Binuksan ni Pearl ang pinto, nasa isip pa rin niya. Nang makita niya ang babaeng nakatayo doon ay nanlaki ang mga mata niya sa gulat.Si Elle iyon at may hawak siyang tray. Medyo hindi siya nasisiyahan nang makita ang maganda at kaakit akit na Pearl, ngunit hindi nagtagal ay napailing siya. Alam niya ang kanyang lugar. Si Darius ay palaging wala sa kanyang liga at higit na katulad ng isang taong sasambahin niya.Mahinahong ngumiti si Elle at sinabing, “Pasensya na, hindi ko alam na may iba pala dito. Maghahanda ako ng isa pang set para sayo."Nagalit si Pearl nang una niyang makita si Elle. Pagkatapos ng lahat, hindi angkop para sa isang babae na kumatok sa pintuan ng isang lalaki sa kalagitnaan ng gabi. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na nandito lang si Elle para maghatid ng pagkain. Nakaramdam siya ng bakas ng panghihinayang sa mga naiisip niya.Mabilis niyang itinaas ang isang kamay para pigilan si Elle sa pag alis. "Nandito lang ako para alagaan si Darius, kaya hindi na kailan
Ang unang naisip ni Darius ay tumango bilang pagsang ayon. Ngunit bago pa niya ito magawa, dumaan ang kanyang tingin sa isang orasan sa dingding. 3:00 am na pala. Sa oras na sila ay tapos na kumain, malamang na mayroon silang dalawang oras upang magpahinga. Wala talagang saysay ang pag alis ni Pearl sa oras na ito.Kaya, sabi niya, "Maaari mong piliin na manatili dahil kailangan nating umalis sa loob ng dalawang oras."Namula si Pearl. Luminga-linga siya sa paligid, saka ibinaba ang ulo para tingnan ang sahig. “Okay. Sa sofa ako matutulog."Kumunot ang noo ni Darius, halatang hindi nasiyahan sa mungkahi niya. "Maaaring hindi ako ang perpektong ginoo, ngunit hindi ako papayag na ang isang babae ay matulog sa sofa." Tumalikod na siya para maglakad papunta sa sofa, pero narinig niya ang pagtakbo ni Pearl sa kanya.Huminto siya at tumalikod para harapin siya, pulang pula ang mukha niya sa pagkabalisa. “Pakiusap, hayaan mo akong matulog sa sofa. Nandito ako para gantihan ka sa pagligtas
“Alam mo, iyon ang nagpapaalala sa akin—nandoon ako noong nangyari iyon. Talagang kinasusuklaman ni Pearl si Darius, ngunit narito siya, kasama niya sa unibersidad. Dahil siguro sa biglaang pagyaman niya.”“Hindi ko inaasahan na magiging ganoon siya. Siya ang pangatlong pinakamagandang babae sa ating unibersidad!"Isang lalaking tahimik na nakatayo sa malapit ang biglang nagsabi, “Iba ang pananaw ko. Kung kahit na ang isang tulad ni Pearl ay nagsimulang kumapit sa kanya, isipin mo na lang kung gaano siya kayaman!"Tumigil si Darius sa paglalakad at inilagay ang kamay sa bulsa. Isang pangit na tingin ang bumungad sa kanyang mukha. Hindi niya naintindihan kung bakit tumakas si Pearl kanina, ngunit ngayon ay naunawaan na niya. Sa sandaling nagsimulang lumipad ang mga alingawngaw tungkol sa kanila, hindi ito magiging isang madaling gawain upang patunayan ang kanilang kawalang kasalanan.Gayunpaman, ang usapin sa pamilya Gillette ay hindi pa nareresolba. Hindi siya makakilos na parang h
Tinuon ni Darius ang kanyang mga mata kay Ward kaya nahuli niya ang resolusyon sa kanyang mga mata. Hindi na siya nagsalita pa at tumingin lang sa mga mata ni Ward.Hindi komportable si Ward sa paraan ng pagmamasid sa kanya ni Darius. Ang kanyang tingin ay puno ng kawalan ng kakayahan at pagkabigo. Gayunpaman, wala siyang pagpipilian.Naisip niya na dahil nasubaybayan na ni Darius ang kanyang pamilya, malamang na alam na niya ang maraming impormasyon. Kaya, hinayaan niya ang kanyang sarili na alisin ang maskara ng galit habang nakatingin kay Darius, na inihayag ang kanyang pagkakasala at panghihinayang.Hindi alam ni Darius kung ano ang nangyayari, ngunit naririnig niya ang custom-made leather na sapatos ng mga opisyal na tumapik sa sahig. Tumingin siya kay Ward na naka poker face at sinabing, "Propesor Plinsky, darating sila at sasama ako sa kanila."Tinitigan ni Ward ang paborito niyang estudyante. Habang pinagmamasdan niyang umalis si Darius, alam niyang ito na ang katapusan ng
Tumango si Darius. Ito ang pinakamagandang pagpipilian na mayroon siya ngayon.Ng makita ng opisyal na wala siyang pakialam, sa wakas ay nakadama siya ng kagaanan. Alam na niya ngayon kung gaano talaga kayaman si Darius at hindi ito isang bagay na maaari niyang simulang isipin. Gayunpaman, dahil sa kanyang trabaho, wala siyang pagpipilian kundi tratuhin si Darius ng ganito, sa kabila ng kanyang pag aatubili.Sa ilalim ng gayong mga kalagayan, magiging mahirap na pigilan ang impresyon ni Darius sa kanya na maging maasim at, sa turn, kumilos upang ilabas ang kanyang mga pagkabigo. Ang opisyal ay walang maisip na paraan upang mapabuti ang sitwasyong ito.Hindi nagtagal, gayunpaman, isang mas masahol pa ang nangyari sa kanya. Sa paghusga sa ugali ni Darius, mas lalo siyang maiinis nito at hindi ito isang bagay na gustong makita ng opisyal. Nagsimula siyang makaramdam muli ng pagkabalisa, ngunit walang ibang mga alternatibo. Kung itatago niya ito kay Darius, malamang na lalo lang siyang
Hindi maiwasan ng opisyal na manginig. Pinagmamasdan niyang mabuti si Darius, ngunit hindi pa rin niya nakuha kung ano ang eksaktong ginawa niya. Ngayon, ang tanging nakikita niya ay si Darius na nakataas ang dalawang daliri at ang kanyang kasamahan ay nakahandusay sa sahig. Alam niyang wala siyang choice.Nanginginig ang mga kamay niya habang hinuhugot ang isang pares ng posas na nagpatunog nito. Inabot niya ang mga iyon para isuot kay Darius ngunit hindi niya magawang tingnan siya. Ilang sandali niyang hinawakan ang mga posas, ngunit hindi nagpakita ng anumang senyales ng paggalaw si Darius. Ang kanyang mga kamay ay nasa kanyang mga bulsa at tumingin siya sa opisyal na may sama ng loob.Alam ito ng opisyal at nagsimulang tumakbo ang kanyang isip. Kailangan niyang mag isip ng paraan para maresolba ito sa lalong madaling panahon ng hindi nakakasakit ng sinuman. Kung hindi, malamang na mas masahol pa siya kaysa sa kanyang kasamahan. Hindi ito isang kahihinatnan na kaya niyang tiisin.
Iyon ang dahilan kung bakit kailangan niyang tiyakin ang kanyang kaligtasan sa lahat ng oras. Lahat ng iba ay kailangang dumating pagkatapos nito. Kasabay nito, nais niyang malutas ang gulo sa lalong madaling panahon. Samakatuwid, kailangan niyang tiyakin ang kanyang kaligtasan habang nagmamadali. Ang kanyang utak ay gumagana na sa pinakamataas na kapasidad, ngunit hindi pa rin siya makagawa ng isang magandang plano. Sa lalong madaling panahon, gayunpaman, napagtanto niya na labis niyang pinahahalagahan ang kanyang kalaban.Ito ay inaasahan lamang. Walang ordinaryong tao ang mag iisip na ang kanilang kalaban ay mayaman, makapangyarihan, ngunit kasuklam suklam at mayabang.Nangyari ang mga nangyari habang natutulog pa siya. Nagpapahinga siya nang marinig niya ang ilang yabag na papalapit. Isang boses ang umalingawngaw sa gitna ng mga yabag at ito ay kay Donny. "Maaaring mayaman ka, ngunit ang detention center ay hindi isang lugar kung saan maaari kang pumunta at pumunta kung gusto mo.
Inilabas nila ang kanilang mga sandata at itinutok ito kay Darius.Sa kasamaang palad para sa kanila, siya ay isang awakened martial artist. Bago pa man sila lumipat ay alam na niya ang kanilang gagawin. Kaya, bumagsak siya sa sahig, nananatili pa rin ang pagkakahawak niya sa leeg ni Hank, dinala siya pababa kasama niya. Mabilis na lumipat si Darius patungo sa mga bodyguard, pinilit si Hank na lumipat sa kanya.Naramdaman ni Darius na nauubusan ng oxygen si Hank. Hindi ito ang resulta na gusto niya, ngunit ayos lang siya sa alinmang paraan.Sa kabilang banda, alam ni Hank kung ano ang ginagawa ngayon ni Darius. Gusto niyang sabihin sa kanyang mga bodyguard na tumigil na, ngunit hindi niya magawa. Ng huminto sila ay malabo na ang kanyang paningin. Gayunpaman, nakikita pa rin niya na nakababa na ang kanyang mga bodyguard. Noon lang niya napagtanto na hindi niya kayang unawain ang tunay na kakayahan ni Darius.Ang katotohanang magagawa ito ni Darius ay nagpakita kung gaano kalakas at