All Chapters of Back to Me: Chapter 11 - Chapter 20

MIA THYREESAs a working student hindi maiiwasan na minsan ay nagiging kill joy ako sa mga kaibigan ko dahil hindi ako sumasama sa mga lakad nila. Kagaya ngayon, tapos na ang klasi at kanina pa ako kinukulit ni Brits at Marian na gumala naman kami kahit sandali. Dama ko ang to the bones na tampo nila sa akin dahil ganito nalang ako palagi, tumatanggi.Naglalakad kaming tatlo palabas ng gate. Nasa pagitan ako ng dalawa habang nakikinig sa pag-vo-voice out ng kanilang tampo."Ba'yan Mia, palagi mo nalang kaming tinatanggihan ni Brits, tatatlo na nga lang tayo," ani ni Marian na nakasimangot."Oo nga! Heller, minsan lang naman," sang-ayon ni Brits.Silang dalawa ang pinakamalapit sa akin sa classroom. Sa huling naaalala ko ay tatlong buwan na noong huli silang lumabas na nakasama ako. Madalas rin na binabalak nilang lumabas dalawa pero hindi natutuloy dahil hindi ako sumasama, nawawalan sila ng gana dahil wala ako. Dama ko namang n

MIA THYREESI bend and rested my both palm on my kness. I am panting, almost breathless and covered with sweat. Pinagmasdan ko ang paligid habang humihingal. Malayo na kami sa club kung saan kami nanggaling. Speaking of kami, tiningnan ko ang misteryosong lalaki kanina. Humihingal din siya pero hindi katulad ko na parang mawawalan na ng hangin."Sanay ka ba sa habulan?" tanong ko matapos lumunok saka tumayo ng mayos."Bakit mo naitanong?" sagot niyang nakapamaywang habang ibinabalik sa normal ang kaniyang paghinga."Ang dali mo kasing nakahanap ng madadaanan para maligaw yung mga lalaking humahabol sa'tin."Bahagya siyang ngumiti. "Oo sanay ako sa habulan, dati kasi akong snatcher." sagot niyang nagtutunog biro."Ah, halata nga, " nakangiti kong sinabayan ang kaniyang biro."Dun tayo, kapagod." Turo niya sa bench na nasa labas ng isang nakasiradong tindahan.Magkatabi kaming pumwesto sa bench. Hi

"Maam, are you okay?"Napukaw ako dahil sa boses ng babaing staff. "Hu..huh?""Are you okay? Bigla po kayong namula, lalo na yung magkabilang pisngi nyo."Napanganga ako at nakapa ang aking magkabilang pisngi. Shoot! mainit, nag-iinit ang pisngi ko at namumula. No! No way bakit ganito?"You're blushing ma'am," dagdag ng staff.Shuta, kinumperma pa. "Ah...wala to. Uhm.. pwedi ba dalahin ko nalang 'to sa labas para papermahan kay Mr. Fuchs? Nagpapalit na raw kasi sya, eh.""Yeah, sure."Itinuro sa akin ng staff ang silid kung saan nagpapalit ang mga racers ng protective gear. Naglalakad ako patungo sa kabilang gusali bitbit ang papel na kailangan niyang permahan at ballpen na gusto kong itusok sa mata nya. Kainis! Mas mahirap pa pala syang alalayan kesa sa mommy nya. Si Miss kasi organize sa lahat ng ginagawa.I saw Sir Phin walking towards his new motorbike. He's wearing a complete rac

MIA THYREESGising na ang aking diwa pero nakasara pa ang talukap ng aking mga mata. Humihinga pa ako, ibig sabihin buhay pa ako! Hayyy salamat. I survive!Nang imulat ko ang aking mga mata ay napagtanto kong nasa loob ako ng aking silid. Sino kaya ang nag-uwi sa akin dito sa mansiyon? Nakaramdam ako ng kaunting kirot sa aking kanang kamay, pagkatingin ko’y napagtanto kong may nakakabit palang hep-lock IV sa akin. Mula sa pagkakahiga ay dahan dahan akong umupo. Ang bigat ng pakiramda ko, kulang pa ako sa pahinga.Pagkatapos kong gumamit ng banyo ay lumabas ako ng silid.“Mia, gising ka na!” masiglang lumapit si Tess sa akin. “Kumusta ang pakiramdam mo?”“Medyo okay na, Si ………. si Sir Phin?”Nawala ang bakas na sigla sa mga mata ni Tess. “Umupo na muna tayo,” inalalayan niya akong maupo sa mahabang upuan na yari sa narra dito sa maliit naming ba

MIA THYREESInhale….. Exhale…Hindi ko paman naimulat ang aking mata ay nauna nang nakangiti ang aking mga labi. Hayyy, ganito pala kasarap ang simoy ng hangin tuwing umaga dito sa Mt. Payapa. Maliban sa ang presko ng hangin ay tanging mga huni ng ibon at tunog ng mga dahon sa puno na nililipad ng hangin ang tangi mong maririnig. Nakaka relax.Sisiksik pa sana ako sa sleeping bag nang maramdaman ko ang matigas na bagay kung saan ako nakasubsob. Kinapakapa ko iyon, matigas at parang nagbuburol-burol pa. Dahil sa kuryosidad ay minulat ko ang aking mga mata.Ayyyeeeeeee Eeeeee.... Ehhhhhh!At the moment, lumuwa ang aking mga mata, muntikan ng humilaway ang kaluluwa ko sa aking katawan at literal na nabingi ako sa lakas ng tibok ng aking dibdib. When I examined our position, I was laying on his chest while he’s wrapping his both arms on me.Tulog pa siya, hindi man lang niya namalayan ang aking paggalaw. Paano kaya inire ni Miss Ivy itong si Phi