All Chapters of หายนะมาเยือนหลังค้นพบความลับของบอสสาว: Chapter 411 - Chapter 420

“อะไรนะ? พันล้าน?!”เหล่ยหู่ตะลึงจนกรามค้าง!เขามีชีวิตมาห้าสิบกว่าปี ยังไม่เคยเห็นเงินมากขนาดนั้นเลย!ซื้อทั้งโถงเหล่ยหยุนด้วยเงินจำนวนนี้ คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม!“ท่านบรรพบุรุษ ผมว่าลองคิดดูได้นะครับ เป็นการค้าขายที่คุ้มค่าจริงๆ นะครับ!”เขาระงับความดีใจไม่ได้ แล้วพูดตะโกนขึ้นแต่ทว่าวินาทีต่อมา เหล่ยถิงก็ตบหน้าเขาอย่างไม่ปราณี“ระยำ!”เหล่ยหู่ล้มลงกับพื้น หน้าเต็มไปด้วยเลือด และรอยนิ้วมือชัดเจน!“ฉันสร้างโถงเหล่ยหยุนขึ้นมาด้วยเลือดเนื้อครึ่งชีวิตของตัวเอง ไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถซื้อได้ด้วยเงินเท่านี้หรอกนะ!”เหล่ยถิงโกรธจัด“แกคิดว่าเงินซื้อทุกอย่างได้หรือไง? ถ้างั้นเราก็เป็นหมาเฝ้าประตูที่คนรวยเลี้ยงไว้น่ะสิ?”เหล่ยถิงให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีมาก! ไม่สามารถมีทรายเข้ามาเปรอะเปื้อนได้เลย!เหล่ยหู่สะดุ้ง รีบคลานเข้าไปหาเหล่ยถิง แล้วพูดว่า“ท่านบรรพบุรุษ! ผมผิดไปแล้ว ผมแค่ถูกอำนาจเงินครอบงำไปชั่วขณะ! ผมจะไถ่โทษ จะไถ่โทษเดี๋ยวนี้เลย!”พูดเสร็จ เขาก็ลุกขึ้นด้วยพลังสังหาร“คุณซู มีเส้นทางสวรรค์ให้คุณ แต่คุณไม่เดิน! ท่านบรรพบุรุษบอกให้คุณหนีไปแล้ว แต่ก็ยังนิ่งไม่ไปไหน!”“ตอนนี้

“เป็นความฝัน! เป็นความฝัน…”แม้ว่าปากจะพึมพำอย่างนั้นแต่ความเจ็บปวดแสบร้อนบริเวณใบหน้า ก็พอที่จะยืนยันได้แล้วว่าตอนนี้เขามีสติมากแค่ไหน!“ท่านบรรพบุรุษแพ้แล้วจริงๆ!” เขาตะโกนอย่างไม่อยากเชื่อหลิงเฟิงจ้องไปยังเหล่ยถิงที่เต็มไปด้วยเลือด แล้วยกมุมปากขึ้น“จะสู้ต่อไปอีกไหม? นี่ฉันถือว่าออมมือให้แล้วนะ ไม่งั้นนายคงตายไปตั้งนานแล้ว!”สีหน้าของเหล่ยถิงเรียบเฉย แต่ไม่พูดอะไรพลังลมที่น่ากลัวพุ่งออกมาจากร่างกายเขาอย่างฉับพลัน! ทั้งพื้นดินเริ่มสั่นไหวเล็กน้อย!“หืม?” หลิงเฟิงเลิกคิ้ว ตกใจเล็กน้อย ตาเฒ่าคนนี้คิดจะ…“ระเบิดตัวเอง! ท่านบรรพบุรุษจะระเบิดตัวเอง!”เหมือนดั่งฟ้าผ่า เหล่ยหู่ตกตะลึงตาค้างจนลิ้นพันกัน!ขนทุกเส้นตั้งขึ้นพร้อมกัน!ในฐานะที่เป็นปรมาจารย์สูงสุดนั้น พลังของการระเบิดตัวเองนั้นมากเพียงพอที่จะทำลายอาณาเขตรอบๆ หลายสิบกิโลเมตรได้แล้ว!พลังไม่ต่างจากระเบิดนิวเคลียร์ขนาดเล็กที่ตกลงบนศีรษะ!ซูเหยี่ยนตะลึงงัน “บ้าไปแล้วหรือไง? สู้ไม่ได้ก็คิดจะตายไปพร้อมกัน! นี่มันตาเฒ่าหัวเหล็กบ้าชัดๆ!”“ท่านบรรพบุรุษเป็นแบบนี้แหละ เขาให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีเป็นที่หนึ่ง! วันนี้เขาแพ้ใ

เหล่ยหู่เองก็เป็นเด็กดีเชื่อฟัง พยักหน้าตามราวกับกระเทียมบด“ถ้าความน่าเชื่อถือยังไม่มากพอ ทางโถงเหล่ยหยุนของเรายังสามารถเป็นพยานผู้มีมลทินได้ด้วย! รับรองว่าซ่งกวงได้ติดคุกติดตารางแน่นอน!”“ไม่ติดคุกติดตารางตลอดชีวิต แต่อย่างน้อยๆ ก็สักยี่สิบสามสิบปีได้! มากพอที่จะทำให้เขาไม่สามารถฟื้นตัวได้ในช่วงบั้นปลายของชีวิตแล้วล่ะ!”อย่างไรโถงเหล่ยหยุนก็เสียแรงให้กับซ่งกวงอยู่ช่วงหนึ่งดังนั้นจึงพอรู้เรื่องสกปรกเลวทรามที่อีกฝ่ายทำไว้อยู่บ้าง!หลิงเฟิงกล่าว“ดี! ถ้าทางโถงเหล่ยหยุนทำตามที่พูดจริง ถ้างั้นเรื่องวันนี้ก็ลืมไปซะ ผมจะไม่ถือสาอีก!”เหล่ยถิงพูดหัวเราะ“ต่อหน้าผู้มีพระคุณ โถงเหล่ยหยุนของเราจะกล้ามีความคิดร้ายๆ ได้ยังไง นั่นมันขุดดินบนศีรษะของไท่ซุ่ยไม่ใช่เหรอ?”เพียงแค่ฝ่ามือของหลิงเฟิงที่สามารถเปิดช่องแห่งปัญญาของตนได้เขาก็มั่นใจแล้วว่า แม้ตนจะฝึกฝนอีกนับหมื่นปี ก็ยังห่างไกลจากหลิงเฟิงมากเหมือนเมฆกับผืนดิน!แม้แต่ปลายหางของอีกฝ่ายก็ไม่อาจมองเห็น!โถงเหล่ยหยุนเป็นกลุ่มอำนาจน้อยถึงปานกลางในพื้นที่ สิ่งที่สามารถทำได้คือการไม่ไปบาดหมางผู้แข็งแกร่งกว่า แล้วใช้ชีวิตอยู่ในช่องแคบต่อ

“หลิงเฟิง…”ซูเหยี่ยนตกใจกับความเด็ดขาดของหลิงเฟิงเล็กน้อย แต่ก็ตอบอย่างเด็ดเดี่ยวว่า“โอเค! นายวางใจได้เลย! ตราบใดที่พระจันทร์ไม่หยุดพัก ฉันก็จะไม่หลับ รับรองว่าจะทุบตึกผิดกฎหมายพวกนั้นให้หมดภายในวันเดียวแน่นอน!”หลิงเฟิงเองก็ไม่ทำตัวว่างเขากดโทรหาเบอร์สองเบอร์นายกเทศมนตรีเมืองชางไห่จ้าวมู่จือ“เหล่าจ้าว ได้ข่าวว่าเมืองชางไห่มีตึกผิดกฎหมายอยู่สองสามตึก เป็นของคนในเทศบาลของพวกนาย?ฉันเชื่อว่านายไม่รู้เรื่องด้วยแน่นอน ดังนั้นฉันหวังว่าในกระบวนการระหว่างที่ฉันทุบตึกผิดกฎหมายพวกนั้นทิ้ง จะไม่มีหน่วยงานรัฐไหนมาขัดขวาง!”จ้าวมู่จือตกตะลึง แล้วตอบอย่างจริงจังว่า“ราชาแห่งความมืด ผมไม่รู้เรื่องจริงๆ! ถ้ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นจริง ขอแค่มีคนจากเทศบาลกล้าออกตัวขัดขวาง ผมจะกำจัดพวกเขาให้ถึงที่สุด!”หลังจากที่คลายกังวลกับทางนี้แล้วหลิงเฟิงก็กดโทรหาจ้าวมู่เสวี่ย“ฮัลโหล หัวหน้าทีมจ้าว ไม่เจอกันนานเลยนะครับ! คุณน่าจะได้ยินบ้างแล้วว่าผมได้เลื่อนขั้นแล้วกำลังรับผิดชอบดูแลโครงการสร้างถนนคนเดินอยู่อาจจะมีพวกอันธพาลออกมาก่อเรื่องได้ ดังนั้นเพื่อป้องกันความสงบปลอดภัยของเมืองชางไห่ ผมคิดว่

“ลูกพี่รู้ไหมว่าชาวบ้านเขาถือเรื่องอะไรมากที่สุด? เรื่องอปมงคลไงล่ะ!”ลูกน้องคนสนิทยิ้มเบาๆ แล้วกล่าว“เราแค่จ้างซินแสฮวงจุ้ยคนหนึ่งมาทำให้พื้นที่โครงการเมืองที่ไม่มีวันหลับใหลนั่นให้กลายเป็นที่อปมงคล! ทุกคนก็จะออกห่างทันที”“แบบนั้น ถึงแม้เมืองที่ไม่มีวันหลับใหลจะสร้างขึ้นจนสำเร็จ แต่ก็จะกลายเป็นเมืองร้างและว่างเปล่าทันที!”แววตาของเจิ้งต้าหลงเป็นประกาย“อีกอย่างพอเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ก็จะเกิดผลลัพธ์แบบลูกโซ่! นักธุรกิจ ผู้สนับสนุนทางการเงิน และธนาคารที่เดิมคิดจะลงทุนให้กับเมืองที่ไม่มีวันหลับใหล ก็จะหันหลังให้โดยปริยาย!”“บริษัทเฟิงเถิงขาดทุนไม่ได้กลับมาแม้แต่ต้นทุน แล้วยังจะถูกเจ้าหนี้ตามไล่ฆ่าด้วย! เช่นเดียวกับสุนัขที่สูญเสียเจ้าของไป เมื่อถึงเวลามันจะนอนตายอยู่บนถนน โดยที่เราไม่จำเป็นต้องลงมือเองด้วยซ้ำ!”เมื่อพูดถึงตรงนี้ เจิ้งต้าหลงก็สูดหายใจเย็นเข้าอย่างเย็นชาเฮือกหนึ่ง แล้วอ่อนระทวยลงกับพื้นเหล่าลูกน้องต่างทำเหมือนไม่รู้ไม่ชี้“โอเค! เรื่องนี้มอบให้แกเป็นคนจัดการแล้วกัน! ทำให้มันล้มซะ แล้วฉันจะตบรางวัลให้อย่างงาม! ตอนนี้นายอยู่ตำแหน่งไหน ต่อไปให้เลื่อนขั้นไปสามขั้