Bumaba na si Erin sa sasakyan nang magpakita si Zack. Nang makita niyang naglalakad si Darius patungo sa sasakyan, nagmamadali siyang nagsabi, “Mr. Reid, sa tingin ko kailangan ako sa kumpanya."Tumango si Darius. “Mabuti naman. Kaya kong magmaneho, at siguradong ligtas akong mag isa." Sumakay siya sa driver's seat at iniunat ang isang braso, ipinatong ito sa bintana. Pumikit siya at nagpakawala ng malalim na hininga bago nagmaneho.Si Erin ay nanatiling nakaugat sa lugar, gumagalaw lamang kapag siya ay nawala sa kanyang paningin. Nang lumingon siya ay bumungad sa kanya ang isang mukha na ikinatakot niya. Napaatras siya, tinakpan ng kamay ang bibig niya para masigurong hindi siya gagawa ng ingay.Hinawakan ni Zack ang mukha niya, medyo nakaramdam ng inis. Naglakad siya palapit sa kanya at sinabing, "Alam kong galit na galit ka kay Mr. Reid, at hindi maikukumpara ang mukha ko sa kanya, pero hindi naman masamang takutin ka ng ganyan, di ba?"Natahimik na si Erin. Inilibot niya ang ka
Kinuha ni Darius ang susi. “Salamat.”Pagkatapos noon ay tumalikod na siya patungo sa kanyang apartment. Huminto siya pagkatapos ng ilang hakbang at tumingin kay Ayla. "Ang galing ng receptionist na ito."Nagbago ang ekspresyon ni Ayla at agad siyang tumango. "Naiintindihan ko, Mr. Reid."Habang palabas si Darius sa lobby, hindi malinaw na narinig niya ang sinabi ni Ayla, “Mahusay ang iyong trabaho, kaya maaari kang pumili sa pagitan ng pag promote o pagtaas. Dapat mong malaman na ito ay isang espesyal na sitwasyon—kung pipiliin mong mapromote, gayunpaman, ngunit bibigyan lang kita ng pagtaas kapag nakakuha ka ng sapat na karanasan upang tumugma sa iyong posisyon. Gayunpaman, ibibigay ko pa rin sayo ang lahat ng kapangyarihan na kasama ng iyong posisyon."Gusto ng receptionist na tumalon sa tuwa sa sinabi ni Ayla.Sa kabilang banda, isang maliit na ngiti ang nabuo sa labi ni Darius, ngunit hindi ito naging hadlang sa kanyang pagtungo sa kanyang destinasyon. Habang inaakala niyang
Hindi sigurado si Pearl kung tama ba ang nahulaan niya. Tumayo siya at naglakad papunta sa study, nakitang mabilis na lumipad ang mga daliri ni Darius sa keyboard na halos hindi niya makita ang mga ito.Napasandal siya sa pinto, hindi niya napigilan ang sarili sa pagtawa. “Kailangan mo ba ng tulong ko? Handa akong tulungan ka dahil sa pabor na ginawa mo sa pamilya Chamberlain."Ang tanging natanggap niya ay ang pag click sa mga key ng keyboard. Hindi man lang siya tinitigan ni Darius at sagutin siya. Medyo awkward ang pakiramdam niya.Sa wakas ay naglakad na ito papunta sa kanya. Tumingin siya sa monitor at sinabing, "Upang mabayaran ang iyong kabaitan, mananatili ako dito sa iyo hanggang sa matapos mo ang iyong dissertation."Noon lang tumingin sa kanya si Darius, nanlamig ang mga mata. "Abala ako ngayon, kaya manahimik ka. Kung hindi, hindi ko magagarantiya na magiging malumanay ako gaya ko ngayon."Ito ang unang pagkakataon na may nagsalita sa kanya ng ganoon. Bakas sa mukha ni
Binuksan ni Pearl ang pinto, nasa isip pa rin niya. Nang makita niya ang babaeng nakatayo doon ay nanlaki ang mga mata niya sa gulat.Si Elle iyon at may hawak siyang tray. Medyo hindi siya nasisiyahan nang makita ang maganda at kaakit akit na Pearl, ngunit hindi nagtagal ay napailing siya. Alam niya ang kanyang lugar. Si Darius ay palaging wala sa kanyang liga at higit na katulad ng isang taong sasambahin niya.Mahinahong ngumiti si Elle at sinabing, “Pasensya na, hindi ko alam na may iba pala dito. Maghahanda ako ng isa pang set para sayo."Nagalit si Pearl nang una niyang makita si Elle. Pagkatapos ng lahat, hindi angkop para sa isang babae na kumatok sa pintuan ng isang lalaki sa kalagitnaan ng gabi. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na nandito lang si Elle para maghatid ng pagkain. Nakaramdam siya ng bakas ng panghihinayang sa mga naiisip niya.Mabilis niyang itinaas ang isang kamay para pigilan si Elle sa pag alis. "Nandito lang ako para alagaan si Darius, kaya hindi na kailan
Ang unang naisip ni Darius ay tumango bilang pagsang ayon. Ngunit bago pa niya ito magawa, dumaan ang kanyang tingin sa isang orasan sa dingding. 3:00 am na pala. Sa oras na sila ay tapos na kumain, malamang na mayroon silang dalawang oras upang magpahinga. Wala talagang saysay ang pag alis ni Pearl sa oras na ito.Kaya, sabi niya, "Maaari mong piliin na manatili dahil kailangan nating umalis sa loob ng dalawang oras."Namula si Pearl. Luminga-linga siya sa paligid, saka ibinaba ang ulo para tingnan ang sahig. “Okay. Sa sofa ako matutulog."Kumunot ang noo ni Darius, halatang hindi nasiyahan sa mungkahi niya. "Maaaring hindi ako ang perpektong ginoo, ngunit hindi ako papayag na ang isang babae ay matulog sa sofa." Tumalikod na siya para maglakad papunta sa sofa, pero narinig niya ang pagtakbo ni Pearl sa kanya.Huminto siya at tumalikod para harapin siya, pulang pula ang mukha niya sa pagkabalisa. “Pakiusap, hayaan mo akong matulog sa sofa. Nandito ako para gantihan ka sa pagligtas
“Alam mo, iyon ang nagpapaalala sa akin—nandoon ako noong nangyari iyon. Talagang kinasusuklaman ni Pearl si Darius, ngunit narito siya, kasama niya sa unibersidad. Dahil siguro sa biglaang pagyaman niya.”“Hindi ko inaasahan na magiging ganoon siya. Siya ang pangatlong pinakamagandang babae sa ating unibersidad!"Isang lalaking tahimik na nakatayo sa malapit ang biglang nagsabi, “Iba ang pananaw ko. Kung kahit na ang isang tulad ni Pearl ay nagsimulang kumapit sa kanya, isipin mo na lang kung gaano siya kayaman!"Tumigil si Darius sa paglalakad at inilagay ang kamay sa bulsa. Isang pangit na tingin ang bumungad sa kanyang mukha. Hindi niya naintindihan kung bakit tumakas si Pearl kanina, ngunit ngayon ay naunawaan na niya. Sa sandaling nagsimulang lumipad ang mga alingawngaw tungkol sa kanila, hindi ito magiging isang madaling gawain upang patunayan ang kanilang kawalang kasalanan.Gayunpaman, ang usapin sa pamilya Gillette ay hindi pa nareresolba. Hindi siya makakilos na parang h
Tinuon ni Darius ang kanyang mga mata kay Ward kaya nahuli niya ang resolusyon sa kanyang mga mata. Hindi na siya nagsalita pa at tumingin lang sa mga mata ni Ward.Hindi komportable si Ward sa paraan ng pagmamasid sa kanya ni Darius. Ang kanyang tingin ay puno ng kawalan ng kakayahan at pagkabigo. Gayunpaman, wala siyang pagpipilian.Naisip niya na dahil nasubaybayan na ni Darius ang kanyang pamilya, malamang na alam na niya ang maraming impormasyon. Kaya, hinayaan niya ang kanyang sarili na alisin ang maskara ng galit habang nakatingin kay Darius, na inihayag ang kanyang pagkakasala at panghihinayang.Hindi alam ni Darius kung ano ang nangyayari, ngunit naririnig niya ang custom-made leather na sapatos ng mga opisyal na tumapik sa sahig. Tumingin siya kay Ward na naka poker face at sinabing, "Propesor Plinsky, darating sila at sasama ako sa kanila."Tinitigan ni Ward ang paborito niyang estudyante. Habang pinagmamasdan niyang umalis si Darius, alam niyang ito na ang katapusan ng
Tumango si Darius. Ito ang pinakamagandang pagpipilian na mayroon siya ngayon.Ng makita ng opisyal na wala siyang pakialam, sa wakas ay nakadama siya ng kagaanan. Alam na niya ngayon kung gaano talaga kayaman si Darius at hindi ito isang bagay na maaari niyang simulang isipin. Gayunpaman, dahil sa kanyang trabaho, wala siyang pagpipilian kundi tratuhin si Darius ng ganito, sa kabila ng kanyang pag aatubili.Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, magiging mahirap na pigilan ang impresyon ni Darius sa kanya na maging maasim at, sa turn, kumilos upang ilabas ang kanyang mga pagkabigo. Ang opisyal ay walang maisip na paraan upang mapabuti ang sitwasyong ito.Hindi nagtagal, gayunpaman, isang mas masahol pa ang nangyari sa kanya. Sa paghusga sa ugali ni Darius, mas lalo siyang maiinis nito at hindi ito isang bagay na gustong makita ng opisyal. Nagsimula siyang makaramdam muli ng pagkabalisa, ngunit walang ibang mga alternatibo. Kung itatago niya ito kay Darius, malamang na lalo lang siyang
Tumawa si Darius, nagulat sa sinabi ni Edward. "Hindi iyon mahalaga dahil mapapatunayan mo ang iyong mga kakayahan sa pamamagitan ng mabilis na pagkatalo sa kanila."Tumango si Edward.Ng matapos ang kanilang pag uusap, may dumating na dalawang lalaki sa tabi ni Edward.Iniakbay ng isa sa kanila ang mga balikat ni Edward at sinabing, “Edward Elliott, nahirapan kaming subaybayan ka nitong mga taon. Hindi namin akalain na makikita ka namin dito."Nagulat sina Edward, Bridget, Erin at Darius na hindi agad kumilos ang kabilang partido.Gayunpaman, sasabihin ni Edward na ang lalaki ay gumawa ng maraming pwersa sa kanyang balikat, na nagpasalubong sa kanyang mga kilay.Nanatili siyang hindi kumikibo ngunit nagsalita na may iritadong tono. "Hindi ba dapat masaya ka na nahanap mo ako?"Bakas sa galit ang mukha ng lalaki. “Lagi ka namin tinatrato ng mabuti noong nakaraan, Edward. Bakit mo gagawin ito sa amin ngayon? Tsaka kailangan kong malaman kung saan nagpunta ang mama namin. Sinabi n
Ng matagpuan ni Darius si Erin, nawala na ang babae. Ang natitira na lang ay ang mahinang amoy ng dugo sa hangin.Hindi naramdaman ni Erin na kailangan niyang itago ang anumang bagay kay Darius."Nabalian ko ang kanyang pulso at pinaamin ko siya kung bakit niya ginawa ang lahat ng iyon." Habang sinasabi iyon, tumingin siya kay Darius, naghihintay ng sagot nito.Pumirma si Darius.Inabot ni Erin ang kanyang relo. "Kung nalaman namin ang tungkol dito pagkalipas ng 30 minuto kaysa sa ngayon, nasa eroplano na kami, nahaharap sa isang matinding banta."Si Darius at ang dalawang bodyguard ay nagbahagi ng nalilitong tingin bago sila nagtanong, "Ano ba talaga ang nangyari?"Hindi maisip ng tatlo ang tindi ng nangyayari.Pagkaraan ng ilang sandali ng pag iisip, nagpasiya siyang ihayag ang katotohanan. “Noong una, hindi ko akalain na ganoon kaseryoso ang mga bagay, kaya binalak kong bigyan ng babala ang sinumang may kinalaman sa naunang insidente. Alam mo—bigyan mo sila ng sakit. Gayunpam
Tumakbo si Bridget sa gilid ni Darius, hinimok siya,“Mr. Reid, sa tingin ko dapat mong bigyan si Edward ng isa pang pagkakataon dahil ang bagay na ito ay bumabagabag sa kanya ng matagal na panahon na ngayon. Posible para sa isang batang babae na umibig kay Edward sa unang tingin at nahuhumaling na gawin siyang kasintahan. Gayunpaman, hindi rin natatandaan ni Edward na nakilala niya ang anak ng babaeng ito. Ni hindi niya alam kung kailan sila nagkrus ang landas! Kung tungkol sa iba pang mga akusasyon ng babaeng ito tungkol sa relasyon namin sa lugar ng trabaho, mali rin iyon!"Nakalock ang kanyang tingin sa mukha ni Darius, naghahanap ng anumang pahiwatig na nagbago ang isip ng huli tungkol sa pagpapaputok kay Edward. Nakalulungkot, wala.Maging si Erin ay hindi alam kung ano ang binabalak ni Darius. Pakiramdam niya ay iba ang mga kinikilos nito ngayon kumpara sa naisip niya noon.Napuno ng katahimikan ang espasyo.Gayunpaman, ang mga nakapaligid na nanonood ngayon ay nakatingin k
Napatigil si Darius nang marinig ang mga salitang iyon. Tinanong niya, "Gaano katagal bago ang oras ng boarding ng flight natin?"Napatingin si Erin sa kanyang relo bago bahagyang lumambot ang kanyang features. "Mayroon pa kaming tatlong oras para kunin ang aming mga boarding pass."“Mukhang marami tayong panahon para lutasin ang isyung ito,” Sagot ng isang buntong hininga na si Darius. Hindi na niya sinubukang makialam sa puntong iyon. Sa halip, nakita ni Darius ang isang tahimik na sulok sa paliparan na may malinaw na tanawin ng kaguluhan. Doon, umupo siya at kumuha ng isang tasa ng kape.Umupo si Erin sa tabi niya na may pagtataka. “Mr. Reid, bakit hindi natin sila tulungan?"Bumubula ang nakakatuwang tawa mula kay Darius. "Naniniwala ako na ito ay isang bagay na dapat nilang malaman, bilang mga bodyguard, upang malutas."Hindi naiintindihan ang intensyon ni Darius, tumahimik si Erin. Nanatili ito sa tabi niya at pinapanood ang pag inom nito ng kape.…Samantala, tumindi ang
Dumating si Darius sa gate ng unibersidad at nakita niya ang halos lahat ng lecturer niya na nakatayo doon. Natigilan siya, nalilito sa tanawing iyon. Gayunpaman, mabilis siyang natauhan, lumapit sa isang lecturer na nagturo sa isa sa kanyang mga klase."Propesor Brown, dahil parehong may problema sina Propesor Plinsky at Dean Fletcher, hindi ko alam kung sino ang tatanungin tungkol sa aking kahilingan para sa isang buwang bakasyon."Alam ni Propesor Brown ang lahat ng nangyari. Kaya naman, naawa siya kay Darius at mabilis na tumango."Alam ko na ang tungkol sa iyong kahilingan at binibigyan kita ng aking pag apruba."Hindi inaasahan ni Darius na magiging maayos ang takbo ng mga pangyayari.Gayunpaman, inabot niya ang kamay upang makipagkamay kay Propesor Brown, umaasang ipahayag ang kanyang pasasalamat.Matapos ang pakikipagkamay, umalis si Darius sa eksena nang napakabilis ng kidlat dahil hindi siya makapaghintay na makarating sa Almiron City.Matagumpay na nakapag book si Eri
Si Darius at ang opisyal ay wala na sa saklaw ng pandinig ni Donny.Ang huli, na kaibigan din ni Donny, ay nanatiling tahimik sa buong oras.Ng maglaon ay nagpasya si Darius na magsalita. "Nag aalala ka ba na nakulong si Donny dahil may kinalaman ang hepe mo sa utak sa likod ng sitwasyon ko?"Ang opisyal ay bukas palad na nagpahayag ng kanilang paghanga kay Darius, pinuri siya, "Ikaw ang nangungunang estudyante sa Kingston University, na tunay na katangi tangi at matalino. Ganyan talaga ang nararamdaman ko. Ayon sa aming mga alituntunin, hindi dapat makulong si Donny, hindi bababa sa hanggang sa magsara ang kaso. Atsaka, hindi siya dapat tumanggap ng ganoong kabigat na parusa.”“Ayos lang.” Kalmado si Darius habang ipinaliwanag niya, “Kahit anong kasuklam suklam na mga bagay ang gawin nila. Haharapin ko ang ugat kung bakit nangyari ito kapag nalutas na ang usapin ni Donny."Nanlaki ang mga mata ng opisyal. Ngunit, hindi ito tumagal dahil agad niyang inayos ang sarili."Wala akong
Itinaas ni Darius ang kanyang braso, binawi ang kanyang manggas para tingnan ang kanyang relo, pagkatapos ay ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa."Magkakaroon ka ng maraming libreng oras sa hinaharap, Dean Fletcher, habang ako ay magiging mas abala. Kung gusto mo ng mas madaling oras sa detention center, iminumungkahi kong tumayo ka at pabilisin ang buong prosesong ito."Nanliit ang mga mata ni Leon kay Darius. “Masyado kang mayabang, Darius Reid! Maya maya, babayaran mo ito!"Hindi iyon sinagot ni Darius. Nanatiling blangko ang kanyang ekspresyon habang inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa, lumingon sa opisyal, at sinabing, "Sa tingin ko ay dapat na tayong umalis."“Sumasang ayon ako,” Sagot ng opisyal sa neutral na tono.Kasunod nito, lumabas si Darius sa espasyo kasama ang grupo ng mga opisyal.Hindi akalain ni Pearl na masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nalaglag ang panga niya at hindi niya alam ang isasagot.Nagpatuloy iyon hanggang sa lumabas si
Dahil sa pag aalala niya ay hindi siya nagpakita ng sama ng loob. Sa kabaligtaran, ngumiti siya at matiyagang sinabi, "Hindi, nandito ako at wala sa detention center dahil napatunayan ko na ang aking inosente."Nakahinga ng maluwag si Pearl at mahinang tinapik ang dibdib. Ngumiti siya at sinabing, "Kung alam ko, hindi ako pupunta dito. Nag aalala ako na nasa panganib ka kung hindi mo mapatunayan na wala kang kasalanan, kaya pumunta ako rito para tulungan ka. Kahit papaano, masisiguro kong mag aaral ka pa rin dito."Naantig si Darius sa kanyang mga sinabi at gustong malaman kung ano pa ang kanyang pinagkakaabalahan. Kaya, nagkibit balikat siya at sinabing, “Nagpakita ka sa tamang panahon. Si Dean Fletcher ay hindi naniniwala sa desisyon ng mga awtoridad at hindi rin siya naniniwala sa sinabi ko sa kanya. Ayaw niya akong ipagpatuloy ang pag aaral ko dito."Nanlaki ang mga mata ni Pearl sa hindi makapaniwala. "Nakakatawa!" Nilingon niya si Leon at sinabing, “Dean Fletcher, sigurado ako
Pagkasabi niya nun, mukhang excited na siya sa pagsisimula ng show.Nagulat siya sa sumunod na ginawa ni Darius—binuksan niya ang computer, hinanap ang dissertation na isinulat ni Leon, hinila ito at ipinakita sa kanya.Seryosong sabi niya, “Nakabasa na ako isang beses ng dissertation na sobrang kahawig ng sayo at ito ay nilabas tatlong taon na ang nakalipas. Dean Fletcher, gusto kong patunayan mo na isinulat mo ang dissertation na ito ng nakapag iisa at hindi kinopya ang gawa ng iba."Habang nagsasalita siya, kinuha niya ang phone niya. "Sana ay mabigyan mo ako ng makatwirang paliwanag. Kung hindi, magkakaroon ako ng batayan upang maghinala na gumawa ka ng plagiarism at isusumbong kita sa mga awtoridad."Maraming iba't ibang paraan ang naisip ni Leon na magiging reaksyon ni Darius, ngunit tiyak na hindi ito isa sa kanila. Huminga siya ng malalim at tinitigan si Darius, sinabing,"Sigurado ka bang iyon ang gusto mong gawin? Lumalampas ka sa linya dito."Tumango si Darius. "Gumami