibersidad at nakita niya ang halos lahat ng lecturer niya na nakatayo doon. Natigilan siya, nalilito sa tanawing iyon. Gayunpaman, mabilis siyang natauhan, lumapit sa isang lecturer na nagturo sa isa sa kanyang mga klase."Propesor Brown, dahil parehong may problema sina Propesor Plinsky at Dean Fletcher, hindi ko alam kung sino ang tatanungin tungkol sa aking kahilingan para sa isang buwang bakasyon."Alam ni Propesor Brown ang lahat ng nangyari. Kaya naman, naawa siya kay Darius at mabilis na tumango."Alam ko na ang tungkol sa iyong kahilingan at binibigyan kita ng aking pag apruba."Hindi inaasahan ni Darius na magiging maayos ang takbo ng mga pangyayari.Gayunpaman, inabot niya ang kamay upang makipagkamay kay Propesor Brown, umaasang ipahayag ang kanyang pasasalamat.Matapos ang pakikipagkamay, umalis si Darius sa eksena nang napakabilis ng kidlat dahil hindi siya makapaghintay na makarating sa Almiron City.Matagumpay na nakapag book si Eri
Si Darius at ang opisyal ay wala na sa saklaw ng pandinig ni Donny.Ang huli, na kaibigan din ni Donny, ay nanatiling tahimik sa buong oras.Ng maglaon ay nagpasya si Darius na magsalita. "Nag aalala ka ba na nakulong si Donny dahil may kinalaman ang hepe mo sa utak sa likod ng sitwasyon ko?"Ang opisyal ay bukas palad na nagpahayag ng kanilang paghanga kay Darius, pinuri siya, "Ikaw ang nangungunang estudyante sa Kingston University, na tunay na katangi tangi at matalino. Ganyan talaga ang nararamdaman ko. Ayon sa aming mga alituntunin, hindi dapat makulong si Donny, hindi bababa sa hanggang sa magsara ang kaso. Atsaka, hindi siya dapat tumanggap ng ganoong kabigat na parusa.”“Ayos lang.” Kalmado si Darius habang ipinaliwanag niya, “Kahit anong kasuklam suklam na mga bagay ang gawin nila. Haharapin ko ang ugat kung bakit nangyari ito kapag nalutas na ang usapin ni Donny."Nanlaki ang mga mata ng opisyal. Ngunit, hindi ito tumagal dahil agad niyang inayos ang sarili."Wala akong
Itinaas ni Darius ang kanyang braso, binawi ang kanyang manggas para tingnan ang kanyang relo, pagkatapos ay ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa."Magkakaroon ka ng maraming libreng oras sa hinaharap, Dean Fletcher, habang ako ay magiging mas abala. Kung gusto mo ng mas madaling oras sa detention center, iminumungkahi kong tumayo ka at pabilisin ang buong prosesong ito."Nanliit ang mga mata ni Leon kay Darius. “Masyado kang mayabang, Darius Reid! Maya maya, babayaran mo ito!"Hindi iyon sinagot ni Darius. Nanatiling blangko ang kanyang ekspresyon habang inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa, lumingon sa opisyal, at sinabing, "Sa tingin ko ay dapat na tayong umalis."“Sumasang ayon ako,” Sagot ng opisyal sa neutral na tono.Kasunod nito, lumabas si Darius sa espasyo kasama ang grupo ng mga opisyal.Hindi akalain ni Pearl na masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nalaglag ang panga niya at hindi niya alam ang isasagot.Nagpatuloy iyon hanggang sa lumabas si
Dahil sa pag aalala niya ay hindi siya nagpakita ng sama ng loob. Sa kabaligtaran, ngumiti siya at matiyagang sinabi, "Hindi, nandito ako at wala sa detention center dahil napatunayan ko na ang aking inosente."Nakahinga ng maluwag si Pearl at mahinang tinapik ang dibdib. Ngumiti siya at sinabing, "Kung alam ko, hindi ako pupunta dito. Nag aalala ako na nasa panganib ka kung hindi mo mapatunayan na wala kang kasalanan, kaya pumunta ako rito para tulungan ka. Kahit papaano, masisiguro kong mag aaral ka pa rin dito."Naantig si Darius sa kanyang mga sinabi at gustong malaman kung ano pa ang kanyang pinagkakaabalahan. Kaya, nagkibit balikat siya at sinabing, “Nagpakita ka sa tamang panahon. Si Dean Fletcher ay hindi naniniwala sa desisyon ng mga awtoridad at hindi rin siya naniniwala sa sinabi ko sa kanya. Ayaw niya akong ipagpatuloy ang pag aaral ko dito."Nanlaki ang mga mata ni Pearl sa hindi makapaniwala. "Nakakatawa!" Nilingon niya si Leon at sinabing, “Dean Fletcher, sigurado ako
Pagkasabi niya nun, mukhang excited na siya sa pagsisimula ng show.Nagulat siya sa sumunod na ginawa ni Darius—binuksan niya ang computer, hinanap ang dissertation na isinulat ni Leon, hinila ito at ipinakita sa kanya.Seryosong sabi niya, “Nakabasa na ako isang beses ng dissertation na sobrang kahawig ng sayo at ito ay nilabas tatlong taon na ang nakalipas. Dean Fletcher, gusto kong patunayan mo na isinulat mo ang dissertation na ito ng nakapag iisa at hindi kinopya ang gawa ng iba."Habang nagsasalita siya, kinuha niya ang phone niya. "Sana ay mabigyan mo ako ng makatwirang paliwanag. Kung hindi, magkakaroon ako ng batayan upang maghinala na gumawa ka ng plagiarism at isusumbong kita sa mga awtoridad."Maraming iba't ibang paraan ang naisip ni Leon na magiging reaksyon ni Darius, ngunit tiyak na hindi ito isa sa kanila. Huminga siya ng malalim at tinitigan si Darius, sinabing,"Sigurado ka bang iyon ang gusto mong gawin? Lumalampas ka sa linya dito."Tumango si Darius. "Gumami