Kabanata 173

Binunot niya ang phone niya mula sa bulsa niya nang nagsalita siya. Itinakip niya ang kamay niya sa nakangangang bibig niya sa loob ng sampung minuto. Pagkatapos ng mahabang sandali, lumingon siya kay Darius, “Pasensya na talaga tungkol dito. Hindi ko alam na napakahirap mo pala.”

Naging malamig ang ekspresyon ni Darius. Walang sinuman ang naglarawan sa kanya bilang kapus-palad noon. Hindi mapigilan ang pagkibot ng kanyang mga labi. Ni hindi niya maisip ang mga tamang salita para ilarawan ang kanyang nararamdaman.

Sa huli, pinili niyang manahimik. Hindi ito nangangahulugan na ang kanyang opisina ay tahimik din. Palakas ng palakas ang boses ni Doris.

Pinagpatong ni Darius ang mga braso niya at sumandal sa dingding habang pinagmamasdan siya. Siya ay maganda at may sapat na silid upang lumaki, ngunit kung paano siya nabubuhay ay limitado ang kanyang potensyal. Iyon ay hindi maganda, at hindi siya maaaring tumabi at manood habang nangyayari ito. Kaya, lumabas siya ng silid habang siya