All Chapters of The Heartless Detective (Series 2): Chapter 91 - Chapter 100

Cris point of view He said too much. And he knows it, not she is mad at him pero anong magagawa niya? Hindi naman talaga siya nakakaramdam ng awa para sa dati nitong kaibigan. After what she did to us, hindi dapat ito kaawaan. And now he is mad kasi umaakto si Elena na parang walang nangyari, na parang hindi ito nasaktan ni Ronamyr. "Do you know where to go?" Tanong niya. Ito nalang ang last resort niya para mapigilan ito sa pag-alis. Natigilan ito sa tuluyang pag-sakay sa taxi at mabilis na kumuyom ang mga kamay. "Sasakay ka ba Miss!?" Iritableng tanong ng driver ng taxi. Nagpabalik-balik ang tingin nito sa kanila ni Elena. Pinandilatan niya ito ng tingin, mukha naman natakot ito dahil namutla ito at bago pa makapag-react si Elena at sumibat na ang sasakyan ng hindi inaalala na bukas pa ang pinto ng backseat at kung may masagasaan. Kumalabog ng malakas ang puso niya dahil sobrang lapit ni Elena dito. "ELENA!" Sigaw niya at mabilis siyang tumakbo papunta dito para hilahin i

Cris point of view Pagdating niya sa bukana ng hagdan papunta sa basement ng bahay niya ay isa-isang umilaw ng kulay dilaw ang bawat steps ng hagdan. Hindi niya maiwasan na mamangha kahit na lagi niya naman itong nakikita. Huminto muna siya sandali to admire the staircase pero sandali lang iyon dahil nagdesisyon din siyang magpatuloy kalaunan. Mabilis siyang naglakad kaya naman in no time ay narating niya ang basement. Mabilis niyang binuksan ang pinto ng basement at bumungad sa kaniya ang mga dekalibreng baril na matagal din niyang hindi nagamit. "It's been a long time buddies!" Nakangising bulalas niya habang naglalakad siya palapit sa lamesa sa kaliwa niya kung saan nakahilera ang AK47, M16 Rifle, M4 at iba't-ibang uri ng pistol. Sa kanan naman niya ay nakapatong sa isang maliit na lamesa ang mga granada at iba't-ibang button size ng improvise explosive device at pagdating sa harapan niya ay naroon ang maraming uri ng dagger, hunters knife, ice pick at mga tali. Kagaya n

Cris point of view "Why did you tell her about this!?" Frustrated na tanong niya. Ilang beses siyang napahilamos at nagulo ang sariling buhok. "Everything is fine Cris so chill out bro!" Ani nito at prenteng sumandal sa upuan. "Fine? Masama na nga na nandito ka idinagdag mo pa si Elena at kasama pa ang mga pinsan ko? Ano nalang ang mangyayari ngayon?" Napapaikot ang mga mata na tanong niya. "Sorry, hindi ko gusto na makasira ng plano mo. Aalis nalang ako kung yan ang gusto mong mangyari." Mabilis na napatingin siya dito at kaagad na kumilos ang kamay niya para pigilan ito sa tangkang pagbukas ng pinto ng kotse niya. Tumigil ito at tumingin sa kaniya. Nagbuntong hininga siya dito bago apologetic na ngumiti dito. "Ayoko lang na madamay ka, si Elena at ang mga pinsan ko, pero matigas ang ulo mo kaya naman sige samahan mo ako at tulungan mo ako na pabagsakin ang Scorpion." Mabilis na lumawak ang ngiti nito pagkarinig sa naging sagot niya. "All right! I can't wait to crash

Heartless 97 Cris point of view Hindi niya alam kung paano siya kikilos dahil kaharap niya ngayon ang tao na gusto niyang takasan. "E-Elena," usal niya sa pangalan nito. Tumigas ang expression nito at para bang hindi nito gustong marinig ang boses niya o kaya ay makita siya dahil sa halip na tignan siya nito ay si Samuel ang binalingan nito. "Thank you for telling me," pasasalamat nito. Nakaramdam siya ng selos dahil sa nasaksihan niya kaya naman tumalikod siya sa mga ito. "Samuel, ihatid mo na sila sa airport. Sumabay ka na rin sa kanila umuwi." Aniya at naglakad siya papunta sa mga bag na dala niya. Saktong pag-upo niya ay nakarinig siya ng pagsinghap. It was from Elena. He wanted to take a look but refrain himself. "Anong sinabi mo!?" Mataas ang tono na tanong nito. "I'm pretty sure you heard me." Walang emosyon na sagot niya habang inaalis niya ang mga baril na dala niya sa bag papunta sa paanan ng kama. "We are here to help." Sambit ni Luis. Napalatak siya. "

Cris point of view Isa. Dalawa. Tatlo. Tatlong tama ng bala ang naramdaman niya sa iba't-ibang parte ng katawan niya. Kung sa normal na pagkakataon at matino ang takbo ng isip niya ay kakabahan na siya pero sa estado niya ngayon ay wala na siyang pakialam dahil ang tanging tumatakbo nalang sa isip niya ay ang maiganti ang mga magulang niya. Nakaramdam siya ng panghihina at napaluhod nalang sa sahig. "Bata paano mo ipaghihigante ang mga magulang mo kung mamamatay ka na dito?" Nanunuya ang tono ng boses nito. Naikuyom niya ang kamay niya at dahan-dahan niyang tinapunan ito ng tingin. "H-Huwag na h-huwag mong babanggitin ang mga magulang ko!"' Nagngingitngit na sambit niya. Lumawak ang ngisi nito at nagawa pang maupo sa harapan niya habang nakatukod ang nguso ng baril sa semento. "May ikukwento ako tungkol sa mga magulang mo dahil baka ito na ang huling pagkakataon na marinig mo ito." Sambit nito at saka nag-crossed leg ng upo. "Hindi ko k-kailangan ang walang kwenta mon