All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: Chapter 331 - Chapter 340

ท่านหมอเสวี่ยกำลังถือตะกร้าไม้ไผ่ที่เต็มไปด้วยสมุนไพร ทั้งร่างแต่งกายด้วยชุดสามัญชนและมีโคลนเหลือจากการขุดสมุนไพรบนฝ่ามือของเขา เพียงมองดูรูปร่างหน้าตาจากภายนอกเขาก็ดูเป็นคนเรียบง่ายมาก ทันทีที่นางได้ยินว่าเป็นท่านหมอเสวี่ยที่แปลกประหลาดซึ่งอาศัยอยู่บนภูเขา ซูหวั่นก็เงยหน้าขึ้นมาและออกจากห้อ

รุ่นน้องคนนี้ไม่เข้าใจภาษามนุษย์หรือไง?ทำไมเอาแต่วิ่งไปหาพวกเขาทุกวัน? ไม่จำเป็นต้องทำงานหรือไง? ท่านหมอเสวี่ยโกรธมากจนแทบจะถือเหล้าในมือไม่มั่นคง ท่านเซิ่นคว้าขวดเหล้าไป แล้วเปิดฝาก่อนดม แทบจะจมอยู่กับกลิ่นหอมของเหล้า เขารู้ว่ามันเป็นเหล้าชั้นดีแม้กระทั่งที่เขายังไม่ได้ดื่มด้วยซ้ำ ใ

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็มองไปที่ซูลิ่วหลางด้วยความดูถูกเหยียดหยาม ทัศนคติที่ดูถูกเหยียดหยามของเขาชัดเจนมาก เขาและซูฉางอันเริ่มเรียนหนังสือค่อนข้างช้า พวกเขาเริ่มเรียนตั้งแต่อายุ 10 ขวบ พวกเขาได้สอบติดถงเซิง (การสอบถงเซิงเป็นระดับต่ำสุด) เมื่ออายุ 12 ปี จนถึงบัดนี้ตั้ง 15 ปีแล้วยังสอบซิ่วไฉไม่ติ

ซูหวั่นหยิบยาออกจากแขนเสื้อของนางแล้วยื่นให้ก่อนพูดว่า "กินยาครึ่งเดือนก่อน แล้วกินยาหนึ่งเม็ดทุกครั้งที่มีอาการกำเริบ พยายามป้องกันไม่ให้เด็กเจอสิ่งที่ทำให้เขากลัว" เด็กสามารถกลัวอะไรได้บ้าง? ไม่มีอะไรมากไปกว่าการทุบตีและดุจากพ่อแม่ และการพูดคุยเรื่องผี แต่ทั้งคู่ไม่ได้ทุบตีและดุเด็มาก่อนเล

ซูลิ่วหลางออกมาจากด้านใน จากนั้นก็ไปล็อกรถเทียมล่อไว้ในคอกด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ ซูหวั่นประคองนางหลี่ลงจากรถ และมองไปยังผู้คนที่ลานบ้าน “แม่นางซู!” เฝิงสุ่ยร้องเรียก และโค้งคำนับพร้อมกับนางว่านภรรยาของตัวเอง แล้วพูดว่า "ที่เรามาในวันนี้ก็เพราะต้องการจะขอบคุณเจ้าที่ช่วยท่านแม่ของข้าเอาไว้โดย