All Chapters of Your Hero Your Lover ( Tagalog ): Chapter 51 - Chapter 60

Drake POVNakahinga ako ng maluwag na sabihin ng doktor na hindi napahamak ang bata sa sinapupunan ni Audrey. Bahagyang nawala ang bigat na nararamdaman ko ng mga oras na yun. Parang puputok ang utak ko dahil sa mga nangyari. Litong lito na ako sa sitwasyon ko ngayon.Si Mutya, siguradong galit na galit ito sa akin. Kitang kita ko ang galit sa kanyang mukha at mga mata. Ito na nga ba ang kinakatakutan ko. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Napakalambing ni Mutya ngunit ubod din ito ng taray kapag nagalit. Kapag nagkakatampuhan kami at nagagalit siya ay nagtatago muna ako ng ilang oras at kapag alam kong malamig na ang ulo nito ay saka ko na siya lalapitan upang lambingin. Galit na galit siya sa akin ngayon at kung lalapitan ko siya agad ay baka bugbugin ako nito lalo na at matindi ang kasalanang nagawa ko sa kanya. Ngayon nga ay kumikirot na ang pisngi ko na sinuntok niya kanina. Kasalanan ko rin na hindi ko agad sinabi sa kanya. Ang nais ko sana ay ayusin muna ang problema

Drake POV Matapos kong pagmumurahin si Audrey sa telepono ay initsa ko ang aking cellphone sa kama sa sobrang galit. Tatapusin ko lang itong problema ko kay Mutya at babalikan ko siya. Sisiguraduhin kong pagsisisihan nya na nakilala niya ako. Ibabalik ko sa kanya lahat ng problemang idinulot niya sa akin. Doble pa sa ginawa niya sa amin ni Mutya. Muli kong binalikan ang pagbubuklat ng mga gamit ni Mutya ngunit wala akong makitang kahit anong palatandaan kung saan ko siya pwedeng hanapin. Bumalik ako sa dati niyang kwarto at isa-isang binuksan lahat ng drawer at closet sa loob. Maging ang mga drawer sa loob ng banyo ay pinagbubuksan ko rin ngunit wala talaga akong makita. Nilapitan ko ang maleta sa gilid ng kama at binuksan ko rin yun. Ngunit wala naman itong laman. Muli kong dinayal ang number ni Mutya at nagbabakasaling bukas na ito at sagutin ang tawag ko ngunit bigo pa rin ako. Pinanghihinaan na ako ng loob at nanlalambot akong napahiga sa sahig. Ilang sandali rin akong nakatinga

Andrew POV Nasa Japan ako ng mamatay si Lucas at nang maoperahan sa mata si kuya. Matagal nang naka schedule ang pagpunta ko sa Japan upang mag-aral ng 6 months. Bago ako umalis at kinausap ko na si Dr. Noriega about kay Mutya at Lucas. Inutos ko rin na itago ang CCTV noong mga araw na nakaconfine si Lucas at palabasin na sira iyon, ganun din at record nito sa hospital. Ayaw kong mag-iwan ng kahit anong bakas na pwedeng magturo sa kaniya kay kuya. Ako ang gumastos sa lahat ng nagastos nito sa hospital. Nag-iwan ako 25k pesos para kay Mutya bago ako umalis at ipinaabot ko yun kay Dr. Noriega nung nasa hospital pa si Mutya. Balak ko pang dagdagan ulit yun ng mas malaki para hindi na mamroblema si Mutya sa financial. Susuportahan ko ang pag-aaral niya hanggang sa maisayos na ang buhay nito ngunit hindi ko inaasahan na bigla na lang nawala si Mutya na parang bula bago ko pa man masimulan ang aking plano. Walang nakakaalam kung saan ito nagtungo. Mali ang address na inirehistro nito sa

Mutya POV Katatapos ko lang maligo dahil kanina pa nanlalagkit ang aking katawan dahil sa sobrang init sa biyahe lalo na pagdating ko dito sa bahay. Nasanay na ako na palaging naka-aircon sa condo. Samanatalang dito sa bahay namin ay wala man lang kuryente. Palibhasa ay matagal na akong hindi umuuwi kaya siguro pinutulan na kami ng linya ng kuryente. May poso sa likod ng bahay kaya dun ako kumuha ng tubig na ipinanligo ko. Maging sa tubig dito ay naninibago na rin ako. Bukod sa may konting lasa at napakalamig pa. Sa condo kasi ay heated ang tubig na ginagamit ko. Kailangan ko na ulit sanayin ang sarili ko sa ganitong buhay. Hinanap ko ang lampara at kandila para magamit ko mamayang gabi kapag dumilim na. Napansin kong malinis sa loob ng bahay. Napangiti ako, parang alam ko na kung sino ang naglilinis nitong bahay habang wala ako. Sigurado akong si Tintin yun, ang aking bestfriend. Biglang bumuksan ang pintuan and speaking of, mabilis na nakapasok si Tintin. “Mutya!” tumitiling sabi

Drake POV Bagsak ang aking balikat na lumabas ng mansion. Ngayon ay hindi ko na alam kung saan magsisimula. Tanging ang imbestigador ko na lang ang maasahan ko. Atleast ngayon alam na namin ang apelyido ni Lucas at Mutya kaya mas mabilis na namin silang mahahanap. Pasakay na ako ng sasakyan ng marinig kong tinatawag ako ni Andrew. Nilingon ko siya at nagmamadali itong lumapit sa akin. Nakangiti ito at iniabot sa akin ang isang papel. “Today is your lucky day.” anito. Kinuha ko ang papel at isang address sa Batangas ang nakasulat. Hindi pa man niya kinukumpirma ay parang nahuhulaan ko na kung kaninong address ito. Tumahip ang aking dibdib habang nakatitig ako sa papel. “She's back at her place in Batangas.” pagkukumpirma ni Andrew. Napapikit ako at abot langit ang aking sayang nararamdaman sa mga oras na to. Hindi ako nagdalawang isip na sumakay agad sa sasakyan. ‘Wait, I need a copy of her address, alangan namang ikaw lang pumunta dun.” wika ni Andrew bago pa man ako makasakay.