Lahat ng Kabanata ng Fated Play: Kabanata 31 - Kabanata 40

HUMINGA ako nang malalim bago binuksan ulit ang pinto. Ganoon na lang ang pagsimangot ko ng walang bumungad sa akin na tao sa labas. Alam ko namang ang bastos ng ginawa ko pero talagang umalis siya agad? Masiyadong halata na wala siyang pake sa akin. Edi doon siya sa lalaki niya. Hindi ko maiwasang mapakunot noo. Nangangati ang kamay kong bawian ng buhay ang lalaking gusto niya. I want to take her away from him, in that way, she will have no choice but to stay with me. But that sounded so obsessive. Hindi magugustuhan iyon ni Honey. “S-Sir!” Napalingon ako sa gilid at bumungad sa akin ang namumutlang si Lera. “Sorry p-po, Sir!” Yumuko ito sa harap ko habang hindi ko naman maintindihan ang ginagawa niya.“May nangyari ba?” tanong ko sa kaniya at mabilis niya namang naitaas ang ulo para tumingin sa akin. Namumutla pa rin ang buo niyang mukha na tila ba ang laki ng kasalanan na ginawa niya sa akin, kahit na wala rin naman akong maalala.“Nasabi kasi sa akin ni Honey na pinagsarhan mo r

“IS THIS your plan for today?” hindi makapaniwalang tanong ni Harvien habang tinitignan ang mga bote ng alak na inilapag ko sa harap ng mesa na nasa gitna naming dalawa.“Matagal na rin simula noong nag-inuman tayo kaya maganda lang na gawin natin ito ngayon. Especially that your son is still not around. What do you think about trying this newest edition of Black Label?” Kinuha ko sa mesa ang Black Label na alak bago iyon ipinakita sa kaniya. Binili ko pa iyon sa mismong nagmamay-ari ng kumpanya. I meet the owner three months ago in the U.S. and we talk a bit about work, until I got to buy this newest edition. “Ganito ba talaga kapag brokenhearted? Para kang... ano nga iyon? My son talks about it a lot. Nakikita niya raw sa FB. Ah, OA!” Harvien made a sound with his fingers as he nodded his head. “Iyon nga. Uso raw iyon ngayon eh. OA na partner at iyong isa ay nonchalant. Sa inyong dalawa ng babae mo ay ikaw iyong OA. Naiintindihan mo ba, Rem? OA ka.” Ngumiwi siya sa akin habang naw

“TWINKLE twinkle litel staw! How I wonder wuts yow are!” I sang in a high pitched voice while waiting for Honey. Nagpaalam itong kukuha lang ng palanggana at tubig habang hinayaan niya naman ako rito sa kuwarto.Bigla ay naalala ko na madalas naming kantahan ni Harvien ang anak niyang si Ephraim ng twinkle twinkle little star noong bata pa lang ito. Mabilis kasi siyang makatulog kapag ganoon. Ramdam ko talaga ang pagod sa katawan ko pero dahil gusto ni Honey na hintayin ko siya iyon ang ginagawa ko. Although, I can feel my eyes betraying me because it really wanted to close.“Af above da sky sow high! Layk a daymond in the skway!” Why do my voice sound so slurred? Am I drunk? Lasing ba ako? Ako lasing? No, of course not! Hindi ako nalalasing! Si Remmington Accardi, nalalasing? Hah! No way!“Lasing ka nga,” tugon ng isang tinig. Mabilis na nilingon ko ang nagsalita dahil nakilala ko agad ang boses nito. I chuckled and beamed at Honey who was holding something in her hand. Napakurap-k

“PROBLEM, Sweetheart?” tanong ni William habang titig na titig sa mukha ko. Another week had past. Sobrang lapit na ng araw na aalis ako sa mansyong iyon. I only have a few days left. Pero wala pa rin akong nakukuhang impormasyon tungkol kay Remmington. Ramdam ko rin kasi na palaging may nakasunod sa akin. Kahit ngayon ay ramdam kong may taong nakatingin sa akin sa malayo. “Wala naman,” ngiti ko sa boyfriend. “Kumusta pala ang trabaho mo? Hindi ka naman na siguro aalis sa Pilipinas, hindi ba?” dagdag kong tanong sa kaniya. Muntik na akong mapaigtad ng abutin ni William ang kamay ko at hawakan iyon. He smiled at me. His blue eyes shone the moment he smiled. Iyon ang bagay na nagustuhan ko sa kaniya noon. Na kapag ngumingiti siya ay sumasama ang kaniyang mga mata sa pagngiti, pero ngayon ay hindi ko maiwasang maalala ang mga mata ni Remmington sa mata niya.Magkaibang-magkaiba silang dalawa. Si Remmington, kahit sobrang lawak ng ngiti ay hindi ko malaman-laman kung anong nasa isip ni

“SAVE me, Honey,” ang siyang bulong sa akin ni Mics pagkapasok pa lang namin sa gate ng mansyon at bumungad agad sa aming dalawa si Remmington na siyang nasa labas at nagbabasa ng diyaryo. Although, I know for a fact that he doesn’t read such things. Paniguradong nanguha na naman siya sa mga diyaryo ni Manang Gina. Si Manang Gina lang naman kasi ang alam kong mahilig magbasa ng ganoon. At kaya rin nasabi kong hindi siya mahilig magbasa ng diyaryo ay dahil mula rito sa kinatatayuan namin ay kitang-kita ko kung paano nakabaliktad ang hawak niya. Parang pinulot niya lang ata agad iyon pagkatapos kaming makitang papasok. Plus, he is glaring at Mics openly. “Natagalan ka, Mics?” malamig na tanong ni Remmington kay Mics nang tuluyan na kaming nakalapit. “A-Ah... traffic, boss--” “Alam ko kung anong pinapagawa mo sa kaniya. Nahuli ko siya kaninang nakasunod sa akin,” sabi ko dahilan para maputol si Mics sa pautal-utal niyang pagsasalita. Sinigurado kong walang tao sa paligid nang sabih