Lahat ng Kabanata ng The Billionaire’s Woman: Kabanata 71 - Kabanata 80

Dahil doon ay pinilit ko matulog, ngunit kalagitnaan ng gabi ay ginising ako ni Maxwell dahilan para antok na antok akong magmulat.“You’re not taking your meds,” seryosong sabi niya habang salubong ang kilay at matalim ang tingin ng asul na mata.“Huh?”“Meds, Elle. Meds,” pag-uulif niya at inabutan ako ng tubig. Tinanggap ko na rin ang gamot na inabot niya at inaantok na ininom ‘yon.Nang mainom ‘yon ay bumalik ako muli sa pagkakahiga sa sobrang kaantukan. Halos isang araw mahigit akong tulog.Pag gising ko ay naririnig ko ang tinig ni Maxwell sa labas. Dahilan para halos mawala pa ako sa balanse pagkagising. Sumilip ako at tinanaw si Maxwell.Kausap niya ang doctor ni Maximo. “But he’s getting better right? Just anemic?” “Yes Mr. Fierez, he’s recovering little by little. Once he woke up, I’ll have him take the therapy session for his arms, I’m afraid it won’t totally heal but at least we’ll be able to save his arms.” Sa sinabi ng doctor ay napalabas ako.“Is his arm really severe?

Halos umawang ang aking labi nang sandaling hímasin niya nang hímasin ang aking dibdib na labis kong ikinaungol, nang hindi siya makuntento ay tumayo siya at maagap na ibinùka ang aking hita.Nilaro laro niya ang sensitibong parte ko na mas ikinabaliw ko, wala akong ibang naririnig kundi ang malakas na tibok ng aking puso at ang sariling ungol.“M-Maxwell..”“Aaaahhh, oh my gosh! Oohhh..”“Ughhh fuck!” malakas na ungol ko at gigil na bumaon ang aking kuko sa kanyang balat na ikinaawang ng kanyang labi. Tumalim ang asul niyang mata na nakatitig sa akin.Sobrang hot niya, ang plump at mamasa masa niyang labi ay nakakaakit na halikan. Ngunit bago pa man ako tuluyang matapos sa kanyang daliri ay marahan niyang isinilid ang mahaba at matigas niyang sandata.“Aaaahhh!”“Ugh!”“Aaahh a-aray! M-Masakit naman M-Maxwell, d-dahan— ughhh dahan-dahan!” gigil kong ungol ngunit ibinaon niya iyon kaagad at naramdaman ko ang ulo ng kanyang sandata na tumatama sa aking puson.Kagat labi siyang tumitig

“Sinusubok mo ba talaga ang pasensya ko?” halos mapaatras ako nang humakbang siya papalapit sa akin. Ano bang problema niya? “Hindi ko naman sinasadya na matamaan ka Maxwell?” pabulong at patanong na sabi ko. “H-Hindi sadya?” gitil niya at halos mapasigaw ako nang buhatin niya ako at ibato sa kama. “M-Maxwell?!” “Uh huh? Hindi ko rin sadya, sobrang gaan mo,” nang-aasar niyang wika at pinatungan ako habang naka-dantay ang mga kamay sa gilid ng kama. Ngunit seryoso ko siyang tinignan. “Alis diyan Maxwell,” mahinahon na sabi ko. “Masakit ang siko ko,” mahina ko pang sabi dahilan para umayos siya kaagad. Ngunit hindi ko inaasahan ang emosyong ipinakita ng asul niyang mata, nag-aalala ito at kitang kita ko ‘yon. ‘Mahal niya pa ba ako?’ Hinawakan niya iyon at napansin niya ang sugat at malaking pasa doon na kanina ay hindi niya nakita. Hanggang sa umalis siya sa kama at derederetsong lumabas. Nagtaka naman ako at napasunod, ngunit halos manlaki ang mata ko ng sumilip ako

Lumapit kaagad ang doctor upang tingnan ang kalagayan ni Maximo, habang kami ni Maxwell ay naghihintay ng balita. “He’s fully conscious now,” anunsyo ng doctor.“But why can’t he recognize me? What’s wrong with him?” nag-aalalang tanong ko at naiiyak na hinawakan ang kamay ni Maximo na sa muli ay nakatulog na.“Maybe it’s selective amnesia, ang tagal niya ring nakahiga at walang malay. We’ll see about it once he regain his consciousness again,” kalmadong sabi ng doctor. Kalaunan ay umalis na rin siya.Napaupo ako sa sofa at nanghihinang nasapo ang mukha ko. “He’ll be fine, Elle. He’ll remember you,” mahinang sabi ni Maxwell. Ipinatong ang palad sa aking balikat dahilan para tingalain ko siya at magkasalubong ang mata naming dalawa.“B-But t-that just means a part of his brain is damaged, Maxwell. B-Baka mapano ang anak ko,” naiiyak na usal ko at nasapo ang mukha. Huminga naman siya ng malalim at naupo sa tabi ko.Ilang oras akong tahimik at binabantayan si Maximo, hanggang sa muli si

Awtomatikong umawang ang labi ko nang sandaling mas umangat ang paghimas ng kanyang malaki, at maugat ngunit malambot na kamay.Sinamaan ko siya ng tingin ngunit nakatitig ang asul niyang mata. Hinihimas ang hita ko papalapit sa pribadong parte ko na mas ikinainit ko.Pinipigil ko ang kamay niya ngunit halos unawang ang labi ko nang pumasok ang palad niya sa loob ng shorts ko.Minamasahe no’n ang hiwa ko dahilan para pigil na pigil ang tunig na nagagawa namin. “M-Maximo might see or hear us,” sobrang hinang bulong ko not until he gently grabbed the back of my neck and whispered, “He won’t, trust me..”Ipinasok niya ang daliri hanggang sa mapasinghap ako ngunit inoobserbahan si Maximo, ayoko namang makatuklas siya ng ganitong bagay.Pigil na pigil ang ungol ko sa bawat paggalaw ng kanyang daliri sa aking kalooban, buti na lang at maingay ang pinanonood ni Maximo na umiikot sa buong kwarto ang echo.Mariin man ang kapit ko sa kamay ni Maxwell at wala siyang hinto, hanggang sa maramdaman