ฟู่เถียนเถียนเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะพบว่าเป็นลู่เฉินหนานที่กำลังเดินมาหาเธอเขากุมมือเธอเอาไว้ “ไม่เป็นไรใช่ไหม?”ฟู่เถียนเถียนส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”คุณท่านเวินและคุณนายเวินต่างหันมามองลู่เฉินหนานคุณนายเวินรู้จักเขา และดูออกตั้งนานแล้วว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขาและฟู่เถียนเถียนไม่ธรรมดา ตอนนี้เมื่อเห็นว
“ถึงแม้ว่านายจะทนได้ แต่ฉันไม่อยากเห็นนายต้องอับอาย” ฟู่เถียนเถียนพูดต่อ “ฉันไม่อยากให้นายเกลียดฉันมากขึ้น เพราะต้องทนกับความอับอายครั้งแล้วครั้งเล่า”“ดังนั้น ถ้าสุดท้ายเราจะต้องจบลงด้วยการเป็นคู่รักที่มีแต่ความแค้น สู้จบตอนนี้ดีกว่า”เมื่อได้ยินฟู่เถียนเถียนพูดดังนั้น ลู่เฉินหนานก็ทั้งขำทั้งฉิว “ก
เฉียวสือเนี่ยนลูบเสี่ยวซื่อพร้อมกับถามขึ้น “คุณหลีมีอะไรจะบอกฉันหรือคะ?”หลีซูเหยียนพูดอย่างไม่สบายใจนัก “คุณลุงฮั่วจริงจังเรื่องการแต่งงานของฉันกับประธานฮั่วมาก ได้ยินมาว่าช่วงนี้เขาได้กดดันประธานฮั่วเป็นอย่างมาก ถึงขั้นติดต่อกับบอร์ดบริหารบางคนเพื่อพยายามปลดเขาจากตำแหน่งประธานบริษัทอีกด้วย”เฉียวส
เมื่อได้ยินคำพูดของโม่ซิวหย่วน ในใจเฉียวสือเนี่ยนพลันรู้สึกขมขื่นขึ้นมาเล็กน้อยโม่ซิวหย่วนเคยบอกว่าคนตระกูลโม่ล้วนค่อนข้างยึดติดกับความคิดของตัวเอง เฉียวสือเนี่ยนจึงไม่รู้ว่าคุณท่านโม่จะยอมลดทิฐิหรือไม่แต่ครั้งนั้นที่โม่ซิวหลินนัดพบเธอ เขาก็มีท่าทีที่เด็ดเดี่ยวมาก เขาดูไม่มีทีท่าว่าจะอยากกอบกู้สถา
“ไม่…”“ได้!” ซ่งม่านพูดตัดบทเฉียวสือเนี่ยนที่กำลังจะกล่าวปฏิเสธ “ไม่เป็นไร ไม่ต้องประหยัดแทนพี่ชายฉันหรอก ปกติเขาเข้มงวดกับฉันมาก เอะอะก็เข้ามาควบคุมการใช้จ่ายเงินของฉัน! เป็นโอกาสหายากที่เขาจะใจกว้างแบบนี้ เราคิดซะว่าที่นี่เป็นโรงอาหารก็แล้วกัน!”“ไม่ได้การละ ฉันจะต้องตามให้ผู้ดูแลร้านนี้มารับเรื่
ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เฉียวสือเนี่ยนได้ยินฮั่วเยี่ยนฉือกับคุณท่านฮั่วทะเลาะกันจากด้านนอกห้องหนังสือ จากนั้นเธอก็ไม่เจอเขาที่บ้านใหญ่อีกเลยเธอไม่คิดว่าวันนี้คุณท่านฮั่วจะมาเมื่อคุณนายฮั่วเห็นเขา สีหน้าที่เดิมทียังคงยิ้มแย้มพลันเจือด้วยความเย็นชาหลายส่วนและฮั่วอวี่ซานก็น่าจะเป็นเพราะว่าคุณท่านฮั่วเข้ม
ระหว่างพลิกหน้ากระดาษอยู่นั้น เฉียวสือเนี่ยนก็ไปเห็นภาพที่ตัวเธอกับโม่ซิวหย่วนกำลังหยอกล้อกันในสวนสัตว์เข้า ซึ่งมันถูกฮั่วอวี่ซานวาดเอาไว้อย่างสมจริงทีเดียว“พี่ เป็นเพราะว่าพี่ชายฉันไม่ดีกับพี่ พี่ก็เลยคิดจะไปคบหากับพี่ชายคนนี้เหรอคะ?” ฮั่วอวี่ซานถามเสียงเบาเฉียวสือเนี่ยนมองฮั่วอวี่ซาน “อวี่ซาน ทำ
เฉียวสือเนี่ยนคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ คุณนายฮั่วจะมาพูดเรื่องนี้กับเธอ เธอจึงพูดปลอบโยนว่า “คุณป้าอย่าเสียใจไปเลยค่ะ ตอนนี้อวี่ซานได้รับการดูแลจากคุณป้าเป็นอย่างดีแล้ว”คุณนายฮั่วส่ายหน้า ภายในน้ำเสียงอันแหบพร่าเจือด้วยความรู้สึกผิดหลายส่วน “ถ้าไม่ใช่เพราะเกิดอุบัติเหตุจนต้องคลอดก่อนกำหนด อวี่ซานก็คงจะมีส