Sa oras na napagtanto ni Darius na sila ay nakapaligid, ang mga lalaki ay nakalabas na sa mga kotse at si Hank ang nangunguna. Kinailangan siyang hawakan ng mga tao sa magkabilang panig para makatayo. May natuyong dugo sa kanyang mukha at ang kanyang mga mata ay namumula sa galit.Ito ang ikalawang pagkakataon ni Erin na makatagpo ng isang bagay na tulad nito at hindi siya kinakabahan tulad ng unang pagkakataon. Bumibilis ang kanyang paghinga, ngunit mabilis siyang kumalma. Lumingon siya kay Darius. “Mr. Reid, ano ang dapat nating gawin ngayon?"Idiniin ni Darius ang kanyang mga daliri sa kanyang templo. Si Hank ang pinakatangang lalaki na nakilala niya at nag aaksaya ng espasyo. Kaya't, nang ibaba niya ang kanyang kamay at idilat ang kanyang mga mata, ang tanging nakikita lamang ng isa ay ang kanyang malamig na tingin.Alam ni Erin na hindi nakadirekta sa kanya ang lamig, ngunit nanginginig pa rin siya. Ng magsalita si Darius ay lalo siyang kinilig. Huminto ito at tumingin sa kanya
Nagsisimula na ang pagsisisi ni Hank, ngunit walang naiwan na nagpoprotekta sa kanya maliban sa dalawang bodyguard. Kaya, hinawakan niya ang mga ito sa mga pulso at itinulak pasulong. “Kayong dalawa, bugbugin niyo siya! Ikaw ay pinapayagan lamang na huminto kapag siya ay nasa lupa, o pananagutan ko kayong dalawa para dito! At kung hindi mo ako bibigyan ng sapat na oras para makatakas, gagawin ko…”Hindi na niya natapos ang kanyang sasabihin at tumayo roon, nakanganga ang bibig at nanlalaki ang mga mata. Biglang lumitaw si Darius sa kanyang harapan, at siya ay natakot. Sa pagkakaalam niya, walang normal na tao ang makagalaw sa ganoong bilis. Ngayon, gayunpaman, napatunayang mali siya. Isang eksenang hindi niya akalain na nangyari sa harap ng kanyang mga mata. Ito ay lampas sa kanyang pang unawa at siya ay natatakot.Nilingon niya si Darius, nanginginig ang mga labi. Nauutal niyang sabi, "A-anong ginagawa mo?" Malinaw, natakot siya, ngunit hindi nilayon ni Darius na pakawalan siya.Na
Ito ang unang pagkakataon na aktwal na ginamit ni Darius ang enerhiya na ito at sinusubukang gawin itong maabot ang eksaktong lokasyon ng isang tao. Natural, nabigo siya at ang enerhiya ay dumapo sa kotse sa tabi ng martial artist, kaya ito ay sumabog. Muli, ang tar ay sumabog sa pira piraso.Nagkaroon ng flash ng gulat sa mga mata ng martial artist, ngunit mabilis itong nawala. Naging masama ang tingin niya habang nakatingin kay Darius."Malakas ang iyong enerhiya, ngunit ang katotohanan na hindi mo ito makontrol ay nangangahulugan na ito ay karaniwang walang silbi sayo." Habang nagsasalita ay parang nanginginig ang katawan niya.Naramdaman ni Darius ang pagpapakita ng martial artist sa kanyang harapan, ngunit may kakaibang nangyari sa proseso—malinaw niyang nakikita ang bawat aksyon na ginawa ng martial artist, kabilang ang kung paano siya dumating.Ang isa pang ikinagulat niya ay tila nag slow motion ang lahat ng nasa paligid niya ng dumaloy sa kanya ang enerhiya. Ang hindi sina
Habang nag iinat siya, nagtanong siya, "Naalagaan mo na ba ang lahat?"Parang naiilang si Erin habang umiiling. "Paumanhin tungkol dito, ngunit tumanggi ang unibersidad na aprubahan ang iyong bakasyon dahil sinabi nila na maaaring hindi ka na isa sa kanilang mga estudyante."Ang kanyang mga salita ay nagpaunawa sa kanya kung ano ang nangyayari. Pagkatapos ng ilang sandali ng pag iisip, tumango siya at sinabi,"Dalhin mo ako sa university ngayon. Sa tingin ko kailangan kong pag usapan ang dean kung isa pa rin ako sa mga estudyante ng Kingston University."Hindi siya kailanman pinagdudahan ni Erin, kaya nagmaneho siya papunta sa unibersidad. Pagdating nila, dumilim pa ang langit at may klase pa ang mga estudyante. Dumiretso si Darius sa dean's office at kumatok sa pinto.Hindi nagtagal, isang matanda na boses ang nagsabi, “Pumasok ka.”Pumasok si Darius at sinalubong ang mga mata ng dean, kitang kita ang pagkagulat doon. Hindi niya inaasahang makikita ito sa mga mata ng dean, kaya
Pagkasabi niya nun, mukhang excited na siya sa pagsisimula ng show.Nagulat siya sa sumunod na ginawa ni Darius—binuksan niya ang computer, hinanap ang dissertation na isinulat ni Leon, hinila ito at ipinakita sa kanya.Seryosong sabi niya, “Nakabasa na ako isang beses ng dissertation na sobrang kahawig ng sayo at ito ay nilabas tatlong taon na ang nakalipas. Dean Fletcher, gusto kong patunayan mo na isinulat mo ang dissertation na ito ng nakapag iisa at hindi kinopya ang gawa ng iba."Habang nagsasalita siya, kinuha niya ang phone niya. "Sana ay mabigyan mo ako ng makatwirang paliwanag. Kung hindi, magkakaroon ako ng batayan upang maghinala na gumawa ka ng plagiarism at isusumbong kita sa mga awtoridad."Maraming iba't ibang paraan ang naisip ni Leon na magiging reaksyon ni Darius, ngunit tiyak na hindi ito isa sa kanila. Huminga siya ng malalim at tinitigan si Darius, sinabing,"Sigurado ka bang iyon ang gusto mong gawin? Lumalampas ka sa linya dito."Tumango si Darius. "Gumami
Dahil sa pag aalala niya ay hindi siya nagpakita ng sama ng loob. Sa kabaligtaran, ngumiti siya at matiyagang sinabi, "Hindi, nandito ako at wala sa detention center dahil napatunayan ko na ang aking inosente."Nakahinga ng maluwag si Pearl at mahinang tinapik ang dibdib. Ngumiti siya at sinabing, "Kung alam ko, hindi ako pupunta dito. Nag aalala ako na nasa panganib ka kung hindi mo mapatunayan na wala kang kasalanan, kaya pumunta ako rito para tulungan ka. Kahit papaano, masisiguro kong mag aaral ka pa rin dito."Naantig si Darius sa kanyang mga sinabi at gustong malaman kung ano pa ang kanyang pinagkakaabalahan. Kaya, nagkibit balikat siya at sinabing, “Nagpakita ka sa tamang panahon. Si Dean Fletcher ay hindi naniniwala sa desisyon ng mga awtoridad at hindi rin siya naniniwala sa sinabi ko sa kanya. Ayaw niya akong ipagpatuloy ang pag aaral ko dito."Nanlaki ang mga mata ni Pearl sa hindi makapaniwala. "Nakakatawa!" Nilingon niya si Leon at sinabing, “Dean Fletcher, sigurado ako
Itinaas ni Darius ang kanyang braso, binawi ang kanyang manggas para tingnan ang kanyang relo, pagkatapos ay ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa."Magkakaroon ka ng maraming libreng oras sa hinaharap, Dean Fletcher, habang ako ay magiging mas abala. Kung gusto mo ng mas madaling oras sa detention center, iminumungkahi kong tumayo ka at pabilisin ang buong prosesong ito."Nanliit ang mga mata ni Leon kay Darius. “Masyado kang mayabang, Darius Reid! Maya maya, babayaran mo ito!"Hindi iyon sinagot ni Darius. Nanatiling blangko ang kanyang ekspresyon habang inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa, lumingon sa opisyal, at sinabing, "Sa tingin ko ay dapat na tayong umalis."“Sumasang ayon ako,” Sagot ng opisyal sa neutral na tono.Kasunod nito, lumabas si Darius sa espasyo kasama ang grupo ng mga opisyal.Hindi akalain ni Pearl na masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nalaglag ang panga niya at hindi niya alam ang isasagot.Nagpatuloy iyon hanggang sa lumabas si
Si Darius at ang opisyal ay wala na sa saklaw ng pandinig ni Donny.Ang huli, na kaibigan din ni Donny, ay nanatiling tahimik sa buong oras.Ng maglaon ay nagpasya si Darius na magsalita. "Nag aalala ka ba na nakulong si Donny dahil may kinalaman ang hepe mo sa utak sa likod ng sitwasyon ko?"Ang opisyal ay bukas palad na nagpahayag ng kanilang paghanga kay Darius, pinuri siya, "Ikaw ang nangungunang estudyante sa Kingston University, na tunay na katangi tangi at matalino. Ganyan talaga ang nararamdaman ko. Ayon sa aming mga alituntunin, hindi dapat makulong si Donny, hindi bababa sa hanggang sa magsara ang kaso. Atsaka, hindi siya dapat tumanggap ng ganoong kabigat na parusa.”“Ayos lang.” Kalmado si Darius habang ipinaliwanag niya, “Kahit anong kasuklam suklam na mga bagay ang gawin nila. Haharapin ko ang ugat kung bakit nangyari ito kapag nalutas na ang usapin ni Donny."Nanlaki ang mga mata ng opisyal. Ngunit, hindi ito tumagal dahil agad niyang inayos ang sarili."Wala akong