All Chapters of Innocent Love: Chapter 81 - Chapter 90

"GET READY TO THE INFERNO!"kasabay n'n ang tunog ng malakas na pagbatingting at simula nang pagtakbo namin kung saan saan.Takbo lang kami ng takbo at hindi namin alam kung saan kami magsisitakbo.Hindi namin alam kung ilang minuto o nakaoras na ba kami sa pagtakbo basta napahinto kami sa pagtakbo nang may matumba na babae at may tama ng pana sa balikat.Napatingin kami sa likuran namin at ganoon na lang ang panlalaki ng mata namin ng makita namin ang mga kalalakihan na may kanya kanyang pana at ready na para magpaulan nito.Bigla kaming nagkagulo at nataranta. Kung saan saan kami nagpupunta.Sa sobrang pagkataranta hindi ko alam kung saan na ako napunta basta ang alam ko ay nasa gubat na ako at mag isa na lamang ako.Nakarinig ako ng kaluskos na syang ikinabahala ko kaya agad akong nagtago sa isang puno.Nakita ko ang tatlong lalaki na palinga linga. Kinabahan ako kasi baka makita nila ako. Sa sobrang panginginig ko at pagsiksik ng maigi sa isang sulok nakagawa iyon ng ingay

TAMIA NAVAL "Alejandro Santillan?" Napakunot ako ng nuo."Oo sya ang kauna unahang lalaki na nanalo sa larong ito dalawang dekada na ang nakakaraan." mahinang usal ni resya.Kasalukuyan kaming umaakyat sa itaas na bahagi ng bayan ng san silakayan. Mga ilang kilometro na lang at mararating na rin namin ang isang abandonadong paaralan. Mabagal ang pagkilos namin dahil hindi namin alam kung kelan at saan manggagaling ang panganib para sa amin."Hindi ko alam ang bagay na iyon sapagkat hindi pa ako buhay ng mga panahong iyon."Biglang napatawa si resya na ikinangiwi at nauwi sa nguso ko.Totoo naman eh hindi pa ako buhay non."Ang totoo sa larong dalawang dekada nang nakakaraan ang tumatak at hanggang ngayon ay pinag uusapan dahil dalawa ang nanalo na hindi naman dapat. Higit sa lahat isang trahedya ang naganap dahil don."Napakagat ako ng labi dahil sa kabang nararamdaman ko hindi ko alam pero bigla akong nanghihina."Alejandro and Mikaela..."Mikaela?Saan ko ba narinig yon?"Dahil sa

Napasinghap ako nang hawakan nito ang braso ko at ipaharap sa kanya. Bumangga ako sa matigas niyang dibdib. Umuwang ang aking labi. Nanginginig na tumingala ako sa kanya. Bumuhos ang mga luha ko nang makita siya at agad na niyakap.I don't know. Hindi ko naman siya kilala but I feel safe na nasa tabi ko siya.Isinandig ko ang ulo ko sa dibdib niya at humagulgol ng iyak."You're here..." Piping sambit ko.Niyakap niya ako ng mahigpit "I'm sorry my princess kung ngayon lang ako."Umiiling akong tumingala sa kanya. Kahit na hindi ko nakikita ang kabuuhang itsura niya dahil nakahood at nakafacemask siya. Kahit na ang magandang kulay blue na mata niya lang ang nakikita ko, tumitibok pa rin nang malakas ang puso ko."Damn!" Mura niya na ikinalaki ng mata ko at agad siyang itinulak at tumalikod sa gawi nito.Nagsipag-akyatan ang dugo ko sa mukha sa pagkahiya.Nababaliw ka na Tamia! Huwag mo sabihing pinagnanasaan mo na siya ngayon?Pinunasan ko ang mga luhang kanina pa nasa mukha ko."Wah!"

Napamulat ako nang makaramdam ako ng may yumuyugyog sa akin. Napatitig ako sa kanya na puno ng luha ang kanyang mukha."T-tamia..." Niyakap niya ako ng mahigpit habang humahagulgol ng iyak. "S-sobra akong nag alala sa'yo."Nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Mabigat, sobrang bigat na akala mo parang pinipiga ang puso.Pero sino nga ba ang niloloko ko?Alam ko...Alam na alam ko kung ano ito.Napapikit ako ng mariin na ikinatulo ng luha ko.Mikaela...Umalis siya ng pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mukha ko. "Lets finish this game, hmmm?" Hilam ang luhang saad nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin at tumango lamang.Hindi ko siya kayang tignan.MABILIS kaming umalis sa kinapupwestuhan namin. Tumakbo kami para makarating sa templo.Konti pa...Kaunting-kaunti na lang malapit na kami.Nakikita ko na siya.Ang akala namin ay ok na, matatapos na, makakarating din kami subalit napahinto kami nang may limang lalaki na nag-aabang sa amin. Nagsingisian

Bakit ganito parang lumulutang ang pakiramdam ko? Hinang-hina ako."Doc? Hindi pa rin po nagreresponce ang patay na pusa...""Buwisit ano bang mali? isang linggo na tayo dito pero wala pa rin. Baka mapatay tayo ni heneral Sandro kung hindi pa rin mabuhay ang pusa na 'yan. Akala ko ba nagmatch na ang lahat?""Hindi rin po namin alam kung anong problema.."Gusto kong magsalita pero walang lumalabas na tinig sa akin.Sino ba sila?Isang linggo? Gano'n katagal ba akong pinapatulog nila? Kada magkakaulirat ako ay saka naman ang pagturok nila sa akin ng pampatulog.Lupaypay na ang katawan ko.Unti unti kong iminulat ang mga mata ko. Sa una'y malabo hanggang sa maging malinaw ang lahat. Nailibot ko ang paningin. Base sa pagmamasid ko nasa isa akong laboratory. Madaming mga machine ang gumagana at maraming mga nakaputi na sa tingin ko ay mga Doctor.Pinilit kong iginalaw ang mga kamay ko ngunit napamaang ako nang may napagtanto ako. Nasa loob ako ng isang lab incubator. Maraming tubo ang naka