บททั้งหมดของ เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน: บทที่ 611 - บทที่ 620

“ถึงแม้ว่านายจะทนได้ แต่ฉันไม่อยากเห็นนายต้องอับอาย” ฟู่เถียนเถียนพูดต่อ “ฉันไม่อยากให้นายเกลียดฉันมากขึ้น เพราะต้องทนกับความอับอายครั้งแล้วครั้งเล่า”“ดังนั้น ถ้าสุดท้ายเราจะต้องจบลงด้วยการเป็นคู่รักที่มีแต่ความแค้น สู้จบตอนนี้ดีกว่า”เมื่อได้ยินฟู่เถียนเถียนพูดดังนั้น ลู่เฉินหนานก็ทั้งขำทั้งฉิว “ก

เมื่อได้ยินคำพูดของโม่ซิวหย่วน ในใจเฉียวสือเนี่ยนพลันรู้สึกขมขื่นขึ้นมาเล็กน้อยโม่ซิวหย่วนเคยบอกว่าคนตระกูลโม่ล้วนค่อนข้างยึดติดกับความคิดของตัวเอง เฉียวสือเนี่ยนจึงไม่รู้ว่าคุณท่านโม่จะยอมลดทิฐิหรือไม่แต่ครั้งนั้นที่โม่ซิวหลินนัดพบเธอ เขาก็มีท่าทีที่เด็ดเดี่ยวมาก เขาดูไม่มีทีท่าว่าจะอยากกอบกู้สถา

ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เฉียวสือเนี่ยนได้ยินฮั่วเยี่ยนฉือกับคุณท่านฮั่วทะเลาะกันจากด้านนอกห้องหนังสือ จากนั้นเธอก็ไม่เจอเขาที่บ้านใหญ่อีกเลยเธอไม่คิดว่าวันนี้คุณท่านฮั่วจะมาเมื่อคุณนายฮั่วเห็นเขา สีหน้าที่เดิมทียังคงยิ้มแย้มพลันเจือด้วยความเย็นชาหลายส่วนและฮั่วอวี่ซานก็น่าจะเป็นเพราะว่าคุณท่านฮั่วเข้ม

เฉียวสือเนี่ยนคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ คุณนายฮั่วจะมาพูดเรื่องนี้กับเธอ เธอจึงพูดปลอบโยนว่า “คุณป้าอย่าเสียใจไปเลยค่ะ ตอนนี้อวี่ซานได้รับการดูแลจากคุณป้าเป็นอย่างดีแล้ว”คุณนายฮั่วส่ายหน้า ภายในน้ำเสียงอันแหบพร่าเจือด้วยความรู้สึกผิดหลายส่วน “ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดอุบัติเหตุจนต้องคลอดก่อนกำหนด อวี่ซานก็คงจะมีส

เขาไม่ยอมให้เวลาเฉียวสือเนี่ยนได้ปฏิเสธ ฮั่วเยี่ยนฉือสาวเท้าเข้ามาช้อนร่างเธอขึ้น แล้วเดินเข้าไปที่ตึกแผนกฉุกเฉินของโรงพยาบาลระหว่างทางมีคนตกตะลึงในรูปลักษณ์และส่วนสูงอันโดดเด่นของฮั่วเยี่ยนฉือไม่น้อย และเห็นว่าเขาอุ้มผู้หญิงหน้าตาสวยสดงดงามคนหนึ่งมาในท่าอุ้มเจ้าหญิงด้วย ผู้คนจึงพากันหันเหสายตามายั