All Chapters of The Billionaire's Mistaken Prostitute Grief: Chapter 51 - Chapter 60

Chase's Point Of View.Napatingin ako sa mga taong nagsasaya sa bar na puntahan ko na naman kahit alam kong magagalit na naman si Celine.Ang sabi nila, may dalawang dahilan ang mga tao kung bakit kailangan nilang pumunta sa bar at bakit kailangan nilang uminom. Una ay dahil gusto nilang magsaya, dahil bored sila at gagamitin nila ang alak upang makaramdam ng saya.Kaya itong mga nakikita kong sumasayaw sa dance floor, sila ang mga taong kaya nandito ay dahil gusto nilang maging masaya. At wala namang problema roon, sino bang ayaw maging masaya?Napatingin naman ako sa mga taong nasa bartender at tahimik na umiinom, may mga kagaya ko rin na mag-isa lang sa couch at tahimik ding umiinom. Ang pangalawang dahilan kaya pumupunta ang mga tao rito at umiinom ng alak hanggang sa makatulog sila ay dahil gusto nilang makalimot.Gusto nilang makalimot sa iba't ibag dahilan na mayroon sila, gusto nilang makalimot sa kanilang ex, sa mga namatay na kapamilya nila, sa mga test na nabagsak nila at m

Amelia's Point Of View.Hanggang ngayon ay gulat pa rin ako sa nangyari, sobrang bilis ng mga pangyayari. Akala ko ay si Dad ang aking natawagan ngunit si Chase pala, kahit malaki ang galit ko sa demonyong lalaking ito ay nagpapasalamat pa rin ako na siya ang natawagan ko dahil natulungan niya ako.Kung si Dad ba? Magagawa niya ba akong tulungan? Mukhang wala nga rin siyang balak sagutin ang tawag ko kung sakali mang sa kaniya ako manghingi ng tulong.Saka, hindi rin ako makapaniwalang sinundan ako ng lalaking iyon. At may kaso pa siyang kidnapping! Kung hindi pumunta si Chase para tulungan ako ay baka wala ng mama sina Caleb.Hindi ko mapaliwanag ang takot na naramdaman ko, lalo na't mag-isa lang ako. Paano na lang kung hindi dumating si Chase? Pakiramdam ko ay utang ko ang buhay ko sa kaniya.At ngayon ay nakasakay ako sa kaniyang sasakyan pauwi, nakaramdam ng hiya. Dahil hindi naman ako sanay na ganito kaming dalawa, na hindi nagsisigawan sa tuwing nagkikita. At hindi ko rin inakal

Chase's Point Of View.Napansin ko kaagad ang ganda at linis ng kaniyang condo ng pumasok ako, ito ang unang beses na nakapasok ako sa bahay nila kaya hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko.At kanina pa may sumisilay na ngiti sa aking labi.Hindi ko na rin maramdaman ang kalasingan na nararamdaman ko noong nasa bar ako, mabuti na rin iyon. At hindi rin ako makapaniwalang niyaya ako ni Amelia na kumain ng dinner sakanila, alam ko naman na matindi pa ang galit niya sa akin at hindi iyon basta-bastang mawawala kahit na sabihin ko pa ang totoo.I respect her, kaya nga gulat na gulat ako noong sinabi sa akin na kung gusto ko bang kumain sa condo niya. At siyempre, gusto ko rin makasama ang twins kaya pumayag ako. Napatingin ako kila Caleb at Aria na naglalaro."Daddy! Let's play!" si Aria habang nakangiti at binigay sa akin ang isang dollhouse. Nakangiti ko naman iyong kinuha, alam kong ito ang mga laruan na binigay ko para sakanila. Hindi ko inakalang hindi ito tinapon ni Amelia.Haba

Amelia's Point Of View.Sa mga lumipas na araw ay mas lalong gumaan ang aking pakiramdam, ganito pala kapag alam mo na ang totoo 'no? Iyong masakit pa rin naman ngunit iyong pakiramdam mo ay hindi na katulad noon.Naging mas masaya rin ako sa harapan ng mga estudyanteng tinuturuan ko at nakakatuwa na mas naging malapit na ako sa kanila ngayon. Naging sunod-sunod ang trabaho ko sa mga sumunod na araw dahil may isang piano teacher na absent kaya kailangan ko munang pumalit sa kaniya.Kaya kinabukasan, pag gising ko ng umaga upang maghanda ng pagkain para kila Caleb ay ramdam ko ang sakit ng aking ulo at hindi ako makatayo mula sa pagkakahinga. Ramdam ko rin na sobrang init ng buong katawan ko."Bakit ngayon pa ako nagkasakit?" inis kong saad habang pilit na tumatayo ngunit hindi pa rin sumusunod ang aking katawan. Alam kong nabasa ako ng ulan kahapon dahil umulan kahapon tapos wala akong dalang payong kaya kailangan ko talagang pumunta sa classroom ng walang gamit na payong.At ngayon i

Amelia's Point Of View.Napatingin ako sa aking cellphone ng tumunog ito, mabilis ko nakita chat ni Chase.Chase :Hi, baka matagalan kami sa pag-uwi dahil gusto ni Aria na kumain. Don't worry, ligtas ko silang iuuwi sa'yo.Pinakiramdaman ko ang sarili ko kung makakaramdam ba ako ng inis o galit ngunit ilang segundo ang lumipas ay wala akong nararamdaman na kahit ano.Nagtipa ako sa aking cellphone at nagreply.Me : Okay, keep safe.Binaba ko ang aking cellphone at tumingin sa pinapanood ko sa TV, kung katulad pa rin noon ay baka kahit may sakit ako ay sasabog ako sa galit sa ganitong sitwasyon. Ngunit ngayon, ayoko mang aminin sa sarili ko ay alam kong kampante ako. Na sa piling ng lalaking iyon ay ligtas ang mga anak ko.Tatlong tao lang ang napagkakatiwalaan ko para sa mga anak ko, ang sarili ko, si Sandy at hindi ko alam kung dapat na ba akong magtiwala kay Chase.Simula noong mamatay si Mom, hirap na hirap na akong magpatawad. Dahil unang-una, paano ko magagawang magpatawad para