Cris point of view Isa. Dalawa. Tatlo. Tatlong tama ng bala ang naramdaman niya sa iba't-ibang parte ng katawan niya. Kung sa normal na pagkakataon at matino ang takbo ng isip niya ay kakabahan na siya pero sa estado niya ngayon ay wala na siyang pakialam dahil ang tanging tumatakbo nalang sa isip niya ay ang maiganti ang mga magulang niya. Nakaramdam siya ng panghihina at napaluhod nalang sa sahig. "Bata paano mo ipaghihigante ang mga magulang mo kung mamamatay ka na dito?" Nanunuya ang tono ng boses nito. Naikuyom niya ang kamay niya at dahan-dahan niyang tinapunan ito ng tingin. "H-Huwag na h-huwag mong babanggitin ang mga magulang ko!"' Nagngingitngit na sambit niya. Lumawak ang ngisi nito at nagawa pang maupo sa harapan niya habang nakatukod ang nguso ng baril sa semento. "May ikukwento ako tungkol sa mga magulang mo dahil baka ito na ang huling pagkakataon na marinig mo ito." Sambit nito at saka nag-crossed leg ng upo. "Hindi ko k-kailangan ang walang kwenta mon
Cris point of view Isang linggo na silang nasa Rome pero wala pa rin siyang nakakalap na information tungkol sa scorpion. Binalikan niya ang bawat footage sa hotel kung saan nangyari ang aksidente pero wala na siyang nakuha na kahit Isa. It's like the videos was erased after they left at sinigurado na dead end na sila. "Anong iniisip mo?" Napatingin siya kay Elena dahil sa tanong nito. Umiling siya dito. "Nothing important," sagot niya. Pero mukhang hindi ito naniniwala sa sagot niya. "That's not nothing, I know it." Puno ng kasiguraduhan na sagot nito. Ngumisi siya. "And how can you be so sure?" Nanghahamon na tanong niya. Itinuro nito ang buong mukha niya. "Because of that! Your face is so focus and you always do that when you are thinking deeply." Sagot nito. Natigilan siya at napabuntong hininga. "I was just thinking about what that man said to me before I left him." Pag-amin niya. Tumango naman ito at natahimik. Pero panandalian lang iyon dahil biglang nanlaki an
Cris point of view "Elena!" Sigaw niya habang tumatakbo siya papunta sa sala. (Click) Napahinto siya sa pagtakbo dahil nakarinig siya ng mahinang pag-click. "Who told you to turn your back on me!?" Galit na tanong ni Ronamyr. Naikuyom niya ang mga kamay niya at nakaramdam siya ng kagustuhan na saktan ito pero sa halip na patulan ito ay muli niyang ipinagpatuloy ang natigil na pag-alis. "STOP!" Muling pagpapatigil nito sa kaniya, pero kung kanina ay tumigil siya ngayon ay nagdire-diretso lang siya hanggang sa makarating siya sa bukana ng sala at makita niya si Elena na napaluhod at puno ng sugat ang mukha. Dumako ang tingin niya sa lalaki na kaharap nito, it was the same man na pumatay sa mga magulang niya. Nag-ngitngit siya sa Galit at mabilis na sinugod niya ang lalaki pero isang putok ng baril ang nagpatigil sa kaniya. Napaatigil siya dahil naramdaman niya kaagad ang paghapdi ng braso niya. "YOU DON'T HAVE THE RIGHTS TO TURN YOUR BACK ON ME!" Sigaw nito. Binali
Elena point of view Hindi niya alam kung paano siya magre-react sa information na nalaman niya. Una ay ang kaalaman na buhay pa ang kaibigan niya at pangalawa ay ang nalaman niya tungkol sa pagkatao niya. All her life akala niya ay anak siya ng mga magulang niya pero ngayon, pakiramdam niya ay buong pagkatao niya ay isang kasinungalingan. She felt betrayed and lost. "Are you okay?" Tanong ni Cris sa kaniya. Hindi niya alam kung maiinsulto ba siya sa naging tanong nito. "How can I be okay? All of my life I treated them as my own and now this?" Umiling-iling siya feeling disappointed. "No wonder they are so hard on me." Dugtong pa niya. Ngayon niya napagtanto ang ibang trato ng mga ito sa kaniya. Akala niya ay malupit lang ang mga ito, yun pala ay kaya ang mga ito ganon ay dahil may pinaghuhugutan. Nangilid ang mga luha niya. Inisang hakbang naman ni Cris ang pagitan nila at masuyo siyang niyakap. "Hey, you don't have to be sad for not having a family because I can be one a
Cris point of view "How on earth-?" Hindi niya natapos ang sasabihin dahil ngumiti ng matamis sa kaniya si Ronamyr. "Aw! You guys are easy to find." Hindi niya alam kung nagbibiro lang ba ito or sadyang madali lang talaga silang hanapin. Nagkatinginan sila ni Samuel. "Are we really that easy to find?" Sabay na tanong nila sa isa't-isa. Wala silang naging sagot sa kapwa nila tanong kaya naman parehas nalang silang ngumisi at sabay nilang hinarap si Ronamyr. "Guess we really are easy to find but can you predict the situation?" Tanong niya. Nangunot ang noo nito pero kalaunan ay ngumisi din ito, bagay na nagustuhan niya. Tumingin siya kay Samuel at saka siya dahan-dahan na dumukot sa bulsa niya. Mabilis na dumako ang mga mata nito sa kamay niya na ipinasok niya sa bulsa niya. "Cautious aren't we?" Nanunuyang tanong niya, na ang tinutukoy ay ang pag-gala ng tingin nito. Nagngitngit ang ngipin nito at bumalatay ang inis pero panandalian lang iyon dahil napalitan ng ngisi a
Cris point of view "What happened!?" Napatingin siya kay Elena na magulo ang buhok at mukhang kakagising lang or nagising lang dahil sa naging pagsabog. Naglakad siya palapit dito at inalalayan niya ito palayo sa gate. "I don't know," sagot niya habang naglalakad sila palayo. "Then, what is going on?" Nag-aalalang tanong nito habang panay ang tingin sa gawi ng gate. Umiling siya. "I don't have an answer to that but earlier I think someone was following and I bet they are the one who threw the bomb on our gate." Sagot niya. Mas lalong bumakas ang pag-aalala nito at ito na ang kusang humila sa kaniya papasok sa loob ng bahay. "You are not going out without me and we should report this to the police." Puno ng kaseryosohan na sambit nito. Wala siyang magawa kung hindi ang tumango at i-text si Samuel. Hindi niya sana gustong palakihin ang nangyari pero nalaman na ni Elena kaya wala na siyang magagawa. Ilang minuto pa silang nanatili sa labas ng bahay bago sila nagdesisyo
Cris point of view "Nireport mo na ba sa mga pulis ang nangyari kagabi?" Napahinto siya sa tangkang pagsubo nung marinig niya ang naging tanong ni Elena. Magkaharap sila ngayon sa hapagkainan at panay na ang paninitig nito sa kaniya mula pa kanina. Kaya pala ay dahil may mabigat itong dahilan. Kagabi ay pinag-isipan niya kung dapat pa ba niyang ipagbigay alam sa mga pulis ang nangyari and he came up with the decision na sarilinin nalang ang problema kaya naman umiling siya dito bilang sagot. Mabilis na nagbago ang expression ng mukha nito. From soft her expression became dark and he think it is just a matter of time bago ito sumabog. At tama nga ang hinala niya dahil padarag na binitawan nito ang hawak na kutsara at tinidor. "Hindi ba at sinabi ko na sa iyo na i-report mo na ito sa mga pulis!?" Pagtataas nito ng boses. Ramdam niya ang galit nito dahil sa tono ng boses na ginamit. Apologetic na tumingin siya dito. "I'm sorry, but I think it's not necessary na mag-report pa." T
Cris point of view Panay ang tingin niya sa rear view mirror habang nagmamaneho siya. Yung kotse na nakita niya kanina ay siya rin kotse na sumunod sa kaniya kagabi at kagaya kagabi ay nakasunod ulit ito sa kaniya. Tinapakan niya ang selinyador para mas bilisan ang pagpapatakbo niya habang pinapanood niya kung ano ang gagawin ng naka-kotse at kaagad siyang napahalakhak dahil bumilis din ang takbo ng kotse. Umiiling na kinabig niya ang sasakyan niya pakaliwa at ipinarada iyon sa tapat ng opisina niya. Pagkaparada niya ay hindi muna siya bumaba sa halip ay hinintay niya ang naka-kotse na humahabol sa kaniya at makalipas ang ilang minuto ay natanaw niya ito na kumaliwa din at hindi nagtagal ay huminto sa tapat ng sasakyan niya. Bahagya siya humilig sa tabi ng pinto kung saan may maliit na awang doon at pilit niyang pinagkasya ang sarili niya sa awang. At dahil sa ang kotse niya ay heavily tinted, hindi siya natatakot kung dungawin siya nito. Pinapanood niya ang ginagawa nitong pag
Cris point of view Mas binilisan niya ang pagtakbo papunta sa kotse pero sakto sa pagdating niya ay siyang pag-andar natigilan siya at pansamantalang natulala pero ilang segundo lang ay nakabawi siya at mabilis na humabol sa sasakyan, pero huli na siya at ang tanging nagawa nalang niya ay ang siguraduhin na nakuha niya ang plate at ibang details sa sasakyan. Ilang minuto niyang pinagmasdan ang sasakyan na naglaho na ng tuluyan sa paningin niya bago siya bumalik sa hotel room niya para i-track ang sasakyan ni Ronamyr. "Do you gathered evidence?" Napatingin siya kay Samuel mula sa pagkakatingin niya sa laptop niya. Saka lang niya naalala na ilang araw na pala ang nakalipas mula nung kidnapin ni Ronamyr si Elena. "You've been up for three days bro. And you didn't even touched your food!" Bulalas nito. Napatingin siya sa pagkain na nasa harapan niya and true enough wala itong kabawas-bawas. Nagpakawala siya ng malalim na paghinga. "I don't know how to eat in this type of
Elena point of view She felt stupid for falling in love instantly, and now karma hits her. She fell in love to a criminal and worst is, she gave herself to him many times. Binilisan niya ang pagtakbo palayo sa lugar na iyon, palayo kay Cris na walang ibang iniisip kung hindi ang katangahan na nagawa niya. All her life na kasama niya si Cris ay hindi siya naghinala na may madilim itong nakaraan. And now she can't even look at him in the eye without thinking the innocent life he took. Pagdating niya sa labas ng hotel ay hindi niya alam ang gagawin. Luminga-linga siya sa kaliwa at kanan niya para maghanap ng matatanungan and then it hits her. "You are so idiot Elena! You are a PhD Holder and you can't even find a cab!?" Singhal niya sa sarili. Naglakad siya palayo hanggang sa nakakita siya ng kotse na may sign na taxi sa itaas. Kaagad siyang nabuhayan ng loob at mabilis na tumakbo patungo doon. "I need to go to the airport!" May pagmamadaling aniya at siya na ang nagbukas n
Cris point of view "Ikaw na muna ang bahala sa Lolo at Lola ko," aniya sa kaibigan niya. Naghintay siya ng ilang minuto pero ramdam niya na parang may mali kaya naman pinatay niya kaagad ang tawag bago pa makapag-react si Samuel. Pagkapatay niya ng tawag ay nakarinig siya ng hagikgik dahilan para mabilis siyang mapatingin doon. "What?" Tanong niya kay Elena na malaki ang pagkakangisi sa kaniya. Umiling ito pero hindi nawala ang ngisi na nakapaskil. Pinagtaasan niya ito ng kilay at hindi niya tinantanan ng tingin sa huli ay malambing na yumakap ito sa kaniya. "What?" Tanong niyang muli dito. Umiling ito at mas hinigpitan ang yakap sa kaniya. "I am just happy kasi akala ko ay matitiis mo talaga ang mga Lola mo." Sambit nito. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. "Much as I hate that they lie to me, hindi pa rin sila mawala sa isipan ko." Sambit niya. "Thank god at hindi nawala ang lalaking minahal ko ng totoo. I was scared that you have change, because of
Samuel point of view "Hanggang kailan mo planong guluhin ang buhay ng kaibigan ko!?" Hindi niya maitago ang galit na nararamdaman niya. Pero ang babae na kaharap niya ay parang walang kahit anong nararamdaman dahil sa pag-ngiti nito. "I don't understand you," simpleng tugon nito. Umigting ang panga niya at padarag na binitawan niya ito. "Stop messing up my friends life or I will put you in jail for your remaining life!" Pagbabanta niya bago niya ito tinalikuran pero hindi pa siya nakakalayo nung bigla itong magsalita. "You don't know who you are dealing with." Napatigil siya sa paglalakad pero hindi siya tumingin dito. "I know exactly who I'm dealing with," maikling tugon niya at saka siya nagpatuloy sa pag-alis. "He messed my life first." Malinaw niyang narinig ang mga salitang binitawan nito bago siya tuluyang nakalayo dito pero mas pinilit nalang niya na huwag na itong pansinin dahil alam niya na useless lang kapag pinatulan pa niya ito. Pagkaalis niya kung saan
Samuel point of view "Darlinggg!" Gusto niyang maawa at the same time ay mapangiwi dahil sa nakikita niyang pagpalahaw ng Lola ni Cris habang mahigpit na nakayakap sa asawa nito. "Tumahan ka darling at nakakahiya sa kaibigan ng apo natin!" Pagalit ng Lolo ni Cris pero kahit galit ang tono ng boses nito ay ramdam pa rin niya ang awa doon para sa minamahal na tumatangis. Hindi niya maiwasan ang mainis sa kaibigan nagagawa nitong tiisin ang sariling Lola. Pero naiintindihan naman din niya ang kaibigan dahil valid ang reason nito para magdamdam. "Susubukan ko po ulit na tawagan si Cris." Nahiwalay sa pagyayakapan ang dalawa para tignan siya. Bakas ang labis na pasasalamat sa mukha ng mga ito. "Salamat iho." Umiling siya. "This is the only thing that I can do to help you but I can't promise you na magbabago ang isip ni Cris. I don't know kung ano ang dahilan ninyo sa pagsisinungaling niyo pero hindi ninyo pwedeng i-invalidate ang nararamdaman ni Cris. Pasensya na po pero ka
Cris point of view "Do you have a plan? You know, for a starter?" Napatigil siya sa pagtipa sa laptop na dala niya para tignan si Elena. Tahimik itong naghihintay ng isasagot niya. Nag-isip siya sandali ng isasagot sa tanong nito pero wala siyang maisip kaya naman nagkibit-balikat siya at muling bumalik sa pagtipa. "Then how are you gonna find answer to your question?" Tanong nitong muli. Napabuntong hininga siya kasabay ng paghinto sa pagtipa dahil wala pa siyang matinong maisasagot sa tanong nito. "I don't know yet, but eventually I will find the answer that I am looking for," siguradong sagot niya at saka siya muling nagpatuloy sa pagtipa. Namutawi ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa pagkatapos ng pag-uusap na iyon. Hindi niya maiwasan ang pagtakhan ang pananahimik ng girlfriend niya kaya naman tinapunan niya ito ng tingin at doon niya lang nalaman na natutulog na ito. Natawa siya. "Tulugan daw ba ako eh," komento niya habang naiiling.Mabilis na tinapos niya a
Cris point of view "Tsk! Huwag naman kayong mang-inggit!" Napahiwalay sila ni Elena sa pagyayakapan dahil sa pang-aasar ni Samuel. "Shut up!" Singhal niya dito. Ngumisi lang ito at saka naglakad palayo sa kanila. Napapailing na inalis niya ang tingin niya dito para balingan si Elena na malaki ang ngisi. "Samuel is so annoying," komento niya na tinanguan nito. "He is annoying, but he care so much about you," Ani nito. What she said is true, Samuel can be annoying but he knows how to take care of his love ones and he is so thankful that he is with him all the way. "Magtitinginan lang ba kayong dalawa o aalis na kayo? Kasi kanina pa naiinip yung piloto sa kakahintay sa inyo!" "Oh my god, you are so annoying bro!" Pasaring niya pero ang loko ay ngumisi lang at binato sa kaniya ang isang back pack. "Lahat ng kailangan ni Elena ay nariyan na sa bag na iyan. Nandiyan na rin yung passport at visa na ipinahanda mo." Ani nito. Mabilis na bumaling si Elena sa kaniya at hin
HeartlessCris point of view"Are you and Elena doing okay?" Napatingin siya kay Samuel at tipid na napailing. Naalala niya kasi na hindi pa rin sila nakakapag-usap because Elena refuse to talk to him and that was couple days ago. "What!?" Hindi makapaniwalang tanong nito."I tried talking to her but she is the one refusing to talk to me, what should I do?" Tanong niya."She must be super mad for her to not talk to you." Ani nito and he couldn't help but nod in approval."I don't know what to do man, I don't want to leave her in this situation but this trip is important to me." Sambit niya. Nasa airport kasi siya ngayon dahil sa plano niyang pagpunta sa Rome kung saan nangyari ang auction at kung saan nagkaroon siya ng hinala sa kung sino talaga siya."Where is she right now?" Tanong nito."House, natutulog pa siya nung umalis ako," maikling tugon niya. Tumango ito at pagkuwa'y tumingin sa itaas kung saan nakasabi ang monitor. Ginaya niya ang ginawa nito at doon niya napagtanto na k
Elena point of view Ito na siguro ang pinakatahimik na byaheng nagawa niya kasama si Cris. And the deafening silence is making her anxious. "McDonald's is just meters away, you guys wanted to grab some foods? I'm starving!" Nawala ang panunuod siya sa mga nadadaanan nilang gusali pagkarinig niya sa sinabi ni Samuel. Luminga siya sa paligid and true enough, hindi kalayuan sa kanila ay nakita niya ang McDonald's. Pasimple niyang tinignan si Cris pero parang wala itong narinig kaya naman sa halip na sabihin kay Samuel na gutom na rin siya ay bumalik nalang siya sa panunuod sa paligid niya. Nakarinig siya ng magkakasunod na pagbuntong hininga and she assumed that it was Samuel. Pagkatapos ng buntong hininga ay sunod niyang narinig ang marahas na paghinga kasunod nito ay ang baritonong boses ni Cris. "Ihinto mo sa mcdo." Nanigas siya sa kinauupuan niya dahil sa lamig na nadama niya sa tono ng boses nito. Pero nakaramdam din siya ng tuwa dahil kanina pa siya nakakaramdam ng