Drake POVNakahinga ako ng maluwag na sabihin ng doktor na hindi napahamak ang bata sa sinapupunan ni Audrey. Bahagyang nawala ang bigat na nararamdaman ko ng mga oras na yun. Parang puputok ang utak ko dahil sa mga nangyari. Litong lito na ako sa sitwasyon ko ngayon.Si Mutya, siguradong galit na galit ito sa akin. Kitang kita ko ang galit sa kanyang mukha at mga mata. Ito na nga ba ang kinakatakutan ko. Hindi ko alam kung paano ko siya kakausapin. Napakalambing ni Mutya ngunit ubod din ito ng taray kapag nagalit. Kapag nagkakatampuhan kami at nagagalit siya ay nagtatago muna ako ng ilang oras at kapag alam kong malamig na ang ulo nito ay saka ko na siya lalapitan upang lambingin. Galit na galit siya sa akin ngayon at kung lalapitan ko siya agad ay baka bugbugin ako nito lalo na at matindi ang kasalanang nagawa ko sa kanya. Ngayon nga ay kumikirot na ang pisngi ko na sinuntok niya kanina. Kasalanan ko rin na hindi ko agad sinabi sa kanya. Ang nais ko sana ay ayusin muna ang problema
Audrey POVPara akong tinamaan ng kidlat sa narinig ko. Hindi si Drake ang ama ng ipinagbubuntis ko? Alam ko na malaki ang posibilidad na hindi siya ang ama dahil isang beses lang niya ako nagalaw ng walang proteksyon ngunit umasa ako na si Drake na lang sana. Kailangan ko si Drake at dahil hindi ko makuha ang puso nito ay umasa ako na ang anak ko ang magiging tulay upang hindi siya mawala sa buhay ko. Ang anak ko rin sana ang pwedeng maging daan upang muli kong makuha si Drake at kung hindi man ay patuloy pa rin niya akong suportahan. Sa isang modelling show ko unang nakita si Drake. Ang kompanya ng mga ito ang sponsor sa event kaya dumalo si Drake. Nangingibabaw ang angkin nyang kagwapuhan kahit pa may mga lalaking modelo na naroroon. Maging ang mga kasamahan kong mga modelo ay lantaran ang pagpapakita ng interest dito. Ano pa nga ba ang hahanapin mo bukod sa gwapo na ay ubod pa ng yaman. Ang problema nga lang ay sobrang nakakaintimidate ang dating nito dahil napakasuplado. Kilala
Drake POV Matapos kong pagmumurahin si Audrey sa telepono ay initsa ko ang aking cellphone sa kama sa sobrang galit. Tatapusin ko lang itong problema ko kay Mutya at babalikan ko siya. Sisiguraduhin kong pagsisisihan nya na nakilala niya ako. Ibabalik ko sa kanya lahat ng problemang idinulot niya sa akin. Doble pa sa ginawa niya sa amin ni Mutya. Muli kong binalikan ang pagbubuklat ng mga gamit ni Mutya ngunit wala akong makitang kahit anong palatandaan kung saan ko siya pwedeng hanapin. Bumalik ako sa dati niyang kwarto at isa-isang binuksan lahat ng drawer at closet sa loob. Maging ang mga drawer sa loob ng banyo ay pinagbubuksan ko rin ngunit wala talaga akong makita. Nilapitan ko ang maleta sa gilid ng kama at binuksan ko rin yun. Ngunit wala naman itong laman. Muli kong dinayal ang number ni Mutya at nagbabakasaling bukas na ito at sagutin ang tawag ko ngunit bigo pa rin ako. Pinanghihinaan na ako ng loob at nanlalambot akong napahiga sa sahig. Ilang sandali rin akong nakatinga
Andrew POV Even though I’m still studying medicine, I was trained at a young age to work in the hospital, as part of my preparation to eventually take over our family business in the medical field. Normal na para sa aking ang mga eksena sa emergency rooms but last night was a total nightmare, it was an absolute disaster. It was a different story, my brother was the one they rushed to the ER. Katatapos ko lang silipin ang isang branch ng hospital sa Lipa City na pagmamay-ari ng aming pamilya. Dumiretso na agad ako isa pang hospital sa San Juan upang bisitahin ang bagong Dialysis machine na binili ni dad. I parked my car near the emergency room. Kabababa ko pa lang ng sasakyan ay kita ko nang hindi magkaintindihan ang mga staff habang sinasalubong ang mga bagong dating na ambulansya. Since, normal na sa akin ang ganitong tagpo ay kalmado akong lumapit. Papasok na sana ako ng hospital nang matanaw ko ang pasyenteng nakaratay sa stretcher. Hindi ako pwedeng magkamali, that man lying
Andrew POV Nasa Japan ako ng mamatay si Lucas at nang maoperahan sa mata si kuya. Matagal nang naka schedule ang pagpunta ko sa Japan upang mag-aral ng 6 months. Bago ako umalis at kinausap ko na si Dr. Noriega about kay Mutya at Lucas. Inutos ko rin na itago ang CCTV noong mga araw na nakaconfine si Lucas at palabasin na sira iyon, ganun din at record nito sa hospital. Ayaw kong mag-iwan ng kahit anong bakas na pwedeng magturo sa kaniya kay kuya. Ako ang gumastos sa lahat ng nagastos nito sa hospital. Nag-iwan ako 25k pesos para kay Mutya bago ako umalis at ipinaabot ko yun kay Dr. Noriega nung nasa hospital pa si Mutya. Balak ko pang dagdagan ulit yun ng mas malaki para hindi na mamroblema si Mutya sa financial. Susuportahan ko ang pag-aaral niya hanggang sa maisayos na ang buhay nito ngunit hindi ko inaasahan na bigla na lang nawala si Mutya na parang bula bago ko pa man masimulan ang aking plano. Walang nakakaalam kung saan ito nagtungo. Mali ang address na inirehistro nito sa
Andrew POVMaayos na ang lagay ni kuya Drake at mahinahon na rin ito ngayon kahit wala na ang epekto ng pangpakalma. Nakinig naman ito sa akin ng sabihin kong kumain muna siya. Panay ang tanong nito kung may balita na raw ba sa asawa niya. Sinabi kong huli itong nakita sa mansion. Nabalitaan ko mula sa driver namin na dumaan si Mutya sa bahay at umalis din agad. Knowing my parents, parang anak na nila si Mutya, hindi nila ito pababayaan.Bumalik kami sa condo na tinutuluyan ko. Binuksan ko ang aking laptop sa harapan ni kuya at sinimulan kong i-play ang kopya ng CCTV. “Nabanggit mo daw kay Lucas kung saan ka nagttrabaho. Ipinagtapat sa akin ni Mutya na sinundan ka niya dito sa Maynila dahil hindi niya matanggap na wala na si Lucas. Dahil nasa sayo ang mga mata ng kuya nya kaya ginusto niyang mapalapit sayo. Pakiramdam daw niya ay kasama niya ang kaniyang kapatid kapag nakikita niya ang mga mata mo. Nang malaman ko yun hinanap ko agad ang kopya ng CCTV and the video I’m about to show y
Mutya POVKatatapos ko lang maligo dahil kanina pa nanlalagkit ang aking katawan dahil sa sobrang init sa biyahe lalo na pagdating ko dito sa bahay. Nasanay na ako na palaging naka-aircon sa condo. Samanatalang dito sa bahay namin ay wala man lang kuryente. Palibhasa ay matagal na akong hindi umuuwi kaya siguro pinutulan na kami ng linya ng kuryente. May poso sa likod ng bahay kaya dun ako kumuha ng tubig na ipinanligo ko. Maging sa tubig dito ay naninibago na rin ako. Bukod sa may konting lasa at napakalamig pa. Sa condo kasi ay heated ang tubig na ginagamit ko. Kailangan ko na ulit sanayin ang sarili ko sa ganitong buhay.Hinanap ko ang lampara at kandila para magamit ko mamayang gabi kapag dumilim na. Napansin kong malinis sa loob ng bahay. Napangiti ako, parang alam ko na kung sino ang naglilinis nitong bahay habang wala ako. Sigurado akong si Tintin yun, ang aking bestfriend.Biglang bumuksan ang pintuan and speaking of, mabilis na nakapasok si Tintin.“Mutya!” tumitiling sabi nit
Mutya POV “Sakto dating mo, sa makalawa ang fiesta sa bayan.” ani Tintin. Nakahiga na kami sa kama nito at matutulog. “Oo nga noh, ngayon ko lang din narealized. Last year kamamatay lang ni kuya kaya hindi ako nakapunta para manood ng basketball” malungkot kong saad. “Sayang nga, last year eh hindi na nga sumali ang barangay natin sa liga at kulang ba ga. Wala si kuya Lucas. Ayaw nilang sumaleh at kalungkot daw. Tapos ngay-on… ay mukhang hindi na rin sasaleh, at kulang ng tatlong players.” wika ni Tintin. “Bakit naman ayaw, sayang taon-taon kasali barangay natin. Favorite pa naman ni kuya yun sa lahat ng palaro.” wika ko. Taon taon ay may paliga ng basketball tuwing fiesta sa bayan para sa mga lalaking nasa edad na 18 years old pataas. Isang araw lang gaganapin ang liga. Friendly competition na parang naging tradisyon na ito sa bayan nila. Sa lahat ng palaro ay ang basketball na pa-liga ni Mayor ang pinakamasaya at dinarayo sa lahat. Laging sumasali si kuya Lucas dito, marami siy
Mutya POV Matapos umalis kaninang umaga ay muli na namang bumisita ngayong hapon ang pamilya ni Drake. Nadatnan sila ng pamilya ni kuya Carding na bumiyahe pa mula sa Batangas. Finally ay nakilala ng pamilya ni Drake ang mga taong parang pamilya ko na. Magiliw na inistima ni mommy Agatha ang pamilya nina Tintin. Ang don Antonio na kilala kong nakaka-intimida ay ibang iba ang ipinakita sa kanila. Nakikipagbiruan pa ito kay kuya Carding. Nagulat ako na may side palang ganun ang aking byenan. Sa kanya nga siguro nakamana si Drake. Suplado pero kung kikilalanin mo ay napakababa ng loob. Mukhang napagsabihan na si Gigi na magbehave dahil napakatahimik nito at halatang pigil na pigil sa pagsasalita. Kabalikataran naman ni Tintin na kanina pa nakatingin kay Andrew. Nakalimutan na yata nito na ako ang binibisita niya. Kapansin pansin naman na hindi kinakausap ni kuya Carding ang aking bayaw. Iwas na iwas kasi ito kay Andrew. Lumapit si Tintin sa crib at sinilip si baby Luke. Sinipat sipat
Mutya POV Buong pagmamahal kong pinagmamasdan ang aking mag-ama. Kapapanganak ko lang kagabi. Buhat buhat ni Drake ang baby namin. Titig na titig ito sa mukha ni baby habang ipinaghehele. Bawat facial expression na gagawin ng anak namin ay mangingiti si Drake at amuse na amuse sa nakikita. Bawat details ay pinagmamasdan niya. Hindi pa rin bumabalik ang memorya nito. Simula ng ikwento ko sa kanya ang tungkol kay kuya Lucas ay ilang beses ko pa yung inulit ulit na ikwento hanggang sa makabisado na niya ang bawat detalye at siniguro kong nauunawan din niya kung gaano kahalaga na dumating siya sa buhay ko. Iniligtas ko nga siya sa sunog ngunit iniligtas naman nya ako sa matinding kalungkutan ng buhay. Hindi ko alam kung anong mangyayari pag balik ng kanyang memorya. Ang mahalaga, kahit ngayon lang ay maramdaman ni Drake kung gaano kaimportante na dumating siya sa buhay namin ni kuya. Nakikita ko rin ngayon kung gaano niya kamahal ang aming anak at malaking tulong din ito upang marealiz
Mutya POV Pagpasok na pagpasok ko pa lang sa opisina ni Drake ay napansin ko na agad na wala ang painting ng mga mata ni kuya Lucas. Narito kasi ako ngayon upang dalhan siya ng pagkain na niluto ko para sabay na rin kaming mag lunch. Nasa meeting pa siya at ayon sa sekretarya nito ay malapit na raw yung matapos. Naglakad lakad ako upang hanapin yung painting ko dahil baka inilipat lang ni Drake yun ng pwesto. Napaigtad ako ng biglang may yumakap sa akin. “Kanina ka pa baby ko?” malambing na wika ni Drake. Kung dati ay babe, ngayon ay baby na nya ako kung tawagin. Humarap ako sa kanya at dinampian siya ng halik sa labi. As usual, nakakaalala man o hindi.., ay hindi sapat sa kanya ang dampi lang. Binigyan niya ako ng mahaba at mainit na halik. “Nasaan yun painting ko?” tanong ko agad sa kanya pagkatapos nya akong halikan. Naglumikot ang mga mata ni Drake na parang nahuling may ginawang kasalanan. Kumalas ito sa akin at umupo sa kanyang swivel chair. Tinapunan ko lang siya ng
Drake POV Nagpapasalamat ako at reliable ang aking sekretarya. Hindi naging mahirap para sa akin na ipagpatuloy ang pagtatrabaho dahil naipaliwanag nya sa akin ng malinaw ang lahat ng mga kailangan kong malaman. “Sir, 6:30 na po, hindi pa ba kayo uuwi?” tanong ng sekretarya ko. Bahagya akong natawa rito. “Ano ako, senior citizen maagang matulog? Mauna ka na, pag-aaralan ko lang ito. ” I said sarcastically. “Baka hintayin kayo ng asawa nyo, usually 5pm umaalis na kayo, minsan mas maaga pa, sinusundo nyo siya sa school.” Parang bigla akong nabalisa dahil sa sinabi nito. Tumayo ako at inayos ang aking gamit at humakbang papalabas ng kwarto. Agad akong nagdrive papalayo ng building. While driving I begin to wonder what in the world am I doing right now? Is it because of my wife? Nah, that’s not me. That’s the lame Drake who’s obsessed with his wife. Pinihit ko ang manibela at iniba ang ruta ng aking pupuntahan. Later, I found myself at Darren’s bar. “What are you doing here?
3rd Person POVMainit nilang pinagsaluhan ang magdamag. Para kay Mutya habang tumatagal ang kanilang pagniniig ay nararamdaman niya ang pagbabalik ng kanyang asawa. Hindi man siya naaalala nito ay wala pa rin itong ipinagkaiba sa paraan kung paano siya nito angkinin.For Drake, having sěx with young wife, whom he barely knew, was a completely different experience but his body reacts to her like it recognizes her in bed. It went on all night and it was way better than anyone else he’d been with. He’s totally surprised that he can’t get enough of her.Kung ibang babae lang ito ay nagbibihis na siya sa mga oras nato and ready to leave the place pero ngayon ay siya pa itong nakayakap sa nakatalikod na hub0t hubad nitong katawan at ngayon ay himbing na himbing sa pagtulog dahil sa pagod…, dahil ilang ulit niya itong inangkin buong magdamag.“So, ito ba ang pinagdaraan ko bago ako nagka-amnesia?” tanong niya sa sarili dahil narealized niya na simula pa sa hospital hanggang ngayon, his wife h
Drake POVDali daling pinulot ni Mutya ang mga prutas at isa-isang inilagay sa loob ng basket. Lumapit si Darren upang tulungan sana ito.“You should probably head out, Darren. It's getting late.” saad ko.“Kadarating ko lang, pinapaalis mo na ako? Alas dos pa lang ng hapon.” wika ni Darren at nagpoprotestang tumingin sa akin. Sinalubong ko siya ng nagbabantang tingin. In the end, napailing na lang si Darren at makahulugang napangiti.“May amnesia ka na nga’t lahat, seloso ka pa rin.” nakangising winika nitoNapakunot ang aking noo nang maalala na ganitong ganito rin ang sinabi Andrew sa akin kanina. Palihim kong pinalapit si Darren. Humakbang nga ito papalapit ngunit ang mga mata naman ay nakamasid pa rin kay Mutya na abala pa rin sa paglimot ng mga prutas.“Gusto mong dukutin ko yang mga mata mo!” mariin kong sabi sa kaibigan ko. Napatawa lang ito at umiling iling na lumapit sa akin.“ I need a serious answer from you. Seloso ba talaga ako?” pabulong na tanong ko kay Darren. Bahagya
3rd Person POVSinabi kanina ng doktor kay Drake na may temporary amnesia ito at ang naaalala nya ay ang naganap 2 years ago pa. Kunot ang noo si Drake na nakatingin sa babaeng sinasabi nilang asawa daw niya. Sa isip isip niya ay paano mangyayari yun hindi naman siya ang tipo ng lalaking nakikipag date kahit kanino, asawa pa kaya? He's like the king of one night stands and never goes on second dates. “Seriously, is this some kind of prank? 'Cause it's not funny at all.” irritable tanong ni Drake.Nalilito si Mutya sa kung anong nagyayari sa mga oras na yun. Maging si Andrew ay nagulat din sa nadatnan ngunit madali niyang naintindihan ang nangyayari. “Ano pong nangyayari sa asawa ko?” maluha luhang tanong ni Mutya.Nilingon ni Andrew si Mutya at bumulong.“Doon muna tayo sa labas.” anito kay Mutya at tumingin sa kanyang mga magulang upang ipagpaalam na ilalabas niya muna sa pag-aalalang baka mabigla ito. Inalalayan niya si Mutya para lumabas.“Wait, if she’s my wife, why the hell a
Mutya POVNadatnan ko sina mommy Agatha at don Antonio sa silid kung saan naka confine si Drake. Ni hindi ko na nagawang batiin ang mga ito dahil nagtatakbo na ako sa tabi ni Drake. Tulog na tulog ito. Muli na namang nagpatakan ang aking mga luha ng makita ko siya. Awang awa ako sa kinahinatnan ng aking asawa. Hinalikan ko siya sa labi. Hinagod ng mga daliri ko ang kaniyang buhok at sinuklay suklay yun.Lumapit si Andrew sa akin at inabutan ako ng mauupuan. Umupo ako at agad kong hinawakan ang kamay ni Drake at hinalikan yun. Isinubsob ko ang aking ulo sa higaan nito. Walang tigil ang pagbuhos ng aking mga luha habang nakasubsob ang aking mukha sa higaan.“Andito nako babe, gumising ka na please… Kakainin pa natin yung inihanda mo.” usal ko habang nakapikit ang aking mga mata at walang tigil ang pagdaloy ng aking mga luha.Tahimik lang ang mga magulang ni Drake at hinayaan lang nila ako na ilabas lahat ng bigat sa loob na nararamdaman ko. Nakamasid at nakabantay lang ang mga ito sa am
Mutya POVPara akong nabingi sa narinig at biglang nanginig ang mga tuhod ko. Ni hindi ko na nga naintindihan ang iba pang sinabi ni Andrew. May mga medical term pa itong sinabi na hindi na rumehistro sa utak ko dahil nang sabihin nitong unconscious ngayon si Drake sa hospital ay parang namanhid na ang buong katawan ko.“Noon una akala ng sekretarya nya, malalim lang itong nag-iisip dahil tulala daw ito. He didn’t respond the entire time she was talking to him and she find it strange. He was awake but not responding at all, ilang minuto daw na ganun then bigla na lang siya nag collapse mabuti na lang at naka-upo siya at napasubsob lang siya sa table at hindi bumagsak sa sahig. They sent him to hospital immediately after that. Right now, he is still in an unconscious state.”Tumahimik sandali si Andrew upang siguraduhing okay lang ako. Nakita kasi niyang nanginginig ako.“Okay lang siya diba?” tanong ko na umaasa na sasabihin ni Andrew na okay lang ang asawa ko. Una unahang nagpagpat