All Chapters of The Billionaire's Mistaken Prostitute Grief: Chapter 41 - Chapter 50

Amelia's Point Of View."Ikaw pa talaga ang may ganang magsalita ng ganyan?" Napalingon ako sa aking likod at nakita ko si dad, nakakunot ang kaniyang noo habang nakatingin sa akin. Pinigilan kong tumulo ang aking mga luha dahil pakiramdam ko ay pinagtutulungan nila ako."Tigilan mo ng magpanggap na ikaw ang victim dito, Amelia!" galit niyang saad. "Bakit hinid ka na lang mag sorry?"Gusto kong umiyak ngunit sarkastiko akong tumawa at habang hindi makapaniwalang tumingin kay dad. I can't believe he said that."Mag sorry? For what?" saad ko, ngunit ang dibdib ko ay naninikip na sa bigat."See? Anak mo ba talaga 'yan?" narinig kong saad ni Celia kaya nilingon mo siya. "Maybe your mom was thankful that she died because she might see that kind of attitude of yours."Galit ko siyang sinamaan ng tingin. "Don't talk like that about my mom," galit kong wika, nagtitimpi na baka masaktan ko siya. Naiinis din ako dahil mukha wala man lang pakialam si dad na binabastos ng walang kwenta niyang as

Amelia's Point Of View.Nang mga sumunod na araw ay sinubukan kong kalimutan ang nangyari sa hospital, siguro ay dapat ko na talagang tanggapin na hindi na kami babalik pa sa dati ni dad."Talaga? Sumugod talaga rito si Chelsey?" hindi makapaniwalang tanong ni Sandy, weekend na at pahinga ko ngayon sa trabaho.Tumango naman ako. "Wala na akong balita kung ayos na ba siya ngayon, pero sana naman ay maayos na siya. Kahit naman may galit ako sa babaeng iyon ay hindi ko hihilingin na mamatay siya," wika ko at sumandal sa sofa."Nagbago na nga talaga ang dad mo, Amelia. Paano 'yan? Kakalimutan mo na lang na siya ang dad mo?" malungkot na bumuntong hininga si Sandy. "Sana kasi ay hindi na lang siya nag asawa ulit, ganyan na tuloy ang nangyari sa pamilya niyo.""Alam mo namang hindi ko magagawa 'yan," saad ko. "Kaya lang naman ako nakakapagsalita ng ganoon ay dahil sumusubra na ang asawa niya at iyon ang hindi niya nakikita. Nagulat pa nga ako dahil parang ayos lang sa kaniya na binabastos n

Chase's Point Of View.Naabutan ko si Dad na may binabasa sa kaniyang laptop, nang makita niya ako ay mabilis niyang sinara ang laptop at hinarap ako."Gusto mo raw akong makausap, Dad?" saad ko at umupo sa kaniyang sofa."Yeah, about Camila's case," seryosong sagot nito sa akin dahilan para kumunot ang noo ko."What is it?" tanong ko.Seryoso niya akong tinignan at malakas na bumuntong hininga bago ipagpatuloy ang kaniyang sasabihin. "Sinabi sa akin ni Mr. Cabeza na possibleng buhay pa siya," saad niya. "Hindi ko pa sinasabi kay Mom mo at sa iba mong kapatid dahil ayokong umasa sila dahil hindi naman 100% sure na buhay nga siya."Si Mr. Cabeza ang investigator na kinuha ni Dad para sa case ni Camila. So possible nga ang sinasabi ni Ryan? Malakas akong bumuntong hininga habang iniisip ang nalaman."B-but how?" tanong ko."I can't tell you the details yet, lalo na't hindi pa nauubos ang mga kaaway natin," wika niya at inayos ang suot na salamin.Hindi ko na pinilit pa na sabihin pa ang

Ryan's Point Of View.Ang akala ko kapag hinayaan ko lang siya ay ma-rerealize niyang mali na naman ang kaniyang ginagawa. Pero ito ngayon, kakatapos lang naming pumunta kahapon sa isang high end bar tapos ngayon ay balak niya na namang pumunta sa panibagong bar na kakabukas lang.At siyempre hindi ko siya hahayaan na pumunta mag-isa. "Man, wala ka ng ibang ginawa kundi ang uminom ng alak. Balak mo bang magpakamatay?" asar kong tanong sa kaniya pagkatapos umalis ng waiter, ang dami niyang biniling alak na siya lang naman ang uubos lahat dahil ayokong uminom. Baka mamawala ay mawala ako sa ulirat at wala ng umasikaso sa kaniya kapag sunod-sunod na alak na ang iniinom niya.Tumingin naman siya sa akin at wala akong mahanap na emosyon sa kaniyang mga mata. Ganitong ganito siya noong iniwan siya ni Anika."Ano bang nangyari?" mahinanong tanong ko dahil alam kong may nangyari sa kanila ni Amelia kaya ganito siya ngayon.Hindi naman niya ako sinagot kaya malakas akong bumuntong hininga at

Amelia's Point Of View.Nagpatuloy ang discussion ko sa pagtuturo tungkol sa piano. At ngayon ay ipapakita ko sa kanila kung paano mismong gamitin ito.Nasa harapan ko ang piano at ramdam ko ang titig nila. Nag-umpisa akong magpatugtog, ang kanta na ito ay "New year's day" by Taylor Swift.Pumikit ako habang dinadama ang kanta, this song is really important to me. Napapakalma lang ako nito sa hindi ko malamang dahilan. Nang matapos akong tumugtog ay narinig ko ang malakas nilang palakpak."Ang galing ni teacher!""Wow!""Sana ganyan din ako kagaling!""Gusto ko ng matuto mag-piano!""Ma'am, crush ko si Caleb!"Natawa ako sa huli kong narinig, "Kung gusto niyong matuto. Huwag kayong magsawang makinig sa mga tinuturo ko," saad ko habang nakangiti.Sandali pa lang ang panahon na nagkakasama kaming lahat ngunit malapit na ang loob namin sa bawat isa. Hindi ako makapaniwalang nagawa nila akong pagkatiwalaan.Noong matapos ang klase namin ay nagpahinga na kaagad ako sa faculty. Wala pa rin