All Chapters of Wanted Father of my Child: Chapter 11 - Chapter 20

Dave's POV:Nasa mall ako ngayon, it's Thursday at dapat ay may pasok ako but I skipped it. Banas na banas na ako Kay Denise na halos araw-araw nagpapapansin sa akin simula nung hiwalayan ko siya dahil sa ginawa niya kay Bleu. I kinda liked Denise but I can't tolerate her actions, masyado siyang selosa. 'Yung pag-away niya kay Bleu is not the first time, she have done that with other girls. I'm so fed up with her, tulad ngayon... She keeps calling me, kakapalit ko lang ng number the other day because of her. I blocked her number kaya gagamit siya ng ibang number para matawagan ako, the heck is that? I can't even avoid her as much as I want to sa University kasi iisang section lang kami. Napadaan ako sa Blue Magic, sa hindi nakakaalam it's a shop full of stuffed toys, usy teddy bear. Nahagip kasi ng mga mata ko 'yung human sized na teddy bear na kulay light blue. Naalala ko, Bleu used to have one, kulay rosas ata 'yun pero naiwan niya sa probinsya kasi masyadong malaki. Reminds

Bleu's POV:Galing ako sa CR kasi naghanap ako ng ipupunas ko kay Dave, pagbalik ko ay napansin kong naka open 'yung phone ko kaya cheneck ko 'yun. May missed call akong tatlo galing kay Ampa, ba't siya tumawag? Binaba ko 'yung bowl na may maligamgam na tubig at pampunas kay Dave saka tinawagan ko 'yung number ni Ampa at hindi pa nag-riring ay sinagot niya agad. "Love? Ba't ka napatawag?", tanong ko. [Are you home yet?], tanong niya. Tinignan ko si Dave. "Hindi pa, nasa condo ako ngayon ng kaibigan ko."[Condo? Ginagawa mo diyan? Anong oras na...] Napakamot ako sa batok ko. "Yung sabi ko kanina na emergency? 'Yung kaibigan ko kasi, lasing na lasing, kailangan ko alalayan pauwi galing doon sa isang club."Natahimik 'yung kabilang linya ng ilang segundo kaya napatingin pa ako sa phone ko kung naputol 'yung tawag pero hindi naman. "Love?"[Lalaki?]"Oo, 'wag kang mag-alala, we've been friends for years... I'm safe."Natahimik ulit sa kabilang linya. [Where are you right now?]Si

Dave's POV: Iniwasan ko si Bleu, nagtatampo ako na wala naman kaming tinatagong sekreto noon pero parang sa maliit na panahon lang na dumaan ay ang laki ng pinagbago niya.Sa totoo lang, kaya siguro hindi napapansin ng ibang tao sa paligid niya na buntis siya katulad ni Manang Cynthia ay dahil palagi nilang nakikita si Bleu, katulad ko... Kung hindi ko pa nakita sa drawer niya 'yung pregnancy tests niya ay 'di ko malalaman at aakalaing tumataba lang tiyan niya.Napatingin ako doon sa kulay asul na human-sized teddy bear sa kama ko. Oo, tinuloy ko ang pagbili ng teddy bear na 'yan, hindi ko maibigay kay Bleu dahil sa pag-aaway namin.Kahit matagal ko ng gusto si Bleu, I have no plans to court her o jowain siya o kung ano mang tawag niyo diyan. Sa tagal naming magkaibigan ni Bleu, 'yung feelings ko minsan nawawala at may times bumabalik, it's not that deep anymore... Mahalaga lang talaga sa akin si Bleu, pareho kaming nag-iisang anak kaya we found comfort sa isa't-isa kaya rather than

Bleu's POV:Nasa ospital ako ngayon kasi sinamahan ko si Manang Cynthia magpa-check up kasi lately nga diba? Nahihirapan siyang tumae hahahah 'di ko dapat pagtawanan pero kasi last time nung sa Mall sabi niya hindi sanay pwet niya if hindi raw sa bahay pero pag-uwi namin noon nahihirapan pa rin siya. Sinabihan ko na siya na pacheck up na namin pero palaging na po-postpone tapos finally since wala akong pasok ay ngayon na namin ginawa. Palakad-lakad ako sa kung saang sulok ng ospital kasi kausap ni Manang 'yung doctor, naghahanap talaga ako ng vending machine kanina pa pero 'di ko makita. Pwede naman ako magtanong eh kaya lang nahihiya ako, shuta. "Ayun!", tuwang-tuwa kong sabi sabay napaturo pa doon sa vending machine. Syempre kahit na-excite akong makita 'yung vending machine ay hindi ako tumakbo baka madulas ako. Paglapit ko sa vending machine ay may nakasabay ako, I was quite surprise nang makita sila."Kevin? Ba't nasa ospital kayo?", tanong ko sa kanya sabay napayuko ng ting

Bleu's POV:It's Friday today, kahit walang nagbabantay sa 1st subject ay tahimik ang lahat, it's the subject under Ampa. Hindi ko alam kung dahil nasanay sila na ganito katahimik 'pag subject ni Ampa o dahil nalulungkot ang lahat dahil nung Tuesday pala ang huling araw na makikita nila si Zane. Nalaman ng lahat ngayon lang na supposedly ngayon ang last day ni Ampa sa pagtuturo dito sa University kasi babalik na si Mrs.Rodriguez next week pero dahil may importanteng lakad raw si Ampa kaya hindi siya nakapunta. Hindi ko rin alam ang tungkol dito, pati ako nagulat kasi wala namang nasabi sa akin si Ampa tungkol dito, hindi niya rin sinabi sa akin kung saan lakad niya. He was a strict one pero may matututunan ka talaga sa klase niya. Ramdam ko 'yung lungkot ng mga kaklase ko, pati ako ay nakakaramdam ng lungkot kahit magkikita pa naman kami ni Ampa kasi nga mag-jowa kami, ba't ba nalulungkot rin ako? May pinasagot lang sa amin sa subject niya at makakalabas na agad ang kung sino ma