Mag-log inShare
CHAPTER 37: Verena Lacroix
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Fated Play CHAPTER 38
“PROBLEM, Sweetheart?” tanong ni William habang titig na titig sa mukha ko. Another week had past. Sobrang lapit na ng araw na aalis ako sa mansyong iyon. I only have a few days left. Pero wala pa rin akong nakukuhang impormasyon tungkol kay Remmington. Ramdam ko rin kasi na palaging may nakasunod sa akin. Kahit ngayon ay ramdam kong may taong nakatingin sa akin sa malayo. “Wala naman,” ngiti ko sa boyfriend. “Kumusta pala ang trabaho mo? Hindi ka naman na siguro aalis sa Pilipinas, hindi ba?” dagdag kong tanong sa kaniya. Muntik na akong mapaigtad ng abutin ni William ang kamay ko at hawakan iyon. He smiled at me. His blue eyes shone the moment he smiled. Iyon ang bagay na nagustuhan ko sa kaniya noon. Na kapag ngumingiti siya ay sumasama ang kaniyang mga mata sa pagngiti, pero ngayon ay hindi ko maiwasang maalala ang mga mata ni Remmington sa mata niya.Magkaibang-magkaiba silang dalawa. Si Remmington, kahit sobrang lawak ng ngiti ay hindi ko malaman-laman kung anong nasa isip ni
Fated Play CHAPTER 39
“P-PAANO mo nalamang sinusundan kita?” nauutal niyang tanong sa akin. Natanggal niya ang lahat ng suot niyang pantabon sa mukha dahilan para makita ko ng buo ang ekpresyon niya. Puno iyon ng kalituhan.Nameywang ako sa harap niya. Alam kong ito agad ang itatanong niya sa akin. Hindi naman kasi normal kung nalalaman agad ng isang tao na may nakasunod sa kaniya, lalo na kung eksperto sa pagsunod ang taong nakabuntot sa kaniya. “Nakita ko ang anino mo noong nasa loob ako ng mall. At saka, noong nilingon kita kanina sa masikip na kumpulan ng mga tao ay pansin kong may nag-iisang nakasukot ng mask, cap, hoodie, at shades sa kabila ng sobrang init na panahon. Aakalain mong may balak magpakamatay through heatstroke, kung hindi lang ako nakapanood ng mga action movie rati. Alam ko kaya ang ganiyang galawan,” proud kong sabi sa kaniya. Tinaasan ko pa siya ng kilay. “For your information, aside sa pagiging Educ student ko noon ay mahilig akong manood ng mga action movies. Iyong tipong tatakbo
Fated Play CHAPTER 40
“SAVE me, Honey,” ang siyang bulong sa akin ni Mics pagkapasok pa lang namin sa gate ng mansyon at bumungad agad sa aming dalawa si Remmington na siyang nasa labas at nagbabasa ng diyaryo. Although, I know for a fact that he doesn’t read such things. Paniguradong nanguha na naman siya sa mga diyaryo ni Manang Gina. Si Manang Gina lang naman kasi ang alam kong mahilig magbasa ng ganoon. At kaya rin nasabi kong hindi siya mahilig magbasa ng diyaryo ay dahil mula rito sa kinatatayuan namin ay kitang-kita ko kung paano nakabaliktad ang hawak niya. Parang pinulot niya lang ata agad iyon pagkatapos kaming makitang papasok. Plus, he is glaring at Mics openly. “Natagalan ka, Mics?” malamig na tanong ni Remmington kay Mics nang tuluyan na kaming nakalapit. “A-Ah... traffic, boss--” “Alam ko kung anong pinapagawa mo sa kaniya. Nahuli ko siya kaninang nakasunod sa akin,” sabi ko dahilan para maputol si Mics sa pautal-utal niyang pagsasalita. Sinigurado kong walang tao sa paligid nang sabih
Fated Play CHAPTER 41
TAHIMIK na umalis si Remmington sa kusina. Napabuntonghininga ako pero wala na rin akong sinabi na kahit ano. Kalaunan ay may pumasok ulit, at si Mics na iyon. “Anong ginagawa mo?” tanong ni Mics habang nililibot ang tingin sa ginagawa ko. Hinahanda ko pa ang mga gagamitin kong ingredients base sa nakita kong tutorial sa YouTube.“Gusto kong matuto kung paano mag-bake. May nakita akong post sa FB. Ang sabi ay ang tanging paraan para makapasok sa puso ng lalaki ay sa pamamagitan ng kanilang tyan. Hindi ako marunong magluto ng kahit ano, kaya gusto kong subukan sa baking,” pagpapaliwanag ko sa kaniya.“Para kay boss?” nakangising tanong ni Mics sa akin at gustuhin ko mang umiling para itago iyon ay tumango ako.“Masiyadong magulo ang lahat ngayon. Sa totoo lang ay hindi ako sigurado kung itutuloy ko ang nararamdaman ko para sa boss mo o hindi. Gusto ko naman talaga siya. Pinipilit ko lang lagyan ng linya sa pagitan namin dahil may boyfriend ako. He is expecting for us to get married a
Fated Play CHAPTER 42
TEN YEARS AGO (15 YEARS OLD VERENA). “Mom, why is Tita Cicily bringing Ate Cove to the storeroom?” tanong ko sa ina na siyang sinusuklayan ang buhok ko. My auburn hair was something I didn’t inheret from both of my parents. Ang sabi ng iba kong kaklase ay ampon ako kaya ganoon, pero kapag tinatanong ko naman si Dad o si Mom ay palaging iisa lang ang sagot nila. Na anak nila akong dalawa, at sadyang nagmana lang daw ako sa ibang kamag-anak ni Mom. Although, I never meet my Mother’s relatives, I still believe in her. Nang umangat ang tingin ko sa ina ay kitang-kita ko kung paano nagkasalubong ang kaniyang kilay. Na tila ba hindi niya nagustuhan ang narinig niyang tanong mula sa akin.“Don’t mind them, Verena. Your Tita Cicily is just disciplining your cousin. Alam mo naman na masiyadong pasaway ang mga pinsan mo kaya dapat ay huwag kang tumulad sa kanila. You have to be perfect, Verena! In every battle, you must won. May it be beauty, brain, or skills,” aniya sa seryosong boses tulad
Fated Play CHAPTER 43
TEN YEARS AGO (CONTINUATION) “Your skin...” puna ko sa balat ni Rona pagkatapos ng tatlong araw at nakalabas na rin siya sa storeroom. Ngumiti siya sa akin at may nilagay na ointment roon na hindi ko alam kung para saan. “Allergy ko ito,” aniya. Pagkatapos lagyan iyon ng ointment ay may ininom na naman siyang gamot habang nanatili lang naman akong nakatingin sa ginagawa niya. “Hindi ako sanay sa maduduming lugar. We were all born rich, so of course, we live a luxurious life. Kapag may napupunta sa aking alikabok ay agad na nagkakaganito ang balat ko. And my nose starts getting itchy too because of my allergy,” paliwanag niya sa akin. “So the storeroom is dirty?” tanong ko, hindi makapaniwala na ikinulong nila ang mga pinsan ko sa ganoong klase ng lugar dahil lang ayaw naming sundin ang mga bagay na siyang gusto nila. “It’s worse than dirty, Verena. Kaya kung ayaw mong makulong doon ay gawin mong perpekto lahat ng mga ipinapagawa nila sa iyo. Kahit ayaw mo ay lunukin mo. You will
Fated Play CHAPTER 44
(PRESENT)“HUWAG kang uuwi sa mansyon, Verena. Hindi ka puwedeng umuwi. Your task is still not done,” sabi ni Rona nang mapuna ang pagkuyom ng kamao ko. Gusto kong ipakita ang galit ko. Galit na galit ako sa pamilya namin na tinatrato kaming parang mga asong kalye na walang halaga sa kanila. Na para bang mga parausan lang kami na kaya nilang iwanan at itapon na lang ng basta-basta kapag hindi na nila kami magagamit pa. Iyon ang tingin ko sa ginagawa ng pamilya namin sa amin. A lot of people thinks that living as a Lacroix was a blessing. Maraming hinahangaan kami noong nag-aaral pa lang kami. We had fandoms and people who admire us for just breathing. Maraming naiinggit at gustong palitan kami sa buhay na mayroon kami, pero paano kung nalaman nila na ganito pala ang buhay na mayroon kami? That in order to deserve the life we have, we have to pay for it using our freedom. Na kung gusto naming maging masaya sa buhay naming ito ay kailangan naming gawin lahat na bagay na gusto nilang g
Fated Play CHAPTER 45
HINILA ko si Cove papalayo sa lalaking kasama niya. Ni hindi man lang nagsalita ang lalaki sa ginawa ko. He does look and truly is unbothered! “Verena! Hi! Hindi kita nakita ng ilang araw. Kumusta ka? Kumakain ka ba nang maayos? Pumayat ka ata, ah?” Mabilis na kinalatis ni Cove ang katawan ko habang sunod-sunod ang tanong. “What was that? Who was that?” hindi makapaniwalang tanong ko sa pinsan na natigilan. “A-Ah...” Nag-iwas siya ng tingin sa akin. I scoffed. Nameywang ako sa harap niya.“You like him? You like that guy, Cove? Drop him. Don’t beg for men’s attention, Cove. Hindi natin gawain ang manglimos ng atensyon,” seryoso kong sabi sa kaniya pero mabilis siyang umiling sa akin. She laughed a bit. Doon ko napansin kung gaano siya kaputla. Kung gaano kapagod ang mga mata niya. Ganitong-ganito ang itsura niya kapag nakukulong siya sa loob ng storeroom noon. Hindi ko makalilimutan ang unang araw na nakita ko si Cove na putlang-putla habang sobrang payat dahil lang roon.“No... h
Pinakabagong kabanata
Fated Play CHAPTER 53
“WILLIAM!” masaya kong bati sa taong nasa kabilang linya. I swallowed the huge lump in my throat as I keep a smile in my face. Natatakot ako na kapag binura ko ang ngiti sa labi ko ay maramdaman ni William na walang totoo sa mga sasabihin ko ngayon. Ako na nga siguro ang pinakamasamang tao sa mundo para manggamit ng iba, pero si William lang ang kilala kong lalaki na kaya akong hilahin sa kinalulugmukan ko ngayon. Pipilitin ko ang sarili ko para tuluyang mawala sa isipan ko si Remmington. Kung saka-sakali mang nagtagumpay ako sa plano ko ngayon, at tuluyan na akong maging malaya sa kamay ng mga angkan ko ay magpapadala ako ng mensahe kay Remmington para humingi ng tawad sa lahat. Hihingi ako ng tawad sa biglaan kong pagkawala sa buhay niya at sa pagsisinungaling ko sa totoo kong katauhan, pero hindi na ako kailan man babalik pa sa piling niya. I know about the real him now, and yes, I am scared about his existence. But I know Remmington. Hindi niya ako sasaktan, kaya ay hindi ko ri
Fated Play CHAPTER 52
“VERENA? Ayos ka lang ba?” Nabalik ako sa huwisyo sa naging tanong ni Cove. Puno ng pag-aalala ang mukha nito habang nakatingin sa akin. Napalunok ako. Hindi ko masabi-sabi sa kanila ang totoo. Ayaw kong sabihin at baka masaktan ko si Remmington. I know Remmington is not a good man, but I have feelings for him. Hindi ko kayang makita na masaktan siya. “Cove, hindi ko na kayang gawin ang pinapagawa ninyo sa akin... nakokonsensya ako, Cove. Nakauwi na si William, baka kung anong isipin niya dahil sa trabaho kong ito,” panimula ko habang pilit na itinatago ang totoo kong nararamdaman. Ayaw kong malaman nila ang totoo. Ayaw kong mapansin nila na may mali sa akin, dahil kay Remmington. Kaya bago pa nila makita ang itinatago ko ay ilalayo ko na sila sa baul na iyon. “Sabi ko naman na hindi mo kailangang gawin ang trabahong iyon. Kakausapin ko sila Taite at Brooke. For sure they will understand. I’ll talk to your mother too. Kung magagalit si Tita ay handa akong saluin iyon--” Umiling ak
Fated Play CHAPTER 51: Verena Lacroix
NAGISING ako sa tabi ni Remmington. Ang mga kamay niya ay nakapulupot sa bewang ko. Nasa loob kami ng kuwarto niya. After what happened in my room, he brought me to his. Lahat ng CCTV niya sa kuwarto ay naka-off dahil ipinagpatuloy naming dalawa ang nasimulan namin sa kuwarto niya. “I’m sorry, Remmington...” bulong ko. Hinaplos ko ang mukha ni Rem bago dahan-dahang inihiwalay ang kamay niya sa katawan ko. His grip tightened on me, but I did my best to escape from his grasp. Hindi ako nagsisi sa nangyari sa pagitan naming dalawa. I was happy that it happened, although the guilt was eating me for making Remmington my other man in the process of falling for him. Pero alam ko sa sarili ko na hindi ko puwedeng ituloy ang kung ano mang mayroon kami. Doing so will only hurt him. Pero gusto kong subukan... gusto kong gawin ang makakaya ko, at baka puwede pala. Habang nagbibihis ay nakuha ng atensyon ko ang cellphone ni Rem na nasa bedside table niya nang umilaw iyon. A message pop out. Mad
Fated Play CHAPTER 50
HONEY whimpered and moaned loudly when her first orgasm came. Her body was arched at that moment, until it dropped on her bed weakly. “Hindi pa ako tapos, Hon. Don’t sleep on me, okay?” bulong ko sa kaniyang tainga bago inalis ang daliri ko sa loob ng kaniyang pagkababae. Nanghihinang sinilip ako ni Honey nang bumaba ang katawan ko. Umawang ang kaniyang labi ng patakan ko ng halik ang kaniyang puson hanggang sa makarating ako sa gitna ng hita niya. “R-Rem...” she called, her eyes widening at the sudden realization of what I am planning to do. “Relax, Hon. Masarap ang gagawin ko. You’ll like it,” may ngiti sa labing sabi ko sa kaniya. “Hahalikan mo ko riyan? Diyan talaga, Rem?” namumula ang mukha niyang tanong, paos pa ang boses dahil sa kakaungol niya kanina. “I’ll make out with your pussy the way I make out with your mouth, Hon. It’ll be hot,” ngisi ko dahilan para mapalunok siya. “Just relax...” Onti-onti kong pinagapang ang kamay ko sa hita niya. Muling napakapit si Ho
Fated Play CHAPTER 49
“MAKE love to me... please claim me, Remmington...” bulong ni Honey sa labi ko at muling inangkin ang labi ko. I was too stunned, but the moment I realized what was going on -- I immediately held into her waist to stop her from kissing me. Nagsalubong ang kilay ni Honey sa ginawa ko. While I was looking at her, wide eyes because of her actions. “Y-You are drunk!” saway ko sa kaniya. Hindi naman ito ang kauna-unahan kong pakikipaghalikan. Hindi rin ito ang unang beses na may nag-aya sa aking makipagtalik habang lasing sila, pero hindi ko alam kung bakit pagdating kay Honey ay nagdadalawang-isip ako. Kung bakit iniisip ko muna ang kapakanan niya kaysa sa sarili ko. “Hindi ako lasing!” ganti niya sa akin. Ang iritasyon sa mga mata niya ay klarong-klaro dahil sa ginawa kong pagpigil sa ginawa niya ngayon-ngayon lang. “Lasing ka, Hon. You wouldn’t kiss me or asked me to make love with you if you weren’t drunk,” napailing-iling kong sabi sa kaniya. Alam kong nahalata niya ang pai
Fated Play CHAPTER 48
“DAHAN-DAHAN lang...” paalala ko kay Honey habang inaalalayan siya papasok sa kuwarto niya. Kumapit sa akin si Honey nang mahigpit dahilan para mapalunok ako. I can’t seem to focus properly, when she’s being clingy around me which doesn’t show when she’s sober. Kung hindi lang siya lasing ngayon ay baka hindi ko na napigilan ang sarili kong angkinin siya. Ang tanging nakakapagpatino lang ata sa sistema ko ngayon ay ang katotohanan na lasing si Honey, at kung sakali mang hawakan ko siya ng higit pa sa gusto ko ng walang permiso niya ay magiging isa ng kasalanan sa akin. Paniguradong hindi ko rin mapapatawad ang sarili ko kung gawin ko man iyon. Honey is the only person that can ruin my control over things, but she is also the only person who makes me wants to control myself more than anything. “Why don’t you take a bath first so you can sober up for a little? Ihahanda ko ang banyo para sa iyo,” suhestyon ko sa kaniya. Binitawan ko siya sa kama niya at agad siyang yumakap sa unan n
Fated Play CHAPTER 47
I ENTERED the mansion without a noise. Umangat ang tingin ko sa ikalawang palapag kung nasaan ang kuwarto ko, bago bumuntonghininga at dumiretso sa kung nasaan ang kusina. Tahimik ang buong paligid. Paniguradong nasa loob ng kuwarto niya si Honey. Or maybe she’s out with her boyfriend. There’s a possibility of that, and it makes me feel so wronged. Galit siya kanina, at ayaw niya ako sa tabi niya pero paniguradong ayos lang sa kaniya kung ang boyfriend niya ang kasama. I made a sudden halt when Honey’s sleeping image greeted me when I walk in to the kitchen. Napakurap-kurap ako, hindi alam kung aatras ba o magpapatuloy sa balak kong gawin. And it sucks, because I fucking feel glad seeing her sleeping in the kitchen’s table rather than being with her boyfriend right now. Bumaba ang tingin ko sa mga bote ng alak na nasa mesa. Naka-sampung bote na siya. “Anong nangyari para maglasing ka ng ganito, Hon?” bulong ko sa sarili at bago ko pa mapigilan ang katawan ko ay kusa nang naglakad
Fated Play CHAPTER 46: Remmington Accardi
“WHAT happened?” my cousin, Harvien, asked the moment I flopped into his sofa like a melting ice cream under the heat of the sun.Umalis ako sa mansyon. Hindi ko alam, pero pakiramdam ko ay mas mabibigyan ko siya ng espasyo kapag umalis ako. Dahil kung mananatili lang ako roon ay paniguradong hindi ako makakapag-isip ng tama. I’ll invade her privacy, and she’ll have no choice but to let me in. Kaya umalis ako.Sa tingin pa lang na ibinigay sa akin ni Honey kanina ay alam kong wala na akong pag-asa na humakbang pa. I was hurt, alright. It stings. A lot. “Look at yourself in the mirror. You don’t look like a cold-blooded man right now, Rem. In fact ay mas mukha kang pulubi sa kalye. Alam mo iyon? Mga taong walang nag-aaruga sa kanila. Katulad noong kita mo sa amin noon dito sa Pilipinas. Plus the fact that you look so forlorn. Don’t tell me kinawawa ka na naman ng babaeng iyon--” Mabilis na natigil si Harvien sa pagsasalita ng lumingon ako sa kaniya para samaan siya ng tingin.The fact
Fated Play CHAPTER 45
HINILA ko si Cove papalayo sa lalaking kasama niya. Ni hindi man lang nagsalita ang lalaki sa ginawa ko. He does look and truly is unbothered! “Verena! Hi! Hindi kita nakita ng ilang araw. Kumusta ka? Kumakain ka ba nang maayos? Pumayat ka ata, ah?” Mabilis na kinalatis ni Cove ang katawan ko habang sunod-sunod ang tanong. “What was that? Who was that?” hindi makapaniwalang tanong ko sa pinsan na natigilan. “A-Ah...” Nag-iwas siya ng tingin sa akin. I scoffed. Nameywang ako sa harap niya.“You like him? You like that guy, Cove? Drop him. Don’t beg for men’s attention, Cove. Hindi natin gawain ang manglimos ng atensyon,” seryoso kong sabi sa kaniya pero mabilis siyang umiling sa akin. She laughed a bit. Doon ko napansin kung gaano siya kaputla. Kung gaano kapagod ang mga mata niya. Ganitong-ganito ang itsura niya kapag nakukulong siya sa loob ng storeroom noon. Hindi ko makalilimutan ang unang araw na nakita ko si Cove na putlang-putla habang sobrang payat dahil lang roon.“No... h
