Tinuon ni Darius ang kanyang mga mata kay Ward kaya nahuli niya ang resolusyon sa kanyang mga mata. Hindi na siya nagsalita pa at tumingin lang sa mga mata ni Ward.Hindi komportable si Ward sa paraan ng pagmamasid sa kanya ni Darius. Ang kanyang tingin ay puno ng kawalan ng kakayahan at pagkabigo. Gayunpaman, wala siyang pagpipilian.Naisip niya na dahil nasubaybayan na ni Darius ang kanyang pamilya, malamang na alam na niya ang maraming impormasyon. Kaya, hinayaan niya ang kanyang sarili na alisin ang maskara ng galit habang nakatingin kay Darius, na inihayag ang kanyang pagkakasala at panghihinayang.Hindi alam ni Darius kung ano ang nangyayari, ngunit naririnig niya ang custom-made leather na sapatos ng mga opisyal na tumapik sa sahig. Tumingin siya kay Ward na naka poker face at sinabing, "Propesor Plinsky, darating sila at sasama ako sa kanila."Tinitigan ni Ward ang paborito niyang estudyante. Habang pinagmamasdan niyang umalis si Darius, alam niyang ito na ang katapusan ng
Tumango si Darius. Ito ang pinakamagandang pagpipilian na mayroon siya ngayon.Ng makita ng opisyal na wala siyang pakialam, sa wakas ay nakadama siya ng kagaanan. Alam na niya ngayon kung gaano talaga kayaman si Darius at hindi ito isang bagay na maaari niyang simulang isipin. Gayunpaman, dahil sa kanyang trabaho, wala siyang pagpipilian kundi tratuhin si Darius ng ganito, sa kabila ng kanyang pag aatubili.Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, magiging mahirap na pigilan ang impresyon ni Darius sa kanya na maging maasim at, sa turn, kumilos upang ilabas ang kanyang mga pagkabigo. Ang opisyal ay walang maisip na paraan upang mapabuti ang sitwasyong ito.Hindi nagtagal, gayunpaman, isang mas masahol pa ang nangyari sa kanya. Sa paghusga sa ugali ni Darius, mas lalo siyang maiinis nito at hindi ito isang bagay na gustong makita ng opisyal. Nagsimula siyang makaramdam muli ng pagkabalisa, ngunit walang ibang mga alternatibo. Kung itatago niya ito kay Darius, malamang na lalo lang siyang
Hindi maiwasan ng opisyal na manginig. Pinagmamasdan niyang mabuti si Darius, ngunit hindi pa rin niya nakuha kung ano ang eksaktong ginawa niya. Ngayon, ang tanging nakikita niya ay si Darius na nakataas ang dalawang daliri at ang kanyang kasamahan ay nakahandusay sa sahig. Alam niyang wala siyang choice.Nanginginig ang mga kamay niya habang hinuhugot ang isang pares ng posas na nagpatunog nito. Inabot niya ang mga iyon para isuot kay Darius ngunit hindi niya magawang tingnan siya. Ilang sandali niyang hinawakan ang mga posas, ngunit hindi nagpakita ng anumang senyales ng paggalaw si Darius. Ang kanyang mga kamay ay nasa kanyang mga bulsa at tumingin siya sa opisyal na may sama ng loob.Alam ito ng opisyal at nagsimulang tumakbo ang kanyang isip. Kailangan niyang mag isip ng paraan para maresolba ito sa lalong madaling panahon ng hindi nakakasakit ng sinuman. Kung hindi, malamang na mas masahol pa siya kaysa sa kanyang kasamahan. Hindi ito isang kahihinatnan na kaya niyang tiisin.
Iyon ang dahilan kung bakit kailangan niyang tiyakin ang kanyang kaligtasan sa lahat ng oras. Lahat ng iba ay kailangang dumating pagkatapos nito. Kasabay nito, nais niyang malutas ang gulo sa lalong madaling panahon. Samakatuwid, kailangan niyang tiyakin ang kanyang kaligtasan habang nagmamadali. Ang kanyang utak ay gumagana na sa pinakamataas na kapasidad, ngunit hindi pa rin siya makagawa ng isang magandang plano. Sa lalong madaling panahon, gayunpaman, napagtanto niya na labis niyang pinahahalagahan ang kanyang kalaban.Ito ay inaasahan lamang. Walang ordinaryong tao ang mag iisip na ang kanilang kalaban ay mayaman, makapangyarihan, ngunit kasuklam suklam at mayabang.Nangyari ang mga nangyari habang natutulog pa siya. Nagpapahinga siya nang marinig niya ang ilang yabag na papalapit. Isang boses ang umalingawngaw sa gitna ng mga yabag at ito ay kay Donny. "Maaaring mayaman ka, ngunit ang detention center ay hindi isang lugar kung saan maaari kang pumunta at pumunta kung gusto mo.
Inilabas nila ang kanilang mga sandata at itinutok ito kay Darius.Sa kasamaang palad para sa kanila, siya ay isang awakened martial artist. Bago pa man sila lumipat ay alam na niya ang kanilang gagawin. Kaya, bumagsak siya sa sahig, nananatili pa rin ang pagkakahawak niya sa leeg ni Hank, dinala siya pababa kasama niya. Mabilis na lumipat si Darius patungo sa mga bodyguard, pinilit si Hank na lumipat sa kanya.Naramdaman ni Darius na nauubusan ng oxygen si Hank. Hindi ito ang resulta na gusto niya, ngunit ayos lang siya sa alinmang paraan.Sa kabilang banda, alam ni Hank kung ano ang ginagawa ngayon ni Darius. Gusto niyang sabihin sa kanyang mga bodyguard na tumigil na, ngunit hindi niya magawa. Ng huminto sila ay malabo na ang kanyang paningin. Gayunpaman, nakikita pa rin niya na nakababa na ang kanyang mga bodyguard. Noon lang niya napagtanto na hindi niya kayang unawain ang tunay na kakayahan ni Darius.Ang katotohanang magagawa ito ni Darius ay nagpakita kung gaano kalakas at
Sa oras na napagtanto ni Darius na sila ay nakapaligid, ang mga lalaki ay nakalabas na sa mga kotse at si Hank ang nangunguna. Kinailangan siyang hawakan ng mga tao sa magkabilang panig para makatayo. May natuyong dugo sa kanyang mukha at ang kanyang mga mata ay namumula sa galit.Ito ang ikalawang pagkakataon ni Erin na makatagpo ng isang bagay na tulad nito at hindi siya kinakabahan tulad ng unang pagkakataon. Bumibilis ang kanyang paghinga, ngunit mabilis siyang kumalma. Lumingon siya kay Darius. “Mr. Reid, ano ang dapat nating gawin ngayon?"Idiniin ni Darius ang kanyang mga daliri sa kanyang templo. Si Hank ang pinakatangang lalaki na nakilala niya at nag aaksaya ng espasyo. Kaya't, nang ibaba niya ang kanyang kamay at idilat ang kanyang mga mata, ang tanging nakikita lamang ng isa ay ang kanyang malamig na tingin.Alam ni Erin na hindi nakadirekta sa kanya ang lamig, ngunit nanginginig pa rin siya. Ng magsalita si Darius ay lalo siyang kinilig. Huminto ito at tumingin sa kanya
Nagsisimula na ang pagsisisi ni Hank, ngunit walang naiwan na nagpoprotekta sa kanya maliban sa dalawang bodyguard. Kaya, hinawakan niya ang mga ito sa mga pulso at itinulak pasulong. “Kayong dalawa, bugbugin niyo siya! Ikaw ay pinapayagan lamang na huminto kapag siya ay nasa lupa, o pananagutan ko kayong dalawa para dito! At kung hindi mo ako bibigyan ng sapat na oras para makatakas, gagawin ko…”Hindi na niya natapos ang kanyang sasabihin at tumayo roon, nakanganga ang bibig at nanlalaki ang mga mata. Biglang lumitaw si Darius sa kanyang harapan, at siya ay natakot. Sa pagkakaalam niya, walang normal na tao ang makagalaw sa ganoong bilis. Ngayon, gayunpaman, napatunayang mali siya. Isang eksenang hindi niya akalain na nangyari sa harap ng kanyang mga mata. Ito ay lampas sa kanyang pang unawa at siya ay natatakot.Nilingon niya si Darius, nanginginig ang mga labi. Nauutal niyang sabi, "A-anong ginagawa mo?" Malinaw, natakot siya, ngunit hindi nilayon ni Darius na pakawalan siya.Na
Ito ang unang pagkakataon na aktwal na ginamit ni Darius ang enerhiya na ito at sinusubukang gawin itong maabot ang eksaktong lokasyon ng isang tao. Natural, nabigo siya at ang enerhiya ay dumapo sa kotse sa tabi ng martial artist, kaya ito ay sumabog. Muli, ang tar ay sumabog sa pira piraso.Nagkaroon ng flash ng gulat sa mga mata ng martial artist, ngunit mabilis itong nawala. Naging masama ang tingin niya habang nakatingin kay Darius."Malakas ang iyong enerhiya, ngunit ang katotohanan na hindi mo ito makontrol ay nangangahulugan na ito ay karaniwang walang silbi sayo." Habang nagsasalita ay parang nanginginig ang katawan niya.Naramdaman ni Darius ang pagpapakita ng martial artist sa kanyang harapan, ngunit may kakaibang nangyari sa proseso—malinaw niyang nakikita ang bawat aksyon na ginawa ng martial artist, kabilang ang kung paano siya dumating.Ang isa pang ikinagulat niya ay tila nag slow motion ang lahat ng nasa paligid niya ng dumaloy sa kanya ang enerhiya. Ang hindi sina
Tumawa si Darius, nagulat sa sinabi ni Edward. "Hindi iyon mahalaga dahil mapapatunayan mo ang iyong mga kakayahan sa pamamagitan ng mabilis na pagkatalo sa kanila."Tumango si Edward.Ng matapos ang kanilang pag uusap, may dumating na dalawang lalaki sa tabi ni Edward.Iniakbay ng isa sa kanila ang mga balikat ni Edward at sinabing, “Edward Elliott, nahirapan kaming subaybayan ka nitong mga taon. Hindi namin akalain na makikita ka namin dito."Nagulat sina Edward, Bridget, Erin at Darius na hindi agad kumilos ang kabilang partido.Gayunpaman, sasabihin ni Edward na ang lalaki ay gumawa ng maraming pwersa sa kanyang balikat, na nagpasalubong sa kanyang mga kilay.Nanatili siyang hindi kumikibo ngunit nagsalita na may iritadong tono. "Hindi ba dapat masaya ka na nahanap mo ako?"Bakas sa galit ang mukha ng lalaki. “Lagi ka namin tinatrato ng mabuti noong nakaraan, Edward. Bakit mo gagawin ito sa amin ngayon? Tsaka kailangan kong malaman kung saan nagpunta ang mama namin. Sinabi n
Ng matagpuan ni Darius si Erin, nawala na ang babae. Ang natitira na lang ay ang mahinang amoy ng dugo sa hangin.Hindi naramdaman ni Erin na kailangan niyang itago ang anumang bagay kay Darius."Nabalian ko ang kanyang pulso at pinaamin ko siya kung bakit niya ginawa ang lahat ng iyon." Habang sinasabi iyon, tumingin siya kay Darius, naghihintay ng sagot nito.Pumirma si Darius.Inabot ni Erin ang kanyang relo. "Kung nalaman namin ang tungkol dito pagkalipas ng 30 minuto kaysa sa ngayon, nasa eroplano na kami, nahaharap sa isang matinding banta."Si Darius at ang dalawang bodyguard ay nagbahagi ng nalilitong tingin bago sila nagtanong, "Ano ba talaga ang nangyari?"Hindi maisip ng tatlo ang tindi ng nangyayari.Pagkaraan ng ilang sandali ng pag iisip, nagpasiya siyang ihayag ang katotohanan. “Noong una, hindi ko akalain na ganoon kaseryoso ang mga bagay, kaya binalak kong bigyan ng babala ang sinumang may kinalaman sa naunang insidente. Alam mo—bigyan mo sila ng sakit. Gayunpam
Tumakbo si Bridget sa gilid ni Darius, hinimok siya,“Mr. Reid, sa tingin ko dapat mong bigyan si Edward ng isa pang pagkakataon dahil ang bagay na ito ay bumabagabag sa kanya ng matagal na panahon na ngayon. Posible para sa isang batang babae na umibig kay Edward sa unang tingin at nahuhumaling na gawin siyang kasintahan. Gayunpaman, hindi rin natatandaan ni Edward na nakilala niya ang anak ng babaeng ito. Ni hindi niya alam kung kailan sila nagkrus ang landas! Kung tungkol sa iba pang mga akusasyon ng babaeng ito tungkol sa relasyon namin sa lugar ng trabaho, mali rin iyon!"Nakalock ang kanyang tingin sa mukha ni Darius, naghahanap ng anumang pahiwatig na nagbago ang isip ng huli tungkol sa pagpapaputok kay Edward. Nakalulungkot, wala.Maging si Erin ay hindi alam kung ano ang binabalak ni Darius. Pakiramdam niya ay iba ang mga kinikilos nito ngayon kumpara sa naisip niya noon.Napuno ng katahimikan ang espasyo.Gayunpaman, ang mga nakapaligid na nanonood ngayon ay nakatingin k
Napatigil si Darius nang marinig ang mga salitang iyon. Tinanong niya, "Gaano katagal bago ang oras ng boarding ng flight natin?"Napatingin si Erin sa kanyang relo bago bahagyang lumambot ang kanyang features. "Mayroon pa kaming tatlong oras para kunin ang aming mga boarding pass."“Mukhang marami tayong panahon para lutasin ang isyung ito,” Sagot ng isang buntong hininga na si Darius. Hindi na niya sinubukang makialam sa puntong iyon. Sa halip, nakita ni Darius ang isang tahimik na sulok sa paliparan na may malinaw na tanawin ng kaguluhan. Doon, umupo siya at kumuha ng isang tasa ng kape.Umupo si Erin sa tabi niya na may pagtataka. “Mr. Reid, bakit hindi natin sila tulungan?"Bumubula ang nakakatuwang tawa mula kay Darius. "Naniniwala ako na ito ay isang bagay na dapat nilang malaman, bilang mga bodyguard, upang malutas."Hindi naiintindihan ang intensyon ni Darius, tumahimik si Erin. Nanatili ito sa tabi niya at pinapanood ang pag inom nito ng kape.…Samantala, tumindi ang
Dumating si Darius sa gate ng unibersidad at nakita niya ang halos lahat ng lecturer niya na nakatayo doon. Natigilan siya, nalilito sa tanawing iyon. Gayunpaman, mabilis siyang natauhan, lumapit sa isang lecturer na nagturo sa isa sa kanyang mga klase."Propesor Brown, dahil parehong may problema sina Propesor Plinsky at Dean Fletcher, hindi ko alam kung sino ang tatanungin tungkol sa aking kahilingan para sa isang buwang bakasyon."Alam ni Propesor Brown ang lahat ng nangyari. Kaya naman, naawa siya kay Darius at mabilis na tumango."Alam ko na ang tungkol sa iyong kahilingan at binibigyan kita ng aking pag apruba."Hindi inaasahan ni Darius na magiging maayos ang takbo ng mga pangyayari.Gayunpaman, inabot niya ang kamay upang makipagkamay kay Propesor Brown, umaasang ipahayag ang kanyang pasasalamat.Matapos ang pakikipagkamay, umalis si Darius sa eksena nang napakabilis ng kidlat dahil hindi siya makapaghintay na makarating sa Almiron City.Matagumpay na nakapag book si Eri
Si Darius at ang opisyal ay wala na sa saklaw ng pandinig ni Donny.Ang huli, na kaibigan din ni Donny, ay nanatiling tahimik sa buong oras.Ng maglaon ay nagpasya si Darius na magsalita. "Nag aalala ka ba na nakulong si Donny dahil may kinalaman ang hepe mo sa utak sa likod ng sitwasyon ko?"Ang opisyal ay bukas palad na nagpahayag ng kanilang paghanga kay Darius, pinuri siya, "Ikaw ang nangungunang estudyante sa Kingston University, na tunay na katangi tangi at matalino. Ganyan talaga ang nararamdaman ko. Ayon sa aming mga alituntunin, hindi dapat makulong si Donny, hindi bababa sa hanggang sa magsara ang kaso. Atsaka, hindi siya dapat tumanggap ng ganoong kabigat na parusa.”“Ayos lang.” Kalmado si Darius habang ipinaliwanag niya, “Kahit anong kasuklam suklam na mga bagay ang gawin nila. Haharapin ko ang ugat kung bakit nangyari ito kapag nalutas na ang usapin ni Donny."Nanlaki ang mga mata ng opisyal. Ngunit, hindi ito tumagal dahil agad niyang inayos ang sarili."Wala akong
Itinaas ni Darius ang kanyang braso, binawi ang kanyang manggas para tingnan ang kanyang relo, pagkatapos ay ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa."Magkakaroon ka ng maraming libreng oras sa hinaharap, Dean Fletcher, habang ako ay magiging mas abala. Kung gusto mo ng mas madaling oras sa detention center, iminumungkahi kong tumayo ka at pabilisin ang buong prosesong ito."Nanliit ang mga mata ni Leon kay Darius. “Masyado kang mayabang, Darius Reid! Maya maya, babayaran mo ito!"Hindi iyon sinagot ni Darius. Nanatiling blangko ang kanyang ekspresyon habang inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa, lumingon sa opisyal, at sinabing, "Sa tingin ko ay dapat na tayong umalis."“Sumasang ayon ako,” Sagot ng opisyal sa neutral na tono.Kasunod nito, lumabas si Darius sa espasyo kasama ang grupo ng mga opisyal.Hindi akalain ni Pearl na masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nalaglag ang panga niya at hindi niya alam ang isasagot.Nagpatuloy iyon hanggang sa lumabas si
Dahil sa pag aalala niya ay hindi siya nagpakita ng sama ng loob. Sa kabaligtaran, ngumiti siya at matiyagang sinabi, "Hindi, nandito ako at wala sa detention center dahil napatunayan ko na ang aking inosente."Nakahinga ng maluwag si Pearl at mahinang tinapik ang dibdib. Ngumiti siya at sinabing, "Kung alam ko, hindi ako pupunta dito. Nag aalala ako na nasa panganib ka kung hindi mo mapatunayan na wala kang kasalanan, kaya pumunta ako rito para tulungan ka. Kahit papaano, masisiguro kong mag aaral ka pa rin dito."Naantig si Darius sa kanyang mga sinabi at gustong malaman kung ano pa ang kanyang pinagkakaabalahan. Kaya, nagkibit balikat siya at sinabing, “Nagpakita ka sa tamang panahon. Si Dean Fletcher ay hindi naniniwala sa desisyon ng mga awtoridad at hindi rin siya naniniwala sa sinabi ko sa kanya. Ayaw niya akong ipagpatuloy ang pag aaral ko dito."Nanlaki ang mga mata ni Pearl sa hindi makapaniwala. "Nakakatawa!" Nilingon niya si Leon at sinabing, “Dean Fletcher, sigurado ako
Pagkasabi niya nun, mukhang excited na siya sa pagsisimula ng show.Nagulat siya sa sumunod na ginawa ni Darius—binuksan niya ang computer, hinanap ang dissertation na isinulat ni Leon, hinila ito at ipinakita sa kanya.Seryosong sabi niya, “Nakabasa na ako isang beses ng dissertation na sobrang kahawig ng sayo at ito ay nilabas tatlong taon na ang nakalipas. Dean Fletcher, gusto kong patunayan mo na isinulat mo ang dissertation na ito ng nakapag iisa at hindi kinopya ang gawa ng iba."Habang nagsasalita siya, kinuha niya ang phone niya. "Sana ay mabigyan mo ako ng makatwirang paliwanag. Kung hindi, magkakaroon ako ng batayan upang maghinala na gumawa ka ng plagiarism at isusumbong kita sa mga awtoridad."Maraming iba't ibang paraan ang naisip ni Leon na magiging reaksyon ni Darius, ngunit tiyak na hindi ito isa sa kanila. Huminga siya ng malalim at tinitigan si Darius, sinabing,"Sigurado ka bang iyon ang gusto mong gawin? Lumalampas ka sa linya dito."Tumango si Darius. "Gumami