All Chapters of The Tycoon's Twins: Chapter 111 - Chapter 120

Mariing kinagat ni Alana ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga para kalmahin ang sarili. She turned to Alora who is now busy making reports for her work. Napailing lang siya rito at umupo sa kama.“Pang siyam na buntong hininga mo na ‘yon,” biglang saad ng kanyang kaibigan. “Ang ingay mo ha. Can you calm down even just for a moment? Pati ako kinakabahan sa ‘yo, e.”“Hindi ako mapakali,” she said. “Yuen is not answering my calls. Kanina pa ring nang ring. May nangyari na kaya sa kanya?”Doon na nag-angat ng tingin ang kanyang kaibigan. Kumunot ang noo nito sa kanya na para bang nababaliw na siya. Hindi niya maiwasang mapahugot ng malalim na hininga. Alam niyang naiirita na si Lora sa kanya ngunit wala siyang pakialam. She’s worried.“I already offered you kanina, ‘di ba? Kung nag-aalala ka para sa kanya, bakit ayaw mong puntahan? Is there something wrong? May bumabagabag ba sa ‘yo? May pumipigil b sa ‘yo?”She looked at Alora and shook her head. “W-wala naman.”Umirap ito s

“Sigurado ka bang hindi mo na kailangan magpasama?” tanong ni Lora sa kanya.Hawak nito ang kamaya niyna nang mahigpit na para bang ayaw siya nitong pakawalan. They’re now here, at the airport. Ngayon ang alis nila ni Rhett patungong France. Hinatid sila ni Lora dahil gusto nitong makita si Rhett in person talaga.“I’m fine, Lora. We already had a deal,” she said and smiled.Nanliit ang mga mata ng kaibigan sa kanyang sinabi. Mahina naman siyang natawa sa inasta nito. “He doesn’t look trustworthy to me. Mukhang wala itong balak na seryosohin ka. Alam ba ni Yuen na aalis ka?”Umiling siya. “Hindi. Up til now, he’s not picking up his phone. I’m starting to get worried.”Umismid si Lora. “You should. Dahil kung hindi mo lang siya tinakasan nang gabing ‘yon, Rhett won’t come and get you. Hindi sana magiging ganito kagulo ang buhay mo. Gaga ka rin, e.”Kung ibang tao lang siguro, paniguradong makakaramdam siya ng offense sa sinabi nito. But since it was from Lora, pinagkibit balikat niya n

“Did you ready the car?” tanong niya sa yaya ng kanyang mga anak.Ngumiti lang ito. “Oui, madame. Je l'ai déjà fait. Y a-t-il quelque chose que vous voulez que je fasse?” magalang nitong tanong. [translation: Yes, ma'am. I already did. Is there anything you wish for me to do?]Umiling siya. “No more. Thank you so much. You can now take a rest.”Tumango ito at agad na nagpaalam. Muling binaling ni Alana ang sarili sa harap ng salamin at muling naglagay ng makeup. She have this no-makeup makeup look. Puro waterproof pa ang gamit niya sa takot na para maiyak siya mamaya.Medyo may distansya ang lokasyon na napili ni Rhett ngunit hindi na siya nagreklamo dahil na sa sentro naman ito ng Paris. Fifteen minutes lang naman ang drive papunta roon, except kung traffic.“Où va-t-on, mama?” inosenteng tanong ni Aurora. “Tu es si belle.” [translation: Where are we going, mommy? You look so pretty.]Humugot siya ng malalim na hininga at tipid na ngumiti rito. Binaba niya na ang hawak niyang makeup

Umihip ang malamig na hangin. Agad niyang niyakap ang sarili habang hawak sa kanyang kanan ang isang baso ng paborito niyang wine na dito lang niya sa Paris nabibili. Hindi siya makatulog kaya’t heto siya, nakatayo sa terrace ng kanyang apartment habang tanaw ang Eiffel Tower mula sa malayo.Kasalukuyang natutulog ang kanyang mga anak sa silid. Sinubukan niya ang mga itong tabihan ngunit hindi talaga siya makatulog. Something is bothering her and that’s for sure. Kaya naman heto siya, umiinom ng wine. Sakaling makatulong ito sa pagpapatulog sa kanya nang mahimbing ngayon gabi. Di bale na kung late siyang pumasok bukas sa kanyang trabaho. What she really wanted right now is to sleep.She made sure to lock the doors before she sat on the cold floor of the terrace. Muli niyang tinignan ang matayog na Eiffel Tower at mapait na ngumiti. Day by day, a lot of tourist came to witness how beautiful this tower is. Ngunit sa tagal niyang nandito, pakiramdam niya’y nauumay na siya sa ganda nito.

“Anong balak mo sa birthday nila?” tanong ng binata nang maupo ito sa couch.Hininaan niya ang volume ng kanyang pinapanood na palabas at nilingon ito. She frowned at him. “Your hair is still dripping wet. Bakit ka naligo? Hatinggabi na, ah.”Tipid itong ngumiti sa kanya. “What are your plans for our kids’ birthday?”Nagkibit balikat lang siya at muling binaling ang tingin sa TV. “Katulad lang din dati. Throw a small party, give them gifts, and celebrate it outside this country. Probably Disneyland this time.”Wala siyang ibang alam na plano para sa mga bata. Siya, si Yuen, at si Lora lamang ang laging na sa birthday celebration ng kanyang mga anak sa nakalipas na tatlong taon. And now that they’re turning four, alam niyang may magbabago. Lalo na ngayong dumating na ang mga ama nito.Rhett held her hand, making her head turn to him. “How about celebrating it in the Philippines. I want them to have a grand birthday celebration. What do you think?”“Huh?” wala sa sarili niyang sambit. “