Hindi na mabilang ni Alana kung ilang beses na niyang pinunasan ang luha sa nahuhulog mula sa kanyang mga mata. As sure as she can be, her makeup was already ruined. At okay lang naman ‘yon sa kanya. Wala pa rin naman siyang balak na tumayo rito dahil tinatamad pa siya. At isa pa, wala rin masyadong tao rito.In other words, this is only place in this country that could calm her mind like this.And because of this, she was planning to transfer her father’s grave in France. Alam niyang magigingi mahirap ang proseso and she’s working on it. Gusto niyang laging nakikita at nadadalaw ang puntod ng kanyang ama, at hindi niya magagawa ang bagay na ‘yon kapag nandito angp puntod nito sa Pinas. Kasi sa oras na makaalis siya rito, she would sure leave this place for good and she will never look back. Fvck that “never lumingon sa pinanggalingan” phrase. Talagang hindi na siya lilingon.Tumingin siya sa kanyang pambisig na relo at humugot ng malalim na hininga. Muli siyang tumingin sa puntod ng
Terakhir Diperbarui : 2024-07-30 Baca selengkapnya