บททั้งหมดของ เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน: บทที่ 601 - บทที่ 610

“ฉันจะไม่มารบกวนเธออีก”สุดท้าย เวินจิ๋งหลี่ก็ให้คำมั่นแบบนั้นออกไปเห็นเวินจิ๋งหลี่มีสีหน้าหงอยเหงาและเสียใจแล้ว ในใจของฟู่เถียนเถียนเลยรู้สึกปวดใจเล็ก ๆ ขึ้นมาใช้ชีวิตอยู่กินกับเขามาสองปี รักเขามาสองปี สุดท้ายแล้วก็กลายเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน“ขอบคุณค่ะ คุณหมอเวิน”......วันต่อมา เฉียวสือเนี่ยนเดิน

บริเวณไม่ไกลโม่ซิวหย่วนกำลังคุยธุรกิจอยู่กับคนรับผิดชอบของบริษัทยาเหรินจี้อย่างฉะฉาน ซ่งม่านอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาว่า “เมื่อไม่กี่วันก่อนไม่เห็นแม้แต่เงา แต่วันนี้กลับดูมีชีวิตชีวาซะงั้น เรื่องไม่กี่วันก่อนเธอให้อภัยเขาแล้วเหรอ?”เฉียวสือเนี่ยน “จะพูดว่าให้อภัยไม่ได้สิ ก็ในเมื่อโม่ซิวหย่วนถูกใส่ร้าย

เฉียวสือเนี่ยนรู้สึกหวั่นไหวเธอพูดมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่โม่ซิวหย่วนก็ยังไม่คิดที่จะยอมแพ้โม่ซิวหย่วนเป็นคนให้ความสำคัญกับความรู้สึก การจากไปของคุณนายโม่ทำให้เขาเสียใจอย่างมาก เธอไม่อยากให้โม่ซิวหย่วนทะเลาะกับคนในครอบครัวเพราะเธออีกถ้าโม่ซิวหย่วนรู้ว่าโม่ซิวหลินมาหาเธอ สองพี่น้องก็คงทะเลาะกันอย่างเล

เฉียวตงไห่ดูออกว่าเฉียวสือเนี่ยนกำลังไม่พอใจ เขาจึงเคาะหัวเธอเบา ๆ “เยี่ยนฉือนัดตาไว้ตั้งนานแล้ว วันนี้จะมาเล่นหมากรุกกับตา”เฉียวสือเนี่ยนเบ้ปาก “เขามาที่นี่บ่อยเหรอคะ?”ทีเมื่อก่อนฮั่วเยี่ยนฉือไม่เห็นจะมีเวลาว่างขนาดนี้เฉียวตงไห่ตอบ “อาทิตย์หนึ่งมาสองหน ตาบอกเขาแล้วว่าให้เขาทำงานของตัวเอง ไม่ต้อง

เวินจิ๋งหลี่ถูกผู้อำนวยการโรงพยาบาลผู้ชื่นชอบการปีนเขาลากออกมาด้วยกันเขาไม่อยากร่วมกิจกรรมนี้ แต่คำพูดของผู้อำนวยการทำให้เขาเปลี่ยนใจ“หมอเวิน คุณอย่าเอาแต่เครียดอยู่แบบนี้ทั้งวันสิ ควรออกไปข้างนอกบ้าง ไม่งั้นสาวคนไหนจะมาชอบคุณ?”เรื่องที่เวินจิ๋งหลี่ตามจีบฟู่เถียนเถียนไม่สำเร็จนั้น ถูกพูดถึงไปทั่ว