บททั้งหมดของ เกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน: บทที่ 251 - บทที่ 260

เมื่อได้ยินดังนั้น ฮั่วเยี่ยนฉือจึงดึงสายตากลับมา เขายกมือขึ้นมากุมหน้าผาก “กลับสิ”เมื่อเฉียวสือเนี่ยนนำกระเป๋าเข้าไปเก็บในห้องได้ไม่นาน ฟู่เถียนเถียนก็ส่งข้อความมาบอกว่าเธอถึงร้านเนื้อย่างแล้ว[รอเดี๋ยว ฉันใกล้จะถึงแล้ว!]เมื่อตอบกลับข้อความแล้ว เฉียวสือเนี่ยนจึงหยิบเซ็ทสกินแคร์บำรุงผิวที่ซื้อมาฝากฟู่เถียนเถียนไปยังร้านเนื้อย่างด้วยร้านนี้อยู่ข้าง ๆ โรงแรมใช้เวลาเดินทางไม่กี่นาที เมื่อเฉียวสือเนี่ยนมาถึง ฟู่เถียนเถียนก็ได้ทำการสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว ส่วนเนื้อก็กำลังถูกย่างบนกระดาษในเตาอยู่“มาแล้ว!” ฟู่เถียนเถียนเอ่ยทักทาย “ฉันสั่งของอร่อยให้เธอเยอะมากเลย”เมื่อได้กลิ่นหอมฉุยของเนื้อย่าง เฉียวสือเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย “ดีจัง ตอนที่อยู่ประเทศ M ฉันกินอะไรไม่สะใจเลย อยากกินเนื้ออยากกินชิ้นโต ๆ กับผัก”“งั้นวันนี้เธอเชิญทานตามสบาย วันนี้เจ๊เลี้ยงเอง กินให้หนำใจไปเลย!”“ขอบคุณคุณฟู่คนสวย”เฉียวสือเนี่ยนนั่งลงก่อนจะหยิบของฝากยื่นไปให้ฟู่เถียนเถียน “ฉันซื้อของฝากมาให้”“โอ้โห เซตนี้แพงมากด้วยนี่ ขอบคุณนะคุณเฉียวคนสวย”“เนื้อสุกแล้ว กินกันเถอะ!”เฉียวสือเนี่ยนไม่มีพิธีรีตองอะไรกับ

ฮั่วเยี่ยนฉือพูดเสียงเรียบ “ออกไปแจ้งแก่ทีมโปรเจกต์ว่าจะประชุมในอีกสิบห้านาที““ค่ะ ประธานฮั่ว”หลังจากที่เลขาออกไปแล้ว ลู่เฉินหนานก็โวยวายขึ้นอย่างไม่พอใจอีกครั้ง “พี่ฉือ ผมตั้งใจมาหาพี่เลยนะ แต่พี่กลับให้ผมพูดกับพี่แค่สิบห้านาทีเนี่ยนะ?”ฮั่วเยี่ยนฉือ “นายชอบพูดเรื่องไร้สาระ ฟังแค่สิบห้านาทีก็พอแล้ว““...” ลู่เฉินหนาน “พี่ฉือ ทำไมพี่ต้องใส่ร้ายผมขนาดนี้ด้วย! ผมพูดไร้สาระตรงไหน ที่ผมช่วยวิเคราะห์เรื่องพี่สะใภ้ มีจุดไหนที่ไม่ตรงบ้าง?”เมื่อพูดถึงเฉียวสือเนี่ยน ฮั่วเยี่ยนฉือก็รู้สึกหงุดหงิดใจ “คำแนะนำของนายใช้ไม่ได้ผลแม้แต่อย่างเดียว”ไม่ว่าจะเป็นขอโทษ อธิบายให้เธอฟัง หรือลดศักดิ์ศรีตัวเอง ก็ไม่ทำให้เฉียวสือเนี่ยนเปลี่ยนใจได้เลย“ทำไม พี่สะใภ้ยังอยากหย่าอีกเหรอ?” ลู่เฉินหนานถามฮั่วเยี่ยนฉือเม้มริมฝีปาก และสุดท้ายเขาก็เล่าให้ลู่เฉินหนานฟัง “ฉันตกลงกับเธอไปแล้วว่าหากจัดการโปรเจกต์นี้เสร็จ จะไปดำเนินการเรื่องหย่าให้”“ทำไมต้องตกลงล่ะ” ลู่เฉินหนานไม่เข้าใจความคิดของฮั่วเยี่ยนฉือ “พี่สะใภ้พูดอะไรที่ทำให้พี่โกรธ พี่ถึงตอบตกลงอย่างหุนหันพลันแล่นงั้นเหรอ?”ฮั่วเยี่ยนฉือมีสีหน้าอ่านได้ยาก “เธอบ

“พี่ซิวหย่วน...” ซ่งม่านเอ่ยทักทายเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆโม่ซิวหย่วนปิดประตูลงอย่างแรง “เฉียวสือเนี่ยน เธอทำบ้าอะไร ทำไมซ่งม่านถึงอยู่ที่นี่!”เห็นได้ชัดว่าโม่ซิวหย่วนโกรธจริง ๆ เขาถึงได้เรียกชื่อเต็มของเธอออกมาเฉียวสือเนี่ยนกระพริบตาปริบ ๆ อย่างใสซื่อ “รถของคุณซ่งเสียก็เลยอยากกลับไปพร้อมพวกเราด้วย ไม่ว่ายังไงเธอก็เป็นคู่หมั้นของคุณนะ จะให้ฉันทำเป็นเมินเฉยไม่ได้หรอก”โม่ซิวหย่วนโมโหยิ่งกว่าเดิม “เธอโกรธที่ฉันไม่ได้กลับมาด้วย เธอถึงทำแบบนี้กับฉันใช่ไหม! แต่เธอก็สัญญาแล้วว่าจะหย่ากับฮั่วเยี่ยนฉือ ผ่านมาตั้งหลายวันยังไม่ได้ทำเรื่องหย่าเลย มันก็เป็นธรรมดาที่ฉันจะไม่พอใจ!”“...” เรื่องราวมันมาถึงขั้นนี้ได้ยังไง?“เฉียวสือเนี่ยน ถ้าเธอกล้าพูดต่อหน้าซ่งม่านว่าจะไม่มีทางหย่า งั้นฉันก็จะไม่รักเธอ!”โม่ซิวหย่วนจงใจแกล้งเธอ เธอจะพูดแบบนี้ออกไปได้อย่างไร!เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความหวัง เฉียวสือเนี่ยนจึงหันไปพูดกับโม่ซิวหย่วน “เป็นบ้าให้มันน้อย ๆ หน่อย เรื่องที่ฉันจะหย่ามันไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลยแม้แต่นิดเดียว”“ฉันรู้ว่าก่อนหน้านี้เธอรักฮั่วเยี่ยนฉือแค่ไหน ถ้าไม่ใช่เพราะเธอมีใจให้ฉัน เธอจะหย่า

เมื่อได้ยินฮั่วเยี่ยนฉือพูดดังนั้น ยิ่งทำให้เฉียวสือเนี่ยนมั่นใจว่าเขาเป็นคนทำให้โม่ซิวหย่วนต้องกลับไปฮั่วเยี่ยนฉือเดินมาตรงหน้าเธอ “เธอไปรับโม่ซิวหย่วนที่สนามบินเหรอ?”“มีปัญหาอะไร?” เฉียวสือเนี่ยนถามกลับฮั่วเยี่ยนฉือจ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา “เธอไปตั้งไกลเพื่อเป็นคนขับรถงั้นเหรอ?”เฉียวสือเนี่ยน “...” ประชดประชันใครกันขณะนั้นเองพนักงานก็นำอาหารมาเสิร์ฟพอดี เฉียวสือเนี่ยนคร้านจะสนใจเขา จึงหยิบตะเกียบขึ้นมาคีบอาหารเมื่อฮั่วเยี่ยนฉือถูกเฉียวสือเนี่ยนเมิน เขาก็ยิ่งโกรธมากขึ้น “ในเมื่อเธอไม่ใช่คนขับรถของเขา ทำไมตอนไปร้านอาหารคราวก่อนถึงไปขับรถให้เขา วันนี้ก็ไปรับเขาที่สนามบินด้วยตัวเองอีก?”“เขาไม่มีคนขับรถ หรือเธอชอบเขาจริง ๆ แม้แต่สถานะตัวเองยังไม่สนใจ คิดแต่จะหาเวลาไปหาเขา!”เฉียวสือเนี่ยนเงยหน้าขึ้น เธอยิ้มบาง ๆ “ใช่ ถ้าคุณเข้าใจความคิดของฉันขนาดนี้ งั้นก็ช่วยรีบตัดความสัมพันธ์ของเราเสียทีสิ”ฮั่วเยี่ยนฉืออึ้งไป สีหน้าและน้ำเสียงของเขาแข็งกร้าว “เฉียวสือเนี่ยน เธอใช้ข้ออ้างว่าการใช้ชีวิตคู่ของเราทำให้เธอไม่มีความสุขจนอยากจะหย่ากัน ฉันก็อดทนยอมรับ”“แต่ถ้าเธอทำให้ฉันเป็นคนโง่ มองการแต

“ฮ่าฮ่า อย่าเพิ่งเข้าใจผิดนะ ผมไม่ได้มาช่วยพี่ฉือพูดหรอก!”ลู่เฉินหนานหัวเราะ “ก็แค่อยากถามพี่ว่าชินหรือยัง ได้ยินมาว่าพี่อยากซื้อบ้านใหม่ ผมมีบ้านอยู่ในเมืองหลายที่ เดี๋ยวจะส่งข้อมูลไปให้ พี่ลองดูนะว่าชอบที่ไหน ผมยกให้!”“เฉียวสือเนี่ยนปฏิเสธอย่างไม่คิด “ไม่ต้อง หากไม่ได้ทำประโยชน์ให้ ก็ไม่ควรจะรับรางวัลตอบแทน ฉันซื้อเองได้“เฉียวสือเนี่ยนไม่มีอารมณ์มาคุยเล่นกับเขา ลู่เฉินหนานลูบท้ายทอยตัวเองเบา ๆ “พี่สะใภ้ ถึงแม้ผมจะเป็นน้องพี่ฉือ แต่เรื่องปัญหาความสัมพันธ์ของพวกพี่ ผมและคุณฟู่ต่างสนับสนุนพี่นะ!”แม้แต่จะสนับสนุนเธอ เขาก็ต้องแสดงให้เห็นว่าตัวเองได้จุดยืนเดียวกับฟู่เถียนเถียนเฉียวสือเนี่ยนอดไม่ได้ที่จะถาม “นายคงไม่ได้คิดอะไรกับเถียนเถียนใช่ไหม?”ลู่เฉินหนานตอบอย่างร้อนรน “พี่สะใภ้จะพูดมั่ว ๆ แบบนี้ไม่ได้นะ พวกเราเป็นเพื่อนกัน ถึงแม้ผมและคุณฟู่จะเพิ่งรู้จักกันแต่พวกเราก็เหมือนเพื่อนที่สนิทกันมานาน ผมไม่มีทางคิดอะไรกับเธอแน่!”เธอเองก็มีความคิดว่าฟู่เถียนเถียนอาจไม่ชอบเขาเช่นกัน“พี่สะใภ้ ถึงแม้ผมจะสนับสนุนการกระทำของพี่ แต่ถ้าพี่คิดว่าพี่ฉือไม่สนใจ จึงอยากหย่าเพราะว่าโกรธเขา ผมอยากช่ว