Semua Bab LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND: Bab 591 - Bab 600

Matapos maligo, nagbihis siya ng komportableng damit at humiga saglit sa kama. Miss na miss na niya ang kama niya. Iba pa rin kapag natulog ka sa sarili mong kwarto, mas komportableng kumpara sa ospital na limitado ang galaw niya.Niyakap niya ang malambot niyang unan, parang hihilahin ang katawan niya sa antok. Wala naman siyang worry sa anak niya dahil siguradong inaalagaan itong mabuti ng nanay at tiyahin niya sa baba.Kahit papaano ay naibsan ang pagod ng katawan. Nakatingin siya sa kisame at hindi niya maiwasang mag-isip. Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang sinabi ng nanay niya... na dapat ay isipin niya si Clarkson, na baka dapat niyang bigyan ng pagkakataon si Clark."Hay... ang dali lang sabihin, pero ang hirap gawin!" bulong niya sa sarili.Hindi niya alam kung paano niya muling pagkakatiwalaan si Clark. Oo, ama ito ng anak niya, pero sapat na ba iyon para kalimutan ang sakit na idinulot nito? Oo nga't nasa Iloilo ito ngayon para sa kanila ni Clarkson, palagi itong naka

Pasimpleng pinagmasdan niya si Clark. Mag-isa lang ito doon sa bar counter at umiinom, tila nagmamasid lang sa maraming bisita. Hindi ito nakikihalubilo, maging kay Ken at James na masayang nakikipagkwentuhan sa ibang mga bisita."Ahm, excuse me, Ma'am Fe, Ma'am Jonie, Ma'am Bebe… Pahintulot lang po, ha? Magvi-video lang kami sa paligid," paalam ng mga ito sa kanila."Go ahead. Thank you, ha..." sagot niya. Agad namang umalis ang mga ito. Ang paalam ay magvi-video, pero nakita nilang kay Clark naman pumunta at parang ini-interview."Walang hiyang mga 'yun, ah… Ang sabi, magvi-video. Nakipaglandian lang kay Clark, eh!" komento ni Bebe. Parehas pala silang tinitingnan."Mukhang mabenta ngayon si Clark sa market, ah. Single na kasi ulit, eh… Wala ka bang ibang nararamdamang ngitngit, Fe?" biro ni Jonie sa kanya."Bakit naman? Wala akong pakialam sa kanya. Mag-nobya siya kung gusto niya.""E paano kung ikaw ang gusto niya? May anak kayo, Fe. Hindi mo ba mabibigyan ng isa pang pagkakataon

Nagising siya mula sa masarap niyang pagtulog. Hinatid siya kagabi ni Clark sa bahay niya pagkatapos ng party. Naiilang pa rin naman siya, pero kahit paano ay nakakapag-usap na sila.Napangiti siya nang makita ang anak sa tabi niya. Kamukhang-kamukha ito ni Clark. Hindi maipagkakailang anak niya talaga ito. Hinaplos niya ang malambot na pisngi ng anak, mahimbing ang tulog nito. Maya-maya naman ay dahan-dahan niyang hinawakan ang maliliit nitong kamay."Para sa'yo ito, anak. Pipilitin kong kalimutan ang mga sakit na dinulot ng daddy mo sa akin para magkaroon ka ng buong pamilya."Kung dati ay mapait sa kanyang puso, ngayon masasabing medyo nakahinga na siya nang maluwag. In fairness naman kay Clark, ginagawa naman nito ang lahat para matanggap niya muli.Dahan-dahan siyang tumayo para hindi magising ang baby niya. Nilipat niya ito sa kuna at maliligo siya nang mabilisan, plano nayng pumunta ng resort. Paglabas niya ng kwarto ay nagulat siya nang wala na ang anak niya sa kuna. Napaling

Nasa kasarapan sila ng kanilang pagroromansahan nang biglang may kumatok sa kwarto niya. Mabilis silang naghiwalay!... Para silang mga binatilyo at dalagita na natakot mahuli ng mga magulang."Anak, andito na ang mga pinamili mo. Lulutuin ko na ba?" sigaw ng nanay niya sa labas ng kwarto."Ahm, ako na ang magluluto, Nay. Susunod na ako sa baba." sagot niya.Agad siyang bumaba sa kama, pero bago siya lumabas ay binalikan niya si Clark, na nasa kama pa at muling dinampian ng halik saka dali-daling lumabas.Napapangiti na lang siya sa ginawa niya.Pagbaba niya, nasa harap ng TV ang nanay at tatay niya at nanonood ng balita. Dumiretso siya sa kusina saka inumpisahan nang magluto. Habang hinihiwa ang mga ingredients, napapangiti na lang siya sa naganap sa kanila ni Clark kani-kanina lang.Maya-maya, nakita niyang pababa ng hagdan ang kanyang mag-ama. Ahhh... ang sarap banggitin ang "mag-ama." Tila natanggap na niya talaga si Clark sa buhay niya."Andito na pala ang apo kong pogi!" masayang

"Fe? Huhuhu… si Clark!""Tita, ano po ang nangyari kay Clark?" Agad siyang kinabahan. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari."Fe, makinig kang mabuti. Si Clark… binaril siya! Huhuhu!"Parang gumuho ang mundo niya sa narinig niyang balita. Nanginginig siyang napahawak sa dibdib niya. Hindi agad siya nakapagsalita. Tila iniisip pa niya ang sinabi ng mommy ni Clark."A-Anong ibig mong sabihin, Tita?!" muli niyang tanong. Kailangan niyang makasigurado na tama ang narinig niya. Baka bigla na lang nitong sabihin na prank lang iyon at wala talagang nangyaring ganoon."Hindi ko pa alam ang buong detalye, pero tinambangan siya sa airport. Si Bryan ang may pakana!..."Napaupo siya sa sahig, nanginginig ang buong katawan at nawzlan ng balance. Ang takot at pangamba ay bumalot sa kanya. "C-Clark..." bulong niya habang nagsisimulang tumulo ang kanyang luha."Tita… kamusta na po si Clark? Gusto ko pong pumunta diyan… saan po siya dinala? Huhuhu…" Hindi na niya napigilan ang pag-iyak."Kritikal an