All Chapters of แพทย์เซียนเนตรทะลวงแห่งขุนเขา: Chapter 811 - Chapter 820

"หลินเฟย คุณจะอยู่งีบด้วยกันสักหน่อยไหม?""หลังจากที่เธอตื่น ฉันจะเลี้ยงข้าวพวกคุณเอง"ไฟแห่งการซุบซิบนินทาได้ปะทุขึ้นมาในใจ และเหลิ่งหนิงซวงก็ได้ถามอย่างหยั่งเชิงออกมาขณะที่พูดคุยประตูวิลล่าก็ถูกเปิดออกและแทบจะประคองมู่ชิงชิงให้เดินเข้าไปแล้ว"ผม...ผมอยู่ต่อไม่ได้แล้วครับ ผมคงต้องกลับไปเพราะยังมีธุระรออยู่ มีเวลาว่างค่อยมาเยี่ยมพวกคุณนะ"เมื่อได้ยินแบบนี้ หลินเฟยก็กลอกตาพร้อมกับพูดออกมาเพราะหากเหลิ่งหนิงซวงอยู่ที่นี่ด้วย มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีอะไรกับมู่ชิงชิงอีกอย่าง มู่ชิงชิงยังเหนื่อยมากในเวลานี้จะเปลี่ยนเป็นวันอื่นๆ มันก็ไม่เป็นไร"หนิงซวง ความจริงฉันอยู่คนเดียวก็ไม่ได้กลัวอะไร เธอไม่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนฉันหรอก รอให้ฉันตื่นแล้วจะไปหาเธอที่บ้าน โอเคหรือเปล่า?"เมื่อได้ยินว่าหลินเฟยกำลังจะจากไป มู่ชิงชิงก็รีบดึงสติแล้วพูดขึ้นมา"พี่สาว ทำไมพี่ต้องไล่ฉันออกไปแบบนี้ด้วย?""ไม่ใช่ว่าไล่ฉันออกไปแล้ว พี่จะทำอะไรไม่ดีกับหลินเฟยในบ้านหลังนี้หรอกใช่ไหม?"เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลินเฟยและมู่ชิงชิงเหลิ่งหนิงซวงก็สามารถคาดเดาอะไรขึ้นมาได้บ้างแล้วจากนั้นเธอก็โน้มตัวเข้

"น้องหลิน คนในสำนักงานสายตรวจบอกว่าสารวัตรลู่เพิ่งจะกลับเข้ามา และอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เธอหยิบสิ่งของอะไรบางอย่าง แล้วออกจากสำนักงานไปแล้วล่ะ""คนในสำนักงานก็ไม่รู้ว่าเธอไปไหนเหมือนกัน"โม่หลินพูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติเท่าไหร่"แบบนี้นี่เอง แล้วผู้อำนวยการโม่รู้ที่อยู่ของลู่หลีหรือเปล่าครับ?"เพราะบริเวณใกล้ๆ หมู่บ้านเถาฮวา หลินเฟยไม่ได้พบแม้แต่เงาของลู่หลีหลินเฟยจึงคิดว่า ลู่หลีอาจจะกลับไปบ้านของตัวเองก็ได้"เรื่องนี้ฉันรู้นะ น้องหลิน เดี๋ยวฉันจะส่งข้อความไปที่มือถือของนายโดยตรง แล้วฉันก็จะติดต่อสารวัตรลู่ให้อีกทาง""เดี๋ยวก็น่าจะได้รับข้อความแล้วล่ะ"โม่หลินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พูดออกมา"โอเค งั้นรบกวนผู้อำนวยการโม่ด้วยนะครับ มีเวลาเราค่อยมาสังสรรค์กันนะ"หลินเฟยตอบรับและวางสายไปโดยตรงหลังจากนั้นไม่นาน โม่หลินก็ได้ส่งที่อยู่ของลู่หลีมาให้กับเขาซึ่งอยู่ตรงชานเมือง บนถนนสายหนึ่งหลินเฟยจึงรีบไปตามที่อยู่นั้น โดยใช้เวลากว่าครึ่งชั่วโมงหลินเฟยก็ได้มาถึงจากระยะไกล เขาก็ได้เห็นรถตำรวจของลู่หลีจอดอยู่หน้าร้านอาหารซึ่งไม่ไกลจากบ้านของเธอนักยิ่งไปกว่านั้น ลู่หลีเ

จากนั้นเขาก็ถอดเกราะปลดขีปนาวุธ และสอดเข้าไปโดยตรง!โดยที่ปิดปากของเธอเอาไว้อย่างแน่นหนา!ต่อจากนั้น กระบวนท่าของหลินเฟยก็ไม่มีที่สิ้นสุด ลู่หลีไม่สามารถต่อต้านได้แต่อย่างใด และยิ่งไม่มีโอกาสที่จะเปิดปากพูดอะไรออกมาด้วย!และมันก็ค่อยๆ เข้าสู่สภาวะไร้ตัวตนขึ้นมาเรื่อยๆ!ลืมแม้กระทั่งคำพูดที่อยากจะพูดออกไป!เหมือนเช่นที่หลินเฟยได้คิดเอาไว้ หลังจากที่สื่อสารเชิงลึกแล้ว เธอก็ไม่ได้โกรธหลินเฟยอีกต่อไป ตรงกันข้ามกลับรู้สึกชอบหลินเฟยมากขึ้นกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ!หลังจากชิมรสหวานแล้ว เธอก็เริ่มที่จะโต้ตอบหลินเฟยมากยิ่งขึ้น!…………"อุ๊ย! ที่รัก คุณได้ยินอะไรหรือเปล่า?"ประมาณสิบนาทีต่อมา คู่รักวัยกลางคนที่มีใบหน้าคล้ายกับของลู่หลีก็เดินมาที่ประตูหลังจากได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวแผ่วเบาภายในห้องจ้าวหยวนหยวน หญิงวัยกลางคนที่หน้าตาสะสวยซึ่งเป็นแม่ของลู่หลี จู่ๆ ก็พูดกับชายที่อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนซึ่งเขาก็คือลู่เหวินปิน พ่อของลู่หลีนั่นเอง"ผมก็ได้ยินเหมือนกัน ดูเหมือนว่าหลีหลีจะ...""เด็กคนนี้ เด็กคนนี้แอบมีแฟนก็ช่างมันเถอะ แต่นี่อะไร ยังกล้าพามาทำเรื่องแบบนั้นที่บ้านอีก..."

ใช่ ไม่แน่ว่าไอ้หนุ่มคนนี้จะมีความสามารถจริงๆ!ไม่เช่นนั้นแล้ว ลูกสาวของเธอจะตกหลุมรักเขาได้อย่างไรกัน?ด้วยความหวังที่เหลืออยู่ จ้าวหยวนหยวนจึงได้ถามหลินเฟยด้วยเสียงที่ราบเรียบว่า"นายชื่อเสี่ยวหลินใช่ไหม? นายมาจากไหน? ทำงานอะไรล่ะ?""พ่อกับแม่มีตำแหน่งอะไร?"จ้าวหยวนหยวนคิดว่า หากหลินเฟยสามารถตอบคำถามให้เธอพึงพอใจได้เธอจะยอมรับในเรื่องนี้แต่ทว่า คำตอบของหลินเฟยนั้น มันกลับทำให้เธอผิดหวังอย่างสิ้นเชิง!อาจพูดได้ว่าโกรธจนควันออกหูก็ว่าได้!"คุณป้าครับ ผมมาจากหมู่บ้านเถาฮวา ตอนนี้ยังไม่มีงานทำ พ่อแม่ของผม...พวกท่านเสียไปตั้งแต่ผมยังเด็กแล้วครับ""แต่ทว่าผม..."ก่อนที่หลินเฟยจะพูดจบ จ้าวหยวนหยวนก็กระโดดตัวโหยง ชี้นิ้วไปที่หลินเฟยพร้อมกับแผดเสียงออกมา!"อะไรนะ? นาย... นายเป็นเด็กบ้านนอก แถมกำพร้าอีกต่างหาก? แม้กระทั่งงานก็ไม่มีจะทำ!""โอ้พระเจ้า เด็กกำพร้าอย่างนาย มีสิทธิ์อะไรมาตามจีบลูกสาวของฉัน!""ต่อไปลูกสาวของฉันจะต้องแต่งเข้าตระกูลเศรษฐีนะ!""นายมันทำร้ายชีวิตของลูกสาวฉันน่ะรู้ไหม!""โทรแจ้งตำรวจ แจ้งตำรวจ ฉันจะแจ้งความข้อหาละเมิดลูกสาวของฉัน!""นายรอเข้าคุกได้เลย!

"อะไรนะ? ทุกอย่างที่หลีหลีพูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมด?""เขามีทรัพย์สินหลายหมื่นล้านจริงๆ? โอ้พระเจ้า…"จ้าวหยวนหยวนมองไปที่หลินเฟยด้วยสายตาที่เหลือเชื่อราวกับว่าเธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า หลินเฟยจะมีความสามารถถึงเพียงนี้!นั่นมันเงินหลายหมื่นล้านเลยนะ ในชีวิตนี้ ชีวิตหน้า และชีวิตต่อไปของเธอ เธอก็ไม่สามารถหามันมาได้ และใช้ไม่หมดด้วย!มองไม่ออกจริงๆ ว่า เด็กกำพร้าบ้านนอกอย่างหลินเฟย จะเป็นเศรษฐีใหญ่ที่ไม่เปิดเผยตัวตนแบบนี้!"หลีหลี เมื่อกี้แม่ไม่ควรผลักลูกเลย แม่ขอโทษด้วยนะ อย่าโกรธแม่เลยนะ!""ลูกนะลูก เสี่ยวเฟยมีเงินขนาดนี้ ทำไมไม่บอกแม่ตั้งแต่แรก ทำให้แม่ต้องเข้าใจหลินเฟยผิดเป็นนานสองนาน!"จ้าวหยวนหยวนยิ้มจนปากแทบจะฉีก พร้อมกับบ่นพึมพำให้ลู่หลี"แม่คะ เมื่อกี้หนูก็พูดไปแล้วนะ ประเด็นคือแม่เชื่อหนูหรือเปล่าล่ะ?""ถ้าหลินเฟยไม่ได้เอาเช็คนั้นออกมา เกรงว่าแม่ก็คงจะไม่เชื่อหนูไปตลอดชีวิตแล้วมั้ง?"เมื่อลู่หลีตอกกลับไปตรงๆ แบบนี้ มันจึงทำให้จ้าวหยวนหยวนเงียบเสียไปทันที"ปรมาจารย์หลิน มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด หากผมจำตัวตนของคุณได้ตั้งแต่แก มันก็คงไม่เกิดความเข้าใจผิดกันแบบนี้""