บททั้งหมดของ ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: บทที่ 241 - บทที่ 250

1043

บทที่ 0241

พูดกันตามตรง เป็นนางที่คิดใช้ซูเตี่ยนฉิงและมู่เหยี่ยมากำจัดฉินเหยี่ยนเย่ว์ทิ้งพร้อมกัน แต่กลับถูกซูเตี่ยนฉิงหลอกใช้แทนการที่นางถูกฉินเหยี่ยนเย่ว์บีบบังคับมาจนถึงจุดนี้ เกรงว่าจะอยู่ในการคำนวณของซูเตี่ยนฉิงเช่นกันฮองเฮาเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ รู้สึกเย็นยะเยือกอยู่ในใจนางและฮ่องเต้เป็นสามีภรรยากันมาหล
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0242

บรรยากาศในท้องพระโรงเริ่มตกอยู่ในความตึงเครียดไปในทันทีทุกคนต่างก็รับรู้เป็นอย่างดีว่า ฉินเหยี่ยนเย่ว์มีลักษณะนิสัยเป็นเช่นไรเป็นไปมิได้เลยที่สตรีโง่เง่าขี้ขลาดเช่นนาง จักมีความสามารถเช่นนี้ได้ ทั้งยังไม่น่าจะมีความกล้าหาญเช่นนี้อีกด้วยองค์จักรพรรดิถึงกับขมวดคิ้วเป็นปมเขาเองก็เคยพบหน้าค่าตาฉินเห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0243

“ก่อนหน้านั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์เป็นเช่นไรทุกคนต่างก็รู้กันดี นางในคราก่อนกับนางในยามนี้ช่างแตกต่างกันลิบลับ นี่มิใช่หลักฐานที่ดีที่สุดหรือ”“หึ” ตงฟางหลีเพียงส่งเสียงหัวเราะออกมาพร้อมทั้งรอยยิ้มที่เจือไปด้วยความโศกเศร้าบาง ๆ “จิตใจมนุษย์น่ากลัวเสียยิ่งกว่าเหล่าพวกปีศาจเสียอีก เสด็จพ่อพ่ะย่ะค่ะ พระองค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0244

ฉินเหยียนเย่ว์พลางเหลือบมองตงฟางหลีอยู่ครู่หนึ่งยามที่นางกำลังถูกบีบคั้นให้จนมุมนั้น บุรุษผู้นี้กลับดึงนางขึ้นมาจากสถานการณ์ที่น่าลำบากได้อย่างง่ายดายถึงแม้ว่านางจักไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่ตงฟางหลีเอ่ยออกมาก็ตาม ทว่า เมื่อเห็นพระพันปีและฮ่องเต้ถูกเบี่ยงเบนความสนใจออกไปนั้นนางจึงได้มีโอกาสหายใจได้โล
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0245

“ทว่า การทำแหวนปลอมขึ้นมา เพียงเพื่อหลอกลวงเสด็จพ่อนั้น หม่อมฉันจักได้ประโยชน์อันใดจากเรื่องนี้เพคะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดต่อ “วิธีการโง่เขลาเบาปัญญาเช่นนี้ ผู้ที่มีหัวคิดย่อมมิคิดทำเรื่องเช่นนี้ออกมากระมัง? หรือว่า ฮองเฮาคิดว่าหม่อมฉันกำลังหลอกลวงทุกคนอยู่งั้นหรือ?”เล็บมือของฮองเฮาพลันจิกเข้าไปในอุ้
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0246

หลังจากที่ฮ่องเต้เดินเข้ามาแล้วนั้น พระองค์ก็นั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง ก่อนจะยกมือขึ้นมาเล็กน้อยพร้อมทั้งสายลมสายหนึ่งที่พัดผ่านส่งกลิ่นเลือดจางๆ เข้ามา จากนั้นประตูห้องจึงปิดลงฉินเหยี่ยนเย่ว์ตัวสั่นเทาเล็กน้อย ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองโดยไม่รู้ตัว กลับพบว่าด้านหลังนางหาได้มีผู้ใดไม่“ว่ามา” ฮ่องเต้กล่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0247

ฮ่องเต้เคยชินกับพบเจอสถานการณ์ใหญ่ ๆ จึงรู้สึกประหลาดใจอยู่ชั่วครู่ ก่อนจะกลับมาดั่งเช่นปกติ พยักพระพักตร์แล้วทรงตรัสขึ้น “อาการป่วยนี้มีมาหลายปีแล้ว กินยาก็ไม่ดีขึ้น ครั้นอายุมากขึ้น มีเวลานอนกลับน้อยลงเรื่อย ๆ”“เหตุใดพระองค์ไม่ลองเสวยสิ่งนี้เล่าเพคะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยื่นขวดยา “แหวนวงนี้มีความอัศจ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0248

“เหยี่ยนเย่ว์ แหวนที่นักพรตเต๋าเทียนหลิงทิ้งไว้ให้เจ้านั้นต้องใช้ให้ดี และอย่าลืมเก็บไว้เป็นความลับ” ฮ่องเต้ทรงตรัส“ลูกจะจดจำไว้เพคะ”“ไม่จำเป็นต้องปิดบังเรื่องลูกศิษย์ของนักพรตเต๋าเทียนหลิงปรากฏตัวแล้ว กลัวเพียงแต่จะมีคนที่ตาไร้แววมาหาถึงประตูเรือนน่ะสิ เราจะให้องครักษ์จื่ออวี๋สองคนแก่เจ้าแล้วกัน”
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0249

นางรู้สึกว่าเรื่องราวจะไม่สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น“ฮ่องเต้เพคะ พระองค์ว่า...” ฮองเฮาทำสีหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออก“โอ้ เราคิดว่าสิ่งที่เจ้าเจ็ดพูดนั้นมีเหตุผลทีเดียว เหยี่ยนเย่ว์เป็นศิษย์ของนักพรตเต๋าเทียนหลิงจริง ๆ และการเปลี่ยนแปลงของเหยี่ยนเย่ว์ก็เป็นความกรุณาจากนักพรตเต๋าเทียนหลิงเช่นกัน” ฮ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0250

“และข้าก็ไม่ใช่สัตว์ประหลาดด้วย” บรรพบุรุษเฒ่าสกุลลู่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก “ไยคนหนุ่มสาวในยุคนี้ถึงได้ไม่มีมารยาทเพียงนี้กัน?”มุมปากของฉินเหยี่ยนเย่ว์กระตุกอย่างแรงนางไม่ได้พูดอะไรเลยด้วยซ้ำ ทว่าชายชราผู้นี้ก็สามารถคาดเดาความคิดในใจของนางได้อย่างแม่นยำทักษะแบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะมีได้ฮ่องเต้
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
2324252627
...
105
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status